وقتی اصلاح‌طلبی کمرنگ می‌شود

برخلاف بسیاری از اصلاح‌طلبان اعتقاد دارم که اصلاح‌طلبی مدت‌هاست تبدیل به مصلحت‌اندیشی شده است و همین امر کمرنگ شدن اصلاحات را به دنبال داشته و این جریان را از مواضع خود به عقب‌نشینی وادار و از ارزش‌ها و آرمان‌های خود دور کرده است. به‌عنوان نمونه می‌توان به استعفای نجفی از شهرداری تهران اشاره کرد که این اتفاق نباید صورت می‌گرفت؛ چراکه او درصدد افشای فسادهای شهرداری گام برداشته بود و زمانی که کلید ساختمان بهشت را دریافت، اعلام کرد که برای اداره عادی شهر به شهرداری نیامده و قصد مبارزه با فساد را در سر دارد.

یکی از نکاتی که باید اصلاح‌طلبان مورد توجه قرار دهند این است که اجازه ندهند مصلحت‌اندیشی جایگزین اصلاح‌طلبی، البته نه به این معنا که منافع ملی و مصالح مردم را زیر پا گذارند، بلکه با رعایت همه این موارد براساس مشی اصلاح‌طلبی رفتار نمایند. من اعتقاد دارم که جبهه اصلاحات به دلیل مصالح ملی کشور و پایتخت از مواضع خود عقب‌نشینی کرد. نجفی استعفا داد و درنهایت استعفای او نیز پذیرفته شد، اما اعضای شورای شهر تهران باید در انتخاب شهردار آینده این نکته را در نظر داشته باشند که شخصی را انتخاب کنند که ضمن برخورداری از مشی اصلاح‌طلبی و توان بالا در مدیریت و رفع مشکلات پایتخت، همسو با دولت و همه ارگان‌ها عمل کند و قادر به برقراری ارتباط خوب با همه نهادها باشد.

در این زمینه شورای شهر پنجم که از ترکیبی اصلاح‌طلب برخوردار است باید حساسیت‌های بسیار زیاد اداره پایتخت را در نظر داشته باشد و از این رو شهرداری را انتخاب کند که بتواند با همه نهادها و ارکان نظام همکاری و تعامل داشته باشد. علاوه بر این اصلاح‌طلبان شورا باید این مهم را مورد توجه قرار دهند که شهر تهران باید به دور از سیاسی‌کاری و به صورت فراجناحی اداره شود؛ چراکه هرگونه فعالیت سیاسی و منفعت‌طلبی افراد و جریان‌ها با مصالح مردم منافات دارد و تبعات جبران‌ناپذیری به دنبال خواهد داشت. از این رو ضروری است که اعضای شورای شهر، شهرداری را انتخاب کنند که به خوبی قادر به مدیریت شهر تهران باشد و به دور از حواشی و مشکلاتی که پیش از این تجربه کردیم، شهر را اداره کند.

*نماینده مجلس ششم
منبع: روزنامه نوآوران