ترکان پارسی گو بخشندگان عمرند

رویداد۲۴-غلامحسین صدری افشار، نه تنها فرهنگ‌نویسی با همت و پژوهشگری جدی به‌شمار می‌رفت، بلکه مترجمی قابل و همچنین شاعری خوش قریحه و با ذوق هم بود.  حسن ذوالفقاری، استاد دانشگاه /غلامحسین صدری افشار، نه تنها فرهنگ‌نویسی با همت و پژوهشگری جدی به‌شمار می‌رفت، بلکه مترجمی قابل و همچنین شاعری خوش قریحه و با ذوق هم بود. او نوشتن را شصت سال پیش در همکاری با مجله سخن آغاز کرد و تا واپسین روز‌های زندگی ارزشمند خود همچنان گرم و دلگرم کار نوشتن بود. او بیش از نیم قرن در چند حوزه فرهنگ‌نویسی فعالیتی بسیار جدی داشت و هم خود را صرف واژگان معاصر کرده بود، علاوه بر این دستی هم در تدوین فرهنگ واژگان فولکلور داشت. غلامحسین صدری افشار، در همکاری نسرین و نسترن حکمی با فرهنگ‌هایی که تدوین کرد، بخش عمده‌ای از خلأهای فرهنگ‌نویسی فارسی را برطرف کرد. در شرایطی که فرهنگ‌های بزرگ فارسی مانند فرهنگ علامه دهخدا، فرهنگ سخن و... فرصت به روز شدن در مدت زمان خیلی کوتاه را نیافتند؛ فرهنگ‌‌های معاصر فارسی که ایشان تدوین کردند، فرصتی را رقم زد تا شمار زیادی از واژه‌های فارسی معاصر جا مانده از فرهنگ‌های بزرگ فارسی، در آثار ایشان عرضه شوند. او فرهنگ‌های متعدد و متنوعی را تدوین کرد، اعم از فرهنگ مترجم، فرهنگ زبانزدها، فرهنگ مشاغل سنتی، فرهنگ فارسی اعلام، فرهنگ معاصر کوچک فارسی، فرهنگ فارسی دوجلدی، فرهنگ فارسی سه‌جلدی.کتاب «فرهنگ زبانزدها» به نوعی مکمل کتاب «فرهنگ عامیانه» استاد ابوالحسن نجفی بود. او با همتی بلند کلیشه‌ها، عبارت‌های زبانزد مردم را که در موقعیت‌های مختلف به کار گرفته می‌شد در این فرهنگ تدوین کرد. او بی‌هیچ حمایت نهاد دولتی و دانشگاهی با پشتکار و همت بلند، زندگی‌اش را وقف این کار مهم کرد.

تدوین فرهنگ کاری با توان مالی و نیروی انسانی محدود نیست و مستلزم حمایت‌ نهاد‌های فرهنگی و دانشگاهی و علمی است، اما استاد فقید غلامحسین صدری افشار عملاً نشان داد در صورتی که عشق و اشتیاق باشد می‌توان با توان و امکان‌های محدود هم کارهای بزرگ کرد. وجهی از کار و فعالیت ایشان، فرهنگ‌نویسی بود او در حوزه‌های دیگر اعم از ترجمه، ویراستاری و روزنامه‌نگاری هم کار کرده بود و از مهم‌ترین ترجمه‌های او می‌توان به کتاب «مقدمه‌ای بر تاریخ علم» اشاره کرد. غلامحسین صدری افشار دلباخته فرهنگ ایران بود و یکسره هستی‌اش را در تدوین و ترویج آموز‌های فرهنگ ایران گذاشت و در این راه از جان مایه گذاشت.

از عمرش بخوبی بهره گرفت و آثار شایسته‌ای به جا گذاشت. او از آ‌ذری‌زبان‌هایی بود که خدمت‌های بزرگ و ارزشمندی را به فرهنگ ایران و زبان فارسی کرد و به تعبیر حافظ از ترکان پارسی‌گو بود که همواره به ایران و اعتلای نام و فرهنگ این سرزمین می‌کوشید. فقدان او ضایعه ای بزرگ برای جامعه فرهنگی ایران است. روحش شاد و یادش گرامی باد.