آرامش جامعه در گرو ثبات و عدالت

چندی پیش موسسه گالوپ گزارشی را ارائه داده است که مشخص می‌کند ایرانی‌ها عصبانی‌ترین مردم دنیا هستند. فارغ از اینکه این آمار چقدر حقیقی است، باید قبول کنیم که بسیاری از مردم ایران مخصوصاً در سال‌های اخیر در شرایط روحی و روانی مناسبی به سر نمی‌برند و این موضوع می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد.

من به شخصه معتقدم ثبات، یک معیار مهم و اساسی برای ارزیابی روحی و روانی یک جامعه است. متاسفانه سال‌های سال است که کشور ما از ثبات لازم برخوردار نیست، حال این عدم ثبات مربوط به یک حوزه خاص نمی‌شود. به طور مثال عدم ثبات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... به وضوح در بالاترین سطوح کشور دیده می‌شود.

وقتی کشوری ثبات لازم را نداشته باشد حتماً با تنش‌های مختلفی روبرو می‌شود. در یک جامعه بی‌ثبات و پرتنش معمولاً مردمان آنجا با برخی اختلالات روحی و روانی دست و پنجه نرم می‌کنند. بنابراین برای اینکه بتوانیم تا حدی شاخص‌های کشور را در این رابطه بهبود دهیم باید به سمت باثبات بودن در حوزه‌های پرتنش گام برداریم.

باید قبول کرد که در دنیای امروزی همه مسائل به نوعی با هم مرتبط هستند. به عنوان مثال اگر مسئولین و مردم در جهت ثبات کشور حرکت کنند آن موقع خواهیم دید که به مرور زمان اوضاع سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... هم وضعی به مراتب بهتر را پیدا خواهند کرد و به تبع آن روحیه و روان مردم هم باثبات‌تر خواهد شد.

اگر در دهه‌های گذشته و مخصوصاً سال‌های اخیر، بی‌ثباتی در بسیاری از حوزه ها موج می‌زند، این موضوع مربوط به فکر تک‌تک مردم می‌شود. وقتی یک رییس جمهوری در راس کار قرار می‌گیرد و به تمام نهادهای بین‌المللی دهن‌کجی می‌کند و کشور را به هم می‌ریزد، آن هم محصول همین مردم است. یعنی رای اکثریت جامعه باعث شده تا چنین تفکری در راس کار قرار گیرد. در نتیجه رفتارها و حرکات منفی که در جامعه رخ می‌دهد نتیجه تصمیم همه مردم است و نمی‌شود به سادگی از نقش تک‌تک افراد گذشت.

در حال حاضر، هم دولتمردان و هم مردم باید دست به دست هم دهند تا کشور به سمت ثبات هرچه بیشتر برود. در واقع تفکر و تصمیم‌گیری‌ها را باید درست و منطقی ساماندهی کرد و اگر با خلوص نیت این روند را در پیش گرفتیم حتماً اثرات آن را در جامعه خواهیم دید.

همه مردم ایران خوب می‌دانند که کشور همیشه و همه وقت دشمنانی داشته که دوست نداشتند لحظه‌ای در ایران آرامش برقرار باشد ولی گاهی به جای مقابله با این بددلان، خواسته یا ناخواسته به آن‌ها کمک کردیم.

امروز کشور به تفکر سالم، برنامه‌ریزی منطقی و مدیریت دلسوزانه احتیاج دارد. ما باید تمرکز را به داخل کشور منتقل کنیم و در کنار این موضوع، عدالت را به معنای واقعی اجرا کنیم. بی‌تردید زیربنای تمام این تحرکات، رعایت عدالت است. اگر امرو حرف از اعتدال می‌زنیم باید توجه داشته باشیم که اعتدال در کنار عدالت معنا پیدا می‌کند.

امید است که مردم و مسئولین که به هیچ عنوان جدا از یکدیگر تعریف نمی‌شوند فضایی را ایجاد کنند که زندگی امن و آرام برای همگان ایجاد شود.

*عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی