دورخیز استراتژیک برای بقای روحانی

رویداد۲۴- درحالی‌که برخی از اصلاح‌طلبان از حمایت قاطع از حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال 96 خبر می‌دهند برخی دیگر از اصلاح‌طلبان این حمایت را مشروط و قابل‌مذاکره می‌دانند.

مسئله وقتی شکل جدی‌تری به خود می‌گیرد که سید حسن رسولی عضو شورای عالی سیاست‌گذاری جریان اصلاحات به‌تازگی عنوان کرده اصلاح‌طلبان قصد دارند در «طول» حسن روحانی گزینه معرفی کنند و در عرض وی کاندیدا معرفی نخواهند کرد.

این در حالی است که قبل از وی برخی از اصلاح‌طلبان از وجود یک آلترناتیو برای حسن روحانی در انتخابات خبر داده بودند.

بااین‌وجود خبر دیدار رئیس دولت اصلاحات و موسوی‌خوئینی‌ها با حسن روحانی و همچنین تحرکات انتخاباتی علی‌اکبر ناطق نوری و درعین‌حال مواضع متفاوت سید حسن خمینی نشان‌دهنده فاز جدیدی در فضای سیاسی ایران در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آینده است.

در شرایط کنونی این سؤال مطرح می‌شود که چرا بزرگان سیاسی کشور خیلی زود به حالت دورخیز سیاسی درآمده‌اند؟

چه خطری بزرگان سیاسی را به هم نزدیک کرده است؟ چرا دورخیز سیاسی بزرگان با نوعی دلهره و اضطراب همراه شده و شکل معمولی ندارد؟

برای پاسخ به این سؤالات باید سه وضعیت مهم را در آینده در نظر گرفت.

وضعیت اول که شکل ساده‌ای دارد حضور یک خطر مشترک برای بزرگان سیاسی در انتخابات آینده است. بدون شک این خطر محمود احمدی‌نژاد است که تقریب با همه بزرگان کشور دارای چالش و اصطکاک است.

درنتیجه بزرگان سیاسی کشور برای دفع این خطر به تکاپو افتاده‌اند. بااین‌وجود این گزاره بسیار ساده و پیش‌پاافتاده است.

گزاره دوم به وضعیت پیشارقابتی بازمی‌گردد که بزرگان هر دو جریان سیاسی تلاش می‌کنند از مدت‌ها قبل فضای سیاسی کشور را رصد کنند تا در بزنگاه‌ها بتوانند به تصمیم‌گیری مناسب دست پیدا کنند.

 بااین‌وجود این گزاره نیز دارای اولویت نیست و بلکه گزاره دیگری در کار است.

بدون شک مهم‌ترین گزاره‌ای که بزرگان سیاسی کشور را از هم‌اکنون به تکاپو انداخته احتمال یک دوره‌ای شدن دوران ریاست جمهوری حسن روحانی است.

به نظر می‌رسد بزرگان سیاسی کشور اعم از آیت‌الله هاشمی، ناطق نوری، سید حسن خمینی و رئیس دولت اصلاحات خیلی زود به این نکته پی برده‌اند که برخی از طیف‌های سیاسی در کنار برخی از نهادهای قدرت به دنبال پیچیدن زودهنگام نسخه حسن روحانی هستند.

 به همین دلیل تمام هوش سیاسی خود را به کار گرفته‌اند تا مانع از این اتفاق شوند.

درنتیجه بزرگان گفتمان اعتدال و خردورزی در کشور چهار سناریو را برای انتخابات ریاست جمهوری پیش روی خود می‌بینند.

نخست اینکه به‌صورت تمام‌قد پشت سر حسن روحانی بایستند و تمام هزینه‌ای این حمایت را بپردازند و با تمام رقبا رقابت کنند تا دوران ریاست جمهوری حسن روحانی ادامه پیدا کند.

این اولین راه و البته پرهزینه‌ترین راه است. راه دوم بر اساس گفته حسن رسولی این است که اصلاح‌طلبان در کنار حسن روحانی یک گزینه معرفی کنند تا علاوه بر اینکه نقش کاتالیزور و ضربه‌گیر حسن روحانی را در انتخابات بازی کند به برخی از مطالبات جریان اصلاحات که حسن روحانی با توجه به موقعیت خود نمی‌تواند مطرح کند دامن بزند.

این راه استراتژیک و البته کم‌هزینه خواهد بود. بااین‌وجود برای موقعیت کنونی که حسن روحانی در یک برزخ سیاسی از سوی رقبا قرارگرفته مناسب نیست.

راه سوم گرفتن فرصت‌ها از رقیب و استفاده سیاسی از تشتت و چنددستگی درونی اصولگرایان است.

بااین‌وجود این راه نیز شکل سنتی به خود گرفته و در شرایط کنونی نمی‌تواند محلی از اعراب داشته باشد درنتیجه بزرگان گفتمان اعتدال و خردورزی از هم‌اکنون به دنبال راه‌حل چهارم هستند و به همین دلیل به حالت دورخیز سیاسی درآمده‌اند.

بزرگان سیاسی کشور به‌خوبی به این نکته آگاهی دارند که جریان محافظه‌کار از تمام ابزار خود حتی محمود احمدی‌نژاد به شکل‌های مختلف استفاده خواهد کرد تا حسن روحانی زمین‌گیر شود.

به همین دلیل به دنبال تحریک و تحرک فضای فکری و اجتماعی جامعه هستند تا مردم را برای هر وضعیتی آماده کنند.

بدون شک جریان محافظه‌کار تمام بار تبلیغاتی خود را در انتخابات آینده روی صداوسیما به‌عنوان مهم‌ترین رسانه کشور خواهد گذاشت.

به همین دلیل بزرگان گفتمان اعتدال و خردورزی به دنبال این هستند که فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی را به مهم‌ترین ابزار تبلیغاتی خود در مقابل صداوسیما تبدیل کنند.

از سوی دیگر شرایط اجتماعی باید به شکلی رقم بخورد که مردم در مقابل پاتک‌های جریان محافظه‌کار در فضای انتخابات شوکه نشوند و قافیه را نبازند.

به همین دلیل جریان اعتدال تمام نخبگان و شخصیت‌های کاریزماتیک خود را به بازی گرفته تا قدرت راهبری افکار عمومی را در شرایط سخت انتخابات داشته باشد.

گفتمان اعتدال و خردورزی به دنبال این است که حسن روحانی از این مرحله گذار به‌سلامت و بدون کمترین هزینه‌ای عبور کند تا پس از دوران هشت‌ساله روحانی طرحی نو در سپهر سیاسی ایران دراندازد.

بدون شک دوران ریاست جمهوری حسن روحانی دوران تجدیدقوا و بازنگری اصلاح‌طلبان در مبانی و رویکردهای خود است.

به همین دلیل حسن روحانی هم هدف است و هم وسیله. به نظر می‎رسد حسن روحانی و اصلاح‌طلبان در یک برهه مهم تاریخی به یک برنامه استراتژیک یکسان دست پیداکرده‌اند که می‌تواند سرنوشت نسل‌های بعدی جامعه ایران را آبستن تغییرات مهمی کند.