جسارت به نوامیس ایرانیان برای انتقام از حماسه مردم

بسی جای تأسف است که افرادی در نظام جمهوری اسلامی هستند که در کسوت روحانیت، به خود اجازه می‌دهند از تریبون نماز جمعه، به بخشی از جامعه و به‌خصوص به بانوان آن جسارت نموده و آنان را با الفاظ زشت و زننده‌ای خطاب کنند تا اندک خنکی در وجودشان پس از شکست سنگین در انتخابات ریاست جمهوری حس کنند.

چه کسی به این هتاکان اجازه می‌دهد بانوان فهیم ایران‌زمین را بدکاره خطاب کنند؟ چه کسی به این جسارت کنندگان، امنیت قضایی داده است که هرچه از دهانشان بیرون می‌آید نثار ملت و مردمان بزرگ‌منش آن کنند؟ آیا زمان آن فرا نرسیده است که اندکی تأمل‌کنید؟ آیا زمان آن فرانرسیده است که به آسیب‌شناسی رفتار خویش اقدام کنید و راز حضور جمعیت اندک در نماز جمعه را کشف کنید؟

اگرچه ممکن است در جامعه، افرادی هنجارشکن وجود داشته باشند اما در کدام قسمت از آیات و روایات، اجازه هتاکی و جسارت به آنان داده‌شده است؟ کدام دستور دین اجازه می‌دهد به بدحجاب‌ترین افراد جامعه نیز لقب روسپی داد؟

مگر خداوند متعال در قرآن کریم نمی‌فرماید که به زنان پاک‌دامن، اتهام روابط نامشروع وارد نکنید؟ مگر اثبات زنا، با شهادت چهار شاهد عادل انجام نمی‌گیرد پس چرا بدحجابی و حتی بی‌حجابی را با «زنا» یکسان شمرده‌اید؟ آیا دین از کفار هم همانند اقدامات و اعمال و رفتار شما ضربه خورده است؟

در ایام انتخابات ریاست جمهوری و به‌واسطه انتخاب رنگ‌های سبز و بنفش توسط دکتر روحانی به‌عنوان نماد ستاد، بسیاری از جوانان حامی حسن روحانی، دستبندهایی به رنگ سبز و بنفش بر دستان خود بسته بودند و به تبلیغ برنامه‌های انتخاباتی وی می‌پرداختند. در این میان، بانوان فرهیخته فراوانی نیز بودند که با حضور حماسی خود، نقش بسزایی در پیروزی حسن روحانی داشتند. بانوانی که از دانشجو تا طلبه، از استاد دانشگاه تا مدرس حوزه و از کارمند تا خانه‌دار در میان آنان بود و پرچم‌داری وقایع را نیز در برخی ستادها و همایش‌ها، بانوان منتسب به خانواده شهدا بر عهده داشتند.

اینک سؤالی که از این امام‌جمعه هتاک باید پرسید این است که آیا تسکین آلام ناشی از شکست سنگین در انتخابات ریاست جمهوری، باید با «بدکاره» خواندن بانوان فرهیخته حامی حسن روحانی که نقش بسزایی در تحقق حماسه 29 اردیبهشت داشتند انجام پذیرد؟

باید تأسف خورد به حال کشوری که شخصی در لباس عالم دینی، آن‌چنان جسور می‌شود که به خود اجازه می‌دهد از تریبون نماز جمعه، بانوان هوادار حسن روحانی را «بدکاره» خطاب کند و هیچ احدی نیز در کشور، از او نتواند سؤال کند که به چه منظور، چنین گفته‌ای؟

رحمت خداوند بر مرحوم آیت‌الله دستغیب که فرمودند: «آنچه بر شنوندۀ «قذف» (در اصطلاح فقهی، عبارت است از این‌که به مرد یا زن، تهمت و نسبت زنا یا لواط زده شود) واجب است این‌هاست: نهى و زجر قذف‌کننده و او را فاسق و دروغ‌گو دانستن و گواهى او را در هیچ موردى نپذیرفتن، مگر به شرحی که آمد توبه کند و باید به او بگوید آنچه گفتى بهتان و افتراست و ما نمى‌توانیم از تو بپذیریم. حتی کسى که به چشم خود زنا یا لواط مسلمان را ببیند یا از او اقرار آن را بشنود حق ندارد آن را براى دیگران نقل و گزارش کند.»

مردم ایران نیز نسبت به امام‌جمعه ساوه، همین رویه را در پیش می‌گیرند و به مسئولان قضایی و مسئولان ستاد نماز جمعه کشور، آیه چهارم سوره نور را یادآور می‌شوند که خداوند متعال می‌فرماید: «کسانى که زنان عفیفه پاک‌دامن را به زنا متّهم می‌کنند، سپس چهار شاهد نمی‌آورند، به آنان هشتاد تازیانه بزنید و هرگز شهادتى را از آنان نپذیرید و این‌ها هستند که در حقیقت بدکار و نافرمان‌اند.»