شش بدفهمی اصلی درباره تغییر اقلیم

رویداد۲۴ مجادله درباره‌ی تغییر اقلیم تمام شده است. این نتیجه‌ی  یکی از بزرگترین پژوهش‌های علمی است که تاکنون انجام گرفت است، یعنی پژوهش AR5  که بیش از ۲۰،۰۰۰ مقاله‌ی علمی از دانشمندان سراسر دنیا را مورد  بررسی قرار داده است . شواهد انکارناپذیری در حال حاضر ثابت می‌کنند که سیاره ما در حال گرم شدن است، دریاها اسیدی‌تر می‌شوند و یخ‌های قطبی در حال ذوب‌ شدن هستند – همگی با سرعتی بیش از آنچه پیش‌بینی می‌شد – و این اساسا به خاطر سوختن سوخت‌های فسیلی (ذغال سنگ، و گاز) است. ما باید زیر آستانه‌ی خطرناک گرمایش دو درجه سانتیگراد بمانیم تا بتوانیم از تاثیرات بدتر تغییر اقلیم جلوگیری کنیم.
علی رغم این واقعیت، بسیاری افراد فعالانه جزو «منکران تغییر اقلیم» هستند، افرادی که کارشان پاشیدن بذر سردرگمی است تا اصلاحات نظارتی و سایر اقدامات دولتی را به تعویق بیندازند چرا که حل بحران‌های اقلیمی به سود و منفعت حاصل از  سوخت‌های فسیلی آسیب می‌رساند. در اینجا به شش تصور نادرست همیشگی در مورد تغییرات آب و هوا و توضیحی مختصر برای نادرست بودن هرکدام می‌پردازیم.

خیر، آنها کاملاً متفق القول هستند. پرخرج‌ترین مطالعه روی این موضوع، گزارش سال ۲۰۱۳ به قلم کوک و همکاران بود: «سنجش توافق نظر در مورد گرمایش زمین ایجاد شده به دست انسان‌ها در مقالات علمی». این مطالعه، تمامی مقالات علمی منتشر شده در مورد تغییر اقلیم بین سالهای ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۱ را بررسی کرد و به این نتیجه رسید که از ۴۰۱۳ مقاله که در مورد اثر انسان بر گرمایش زمین (اثر آنتروپوژنیک) موضع گیری کرده بودند، تنها ۸۳ مقاله (٪۲) این دیدگاه را رد کردند. در مقابل، ۳۸۹۴ مقاله (۹۷٪) شواهد واضحی از گرمای ایجاد شده به دست انسان، مانند سوختن سوخت‌های فسیلی، پیدا کردند. در بین دانشمندان، ۹۹ درصد با توافق آرا موافق هستند که بشر عامل تغییر اقلیم است. لازم به یادآوری است که این توافق از توافق میان پزشکان در مورد اثرات سرطان‌زای ناشی از سیگار کشیدن، هنگامی که اولین قوانین سیگار کشیدن در آمریکا اجرایی شد، بسیار بیشتر است.

 

 

تصور نادرست دوم: CO2 علت نیست.

بله البته اقلیم زمین  پیش از این هم دوره‌هایی از گرم شدن را تجربه کرده است، اما در همه‌ی این دوره‌ها نیز علت گرمایش، همین گازهای گلخانه‌ای بیش از اندازه (مانند CO2، متان، دی اکسید گوگرد) در جو بوده است. اگر چه دوره‌هایی مانند ائوسن بوده‌اند که در آن‌ها فراوانی زندگی همزمان با سطح بسیار بالای CO2 در جو وجود داشته اما این مناظر پس از میلیون‌ها سال تکامل ظاهر شدند وقتی که اقیانوس‌ها و جنگل‌ها توانایی جذب همه این گازها را داشتند و می‌توانستند تعادل این سیاره را حفظ کنند. اما هرگاه تغییری ناگهانی در میزان CO2 ناشی از فعالیت‌های آتشفشانی یا دوره‌های یخبندان اتفاق می‌افتاد، ویرانی در پی‌ داشت. اواخر دوره پرمین یعنی ۲۵۰ میلیون سال پیش، که بیش از ۹۰ درصد از گونه‌های شناخته شده از بین رفتند، زمین شاهد روند گرمایشی بود که منجر به افزایش دما و اسیدی‌شدن اقیانوس‌ها شد، شرایطی بسیار شبیه آنچه اکنون می‌بینیم. این بار اما، تغییرات CO2 ناشی از فعالیت‌های انسانی است، خصوصا ناشی از سوزاندن سوخت‌های فسیلی.

 

 

تصور نادرست سوم: شراره‌های خورشیدی علت هستند.

فعالیت‌های خورشیدی قطعا علت تغییر اقلیم نیستند. فعالیت خورشید در طول دهه‌ها با استفاده از سیستم‌های زمینی و فضایی اندازه‌گیری‌شده است و هیچ تغییر قابل توجهی در خروجی خورشیدی پیدا نشده است که مسئول گرمایش شدید کنونی زمین باشد. چند شاخص دیگر نیز این نظریه را تائید می‌کنند. اول اینکه سیاره زمین در زمستان نیز به گرم شدن ادامه می‌دهد و این گرمایش، نه در استوا بلکه در دو قطب شمال و جنوب بیشتر است – خلاف آنچه که از اثر فعالیت‌های خورشیدی در گرمایش زمین انتظار می‌رود. مهم‌تر از همه اینکه در خوانش درجه حرارت جو مشخص شده که بالای استراسفر (سطح بالایی اتمسفر) در حال خنک شدن است، در حالیکه سطح پایین اتمسفر گرم‌تر می‌شود. اگر خورشید مقصر بود، گرمایش باید در بالای اتمسفر افزون‌تر می‌بود.

 

 

 

تصور نادرست چهارم: ما در واقع در دوره سرمایش جهانی هستیم.

حقیقت این است که ما باید در دوره سرمایش جهانی می‌بودیم، اما نیستیم. بسیاری افراد گمان می‌کنند به این خاطر که زمستان‌ها هنوز در برخی مناطق بسیار سرد هستند، گرمایش زمین اتفاق نمی‌افتد. اما علم اقلیم‌شناسی روند کلی و دراز مدت را در نظر می‌گیرد، نه روند محلی و نه رویدادهای کوتاه مدت. واقعیت این است که هر روز، صدها رکورد دمای بالا و پایین ثبت می‌شود. اگر آب و هوای ما در تعادل بود، انتظار داشتیم که یک نسبت تقریبا یک به یک را ببینیم؛ در یک سال به اندازه رکوردهای دمای بالا شاهد رکوردهای دمای پایین باشیم. در عوض، ما شاهد یک حرکت به سوی رکورد دمای بالا هستیم. در سال ۲۰۰۰ در ایالات متحده این نسبت دو به یک بود؛ برای هر یک رکورد پایین، دو رکورد بالا (در ۱۸۰۰ ایستگاه آب و هوایی) اندازه‌گیری شد. در سال ۲۰۱۲، این نسبت افزایشی در حد پنج به یک داشت. در سال ۲۰۱۳، ۲۰۱۴ و۲۰۱۵  تمام رکوردهای گرما شکسته شدند و اکنون سال ۲۰۱۶ بالاترین رکوردها و داغ‌ترین سال را از زمان شروع ثبت رکوردها داراست.

 

 

تصور نادرست پنجم: تغییر اقلیم زیان‌بار نیست.

اشتباه است. تغییر اقلیم در حال حاضر در سراسر جهان مشکلات بسیاری ایجاد کرده است، و بر زندگی میلیون‌ها نفر تاثیر می‌گذارد. بر اساس گزارشی که اخیرا انجام شده است، فقط در سال ۲۰۱۲ به خاطر وقوع بلایای طبیعی بیش از ۳۲ میلیون نفر مجبور به فرار از خانه‌های خود هستند در حالیکه بسیاری از این بلایا به خاطر روند گرمایش زمین اتفاق می‌افتند. در بعضی مناطق فقیرنشین جهان، افراد بدل به «پناهجویان اقلیمی» شده‌اند که به دنبال سرپناه در سرزمین‌های همسایه هستند، که این گاهی اوقات باعث تنش‌های منطقه‌ای نیز می‌شود. دانشمندان عموما دوست دارند دغدغه‌هایشان را علنی نکنند، اما اخیرا بیش از یک هزار دانشمند و کارشناس محیط زیست در سراسر جهان، از جمله دو برنده جایزه نوبل و ده‌ها تن از اعضای سازمان‌های علمی معتبر در جهان، درخواستی فوری از رهبران جهان امضا کرده‌اند و از آنها خواسته‌اند تا به منظور رفع این بحران اقلیمی رو به رشد اقداماتی انجام دهند. «توافقنامه‌‌ای برای اقدام عملیاتی» (Consensus for Action)، که با همکاری دانشگاه استنفورد و برکلی تدوین شده، یک سند مهم است که نشان می‌دهد کارشناسان تا چه حد نگران تغییر اقلیم هستند.

 

 

تصور نادرست ششم: بالاخره کاری از دست ما ساخته نیست.

یکی از خطرناک‌ترین تصورات نادرست این است که از دست ما هیچ کاری برای جلوگیری از تغییر اقلیم ساخته نیست. با اینکه هرروز افراد بیشتری متوجه شدت بحران می‌شوند، اغلب شتاب‌زده به این نتیجه می‌رسند که این مشکل آنقدر گسترده است که راه حل آن در دست ما نیست. درست نیست. تحقیقات در استنفورد و دیگر دانشگاه‌های بزرگ نشان می دهد که ما می‌توانیم طی روندی سریع تا سال ۲۰۵۰ انرژی مصرفی خود را به انرژی تجدیدپذیر و ۱۰۰٪  پاکیزه انتقال دهیم و سوخت‌های فسیلی را منسوخ کنیم. با متوقف کردن سوختن سوخت‌های فسیلی، آب و هوا به تدریج دوباره خنک می‌شود. ممکن است مدتی طول بکشد تا به آب و هوایی ثابت دست پیدا کنیم، اما اگر اکنون دست به کار شویم می‌توانیم از پسش بربیاییم.

 

 

 

منبع: میدان