گزارش رویداد۲۴ درباره واکنشها به تازهترین انتصابات شهردار تهران
چرا «حاجوی» شهردار منطقه ۷، ناامیدکنندهترین انتصاب «نجفی» بود؟
شهردار تهران اگرچه نخستین گام را در راستای تحقق وعده افزایش سهم زنان در ساختار مدیریتی شهرداري برداشت اما با انتخاب سميه حاجوی از معتمدین همسر شهردار سابق برای تصدی شهرداری منطقه ۷ به ناامیدیهای اصلاحطلبان نسبت به سایر انتصابات خود در آینده دامن زد.
رویداد۲۴- شهردار تهران اگرچه نخستین گام را در راستای تحقق وعده افزایش سهم زنان در ساختار مدیریتی شهرداري برداشت اما با انتخاب سميه حاجوی از معتمدین همسر شهردار سابق برای تصدی شهرداری منطقه ۷ به ناامیدیهای اصلاحطلبان نسبت به سایر انتصابات خود در آینده دامن زد.
به گزارش رویداد۲۴ محمدعلی نجفی اين روزها با انتصابات شبهه برانگیز خودصدای همه نيروهاي اصلاحطلب را درآورده است. بهنحویکه باعث واكنش رسانهها و از طرفی ناامیدی و ياس در ميان جوانان و زنان اين جريان سياسي شده است.
مردم تهران که در انتخابات شورای شهر و روستا با انتخاب قاطع لیست امید به یک جریان فکری که نزدیک به ۱۴ سال بر پایتخت حاکم بود بهصورت کاملاً شفاف «نه» گفتند تا شهر خود را یکبار دیگر بر پایه تفکرات تازه و بهروز بنا کنند. بر پایه این انتخاب هم انتظار روشن و منطقی از مدیریت شهری جدید داشته و دارند تا شهردار تهران انتصابات خود را با احترام به رأی و خواست مردم که صاحبان اصلی شهرند تنظیم کند.
بااینحال نجفی از همان نخستین انتصابات خود نشان داد که بنا ندارد تا به خواست و نظر مردم تهران که با رأی خود خواستار میدان دادن به زنان و جوانان بودند توجه ای داشته باشد، بهویژه آنکه از میان ۴ انتصاب نخست خود ۳ تن را از مدیران بازنشسته انتخاب كرد که بهشدت با واکنش افکار عمومی مواجه شد.
در پی آن نجفی در راستای پاسخ به انتقادات معاون منابع انسانی را از میان جوانان اصلاحطلب و نخبه برگزید که تا حدودی امیدواریها را نسبت به تغییر احتمالی شهردار برای انتخابات دیگر همکاران ایجاد نماید و این مدیر جوان و نواندیش در نخستین روزهای کاری خود با اقدامات و عملکردش نشان داد در صورت اعتماد به جوانان اصلاحطلب میتوان آیندهای روشن را رقم زد.
نجفی همچنین در پاسخ به انتقادات نسبت به عدم استفاده از زنان در ساختار مدیریتی شهرداری وعده داد تا زنان در شهرداری تهران دارای سهمی ۳۰ درصدی خواهد شد؛ هرچند تحقق این وعده را نيز منوط به پاسخ استعلامها دانست.
او در راستای تحقق این وعده دو شهردار مناطق ۷ و ۱۰ را از میان زنان انتخاب کرد که یکی از آنها یعنی انتخاب صادق زاده هرچند پیشازاین سابق خدمت بیش از ۲۰ سال در حوزه معاونت شهرسازی و معماری در شهرداری تهران را در کارنامه دارد موجب تحسین شد اما انتخاب سمیه حاجوی بهعنوان شهردار منطقه ۷ ناامیدکنندهترین انتصاب شهردار تهران لقب گرفت که اتفاقاً با واكنش رسانهها، فعالين سياسي و اجتماعي همراه شد.
در همین حال محمدعلیخانی رئیس گروه عمران و حملونقل شورا، با انتقاد شدید نسبت به انتصاب حاجوی در توييتی خطاب به شهردار تهران نوشت: «جناب آقای نجفی منت این انتصاب را بر سر اصلاحطلبان نگذارید.» این دومین نقد جدی این عضو شورای شهر نسبت به نجفی بشمار میرود. وی در مصاحبهای پیشازاین، از اینکه اعضای شورا از طریق رسانهها از انتصابات نجفی مطلع میشوند انتقاد کرده بود.
اما بهواقع نكته اصلی انتصاب سميه حاجوي چه بود كه باعث دلخوري اعضای شورای شهر، فعالان سیاسی و اجتماعی شد؟ سميه حاجوی با تخصص دندانپزشکي حرفهای ابتدا توسط زهرا سادات مشير همسر محمدباقر قاليباف وارد ساختار مدیریتی شهرداری تهران شد و به استخدام شركت شهر سالم بهعنوان رئيس گروه دندانپزشکان درآمد.
هرچند ارتباط با خانواده قالیباف هم نتوانست راهگشا باشد چراکه حاجوی به دليل تندخویی و ادعای ارتباط، توسط حسن علی غفاري مديرعامل شركت شهر سالم که اتفاقاً او نیز از بستگان همسر قاليباف محسوب میشود عذرش خواسته شد.
اما حاجوي که تاب دوری از شهرداری را نداشت با عذرخواهي از مشیر (همسر قالیباف) زمینه حضور مجدد در مناصب شهرداری را فراهم کرد و مشیر او را به کریمیان شهردار وقت منطقه ۴ توصیه کرد و بهعنوان شهردار ناحیه ۱ منطقه ۴ منصوب شد و در دوره بهاری شهردار سابق منطقه ۴ کاندیدای قائممقامی در این منطقه شد هر چند با نقد و واکنش مدیران منطقه و تهدید به ترک خدمت گروهی از مدیران منطقه بهاری نتوانست توصیه مشیر را عملی کند.
عکسالعمل علیخانی که سابقه مدیریت در سازمان حملونقل و ترافیک را داشته است از صراحت لهجه برخوردار است نشان میدهد که انتصابات نجفی با برخورداری از حمایت و البته نظارت کامل اعضای شورای شهر صورت نمیپذیرد.
حال این سؤال مطرح میشود اعضای شورای شهری که توان نظارت بر انتصابات شهردار را ندارند چگونه میتوانند نظرات شهروندان تهرانی را مبتنی بر تغییر در مدیریت شهری از عدم انتخاب مجدد تیم مدیریت سابق و از آن مهمتر چگونگی نظارت دقیق بر این مدیران را در فرایند امور محوله نهادینه کنند؟
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط