حمایت از دولت باید منوط به پایبندی به وعده ها باشد/فراکسیون امید مرزهای خود با بخش هایی از دولت را مشخص کند/اصلاح طلبان نباید به برخی از وزرا رای دهند/3 گزینه لب مرزی کابینه دوازدهم

رویداد۲۴روز گذشته لیست کابینه دوازدهم البته بدون معرفی وزیر علوم تقدیم مجلس شد اما البته با این تفاوت که کابینه احتمالی روحانی در برخی وجوه شباهتی با خط مشی اصلاح طلبانه و خواسته های بدنه اجتماعی این جریان ندارد. از سویی همچنان نقد ها بر سر معرفی برخی از وزرا مانند رحمانی فضلی برای پست وزرات کشور، بطحایی برای پست وزرات آموزش و پرورش، سید عباس صالحی برای پست وزرات فرهنگ و ارشاد باقی است. از این رو به نظر می رسد فراکسیون امید با توجه به رسالت خود در مجلس و انتظار حامیان این جریان در جامعه رسالت دشواری در بررسی صلاحیت ها و رای اعتماد به وزرا بر عهده دارند. بر این اساس در این راستا گفتگویی با محمد صادق جوادی حصار فعال سیاسی اصلاح طلب و استاد دانشگاه صورت گرفته که در ادامه آن را می خوانید. 

رویکرد رئیس جمهور را در معرفی وزرای پیشنهادی باید از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار داد؛ نخست عقیده و نظر روحانی و سپس شرایط و اقتضائات است. اگرچه روحانی هرگز مدعی اصلاح طلبی نشده اما خط مشی او در دولت یازدهم به گفتمان اصلاح طلبی نزدیک بود. بنابراین اگر رویکرد دولت دوازدهم و در راس آن رئیس جمهور را در مواجهه با مسائل پیش رو در عرصه داخلی و بین المللی و انتخاب وزرا را محصول اقتضائات زمان بدانیم اصلاح طلبان باید رویکرد مدارا در پیش بگیرند. در واقع اگر اصلاح طلبان این دولت را در تحقق مطالبات جامعه مصم تر ببینند از او حمایت خواهند کرد. اما اگر معرفی وزرا و خط مشی او در دولت محصول باور و عقیده رئیس جمهور باشد در این صورت اصلاح طلبان با او زوایه خواهند داشت. زیرا تغییر روش و منش روحانی یک زاویه با اصلاح طلبان محسوب می شود. بنابراین به هر میزان که این مساله بیشتر ثابت شود فاصله اصلاح طلبان با روحانی در جهت رفتار حمایتی و انطباقی خود با او بیشتر خواهد شد؛ اصلاح طلبان باید فاصله محسوسی با دولت اعمال کنند. البته نه بدین مفهوم که به طور کل با دولت فاصله بگیرند بلکه مرزهای نظری و گفتمانی خود را در حوزه اصلاح طلبی با دولت و حامیان دولت حفظ کنند تا در آینده بتوانند بدنه اجتماعی خود را برای یک مبارزه انتخاباتی گسترش دهند. 

اختلاف نظرهایی به طور قطع نسبت به برخی از وزرا از سوی فراکسیون امید وجود دارد اما مساله این است که اصلاح طلبان در برابر چه کسی درصدد رد برخی از گزینه های معرفی شده از سوی روحانی هستند . اصلاحات به صورت نمادین می تواند درباره یک یا دو کاندیدا نظر خود را اعلام کنند که ما به این کاندیدا رای نمی دهیم اما ممکن است برخی از فراکسیون های دیگر به این وزرا رای اعتماد دهند اما بهتر است که اصلاح طلبان در مجلس به برخی از وزرا رای ندهند. از سویی ممکن است که برخی از وزرا مانند رحمانی فضلی تضمین دهند که رفتار و رویکرد خود را در دولت دوازدهم تغییر دهند. باید در نظر گرفت که هیچ یک از اصلاح طلبان با رحمانی فضلی خصومت شخصی ندارد اما اگر او خواسته ها و مطالبات مردم را در عملکرد خود در نظر بگیرد و برنامه های خود را در جهت همسویی با دولت دوازدهم در مجلس اعلام کند در این صورت اصلاح طلبان در مجلس می توانند از او حمایت کنند و در نهایت حضور او در دولت ایرادی ندارد. در غیراین صورت فراکسیون امید باید بسیار هوشمندانه مرز خود را با بخش هایی از دولت و وزارتخانه ها روشن تر کند و یکی از این حوزه ها وزرات کشور است. در واقع از روحانی حمایت عقیدتی نمی کنیم بلکه این حمایت تاکتیکی است. زیرا استراتژی اصلاحات این است که از هر رفتار حامی توسعه حمایت کند. به عبارتی حمایت اصلاح طلبان از دولت به میزان پایبندی دولت به وعده هایش بستگی دارد. 

در برخی از وزرات خانه ها مانند وزارت کشور ابهام وجود دارد؛ بنابراین احتمال عدم رای اعتماد رحمانی فضلی وجود دارد. در رای اعتماد وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش هم ابهام وجود دارد به نظر بطحایی وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش نتواند رای اعتماد کسب کند. صالحی امیری گزینه مطلوبی برای وزرات فرهنگ و ارشاد بود اما نمی توان پیش بینی کرد که سید عباس صالحی در اجرا و مدیریت قوی عمل کند. به همین دلیل به نظر سید عباس صالحی بسیار سخت بتواند نظر مجلس به ویژه اصلاحات را جلب کند.

منبع: خرداد