آسیه باکری :حرف از مردم خوزستان است، نه سیاست
رویداد۲۴-درست است که همه مردم ایران در طول جنگ تحمیلی درگیر جنگ بودند ولی واقعاً مردم خوزستان و چند استان دیگر صدمات بسیاری دیدند و بعد از جنگ هم هیچ وقت آن‌طور که باید و شاید به این مناطق رسیدگی نشد، از آب بگیرید تا هوا و شغل و... آنها با مشکلات عدیده‌ای دست به گریبان بودند.همه جای دنیا وقتی چنین اتفاقاتی می‌افتد تسهیلاتی برای مردم آن مناطق در نظر گرفته می‌شود تا هم وضعیت ساکنان شهر از نظر رفاهی بهبود پیدا کند و هم کسانی که از شهر و دیار خود مهاجرت کرده‌اند بتوانند برگردند به موطن اصلی شان. بخش عظیمی از درآمدهای نفتی ایران با نفتی که در خوزستان استخراج می‌شود تأمین می‌شود اما خود این مردم نصیب آنچنانی از این ثروت نمی‌برند. به هر حال باید یک درصدی از این درآمدها به صورت ویژه برای مردم این منطقه و رفاه حال و معیشت زندگیشان در نظر گرفته شود.
به هر حال این مردم نباید لااقل دغدغه آب و هوا داشته باشند، ولی متأسفانه به بدترین شکلش دارند. درست است که می‌گویند دلیل این گرد و غباربه کانون‌های خارج از کشور مربوط می‌شود اما مطمئناً برای مهار آن می‌شود کاری کرد. حتماً راهی هست که این آسیب را کم کنیم و حداقل به داد نفس کشیدنشان در محیطی که در آن زیست می‌کنند، برسیم. مردم خوزستان چند وقت است درگیر این مسأله هستند. شاید الان مشخص نباشد اما نسل‌های بعد حتماً تأثیرات این آب و هوا رابیشتر درک خواهند کرد.
برای من جای سؤال، نگرانی و ناراحتی است که این مردم بالاخره کی قرار است روی آرامش ببینند و ناراحتم که جز همین حرف زدن‌ها کاری از دستم برنمی آید. حداقل می‌توانیم صدایشان باشیم. خود من نمی‌دانم اگر جای این مردم بودم چه می‌کردم. شاید مثل همین مردم صبورانه و نجیبانه زندگی می‌کردم. خیلی نجابت می‌کنند مردم خوزستان. من می‌دانم عادت کرده‌اند، اما تکلیف نسل‌های بعدی چه می‌شود؟ اما زن بارداری که در این هوا نفس می‌کشد واقعاً حق دارد نگران باشد.
مسلماً طولانی مدت تأثیر خودش را خواهد گذاشت. همه جای دنیا این مسأله حل شده است و سلامتی محیط زیست و شهروندان برایشان بسیار مهم است اما ما متأسفانه هنوز درگیر حقوق اولیه هستیم.
مشکل ما این است که مطالبه‌مان را به صورت همیشگی پیگیری نمی‌کنیم. هر کدام از ما در شغل و جایگاه خودمان باید این مسأله را پیگیری کنیم و نه فقط در شرایط اضطرار. این فراخوان‌ها و همیاری‌ها برای توجه بیشتر مسئولان باید همیشگی باشد. ما فرض می‌کنیم مسئولان نمی‌دانند یا پیگیر نیستند. ما نباید بگذاریم که این دغدغه‌ها فراموش شوند. نباید فراموش کنیم، الان وظیفه اصلی با نمایندگان اهواز است. باید بودجه‌ای برای برطرف کردن مشکل استان‌ها آن هم با اولویت ویژه در نظر بگیریم. به این نکته هم توجه کنیم، نباید هر مطالبه و هر دغدغه‌ای را سیاسی کرد.
ما دلمان می‌سوزد که نقد می‌کنیم. فرقی نمی‌کند کجاست و در چه دوره‌ای هستیم. من دوست دارم مردم کشورم در بهترین شرایط و امکانات زندگی کنند. اصلاً بحث و حرفمان سیاسی نیست. ما حق داریم نقد کنیم و مطالبه گری داشته باشیم. این مردم در خوزستان دارند نفس می‌کشند. من نمی‌دانم خود مسئولان یا نمایندگان مردم اهواز در این هوا نفس نمی‌کشند؟ فرزندانشان به مدرسه نمی‌روند؟ پیش از هر کسی آنها باید دلشان بسوزد...
