چند پیشنهاد برای خروج از رکود کارگاه‌ها
رویداد۲۴-سؤال این است که چرا کشور ما در صنایع کوچک و در عین حال ضروری مثل پوشاک عقب مانده است در حالی که در بسیاری از مسائل علمی موفقیت‌های زیادی داشته؟ چرا سرمایه‌های کشور در کالاهای ساخته شده و واسطه گری به کار می‌رود؟ چرا این همه تولید‌ی‌های کوچک که بین 5 تا 50 نفر کارگر داشتند تعطیل یا نیمه تعطیل شده‌اند؟ چرا در صنوف مختلف پوشاک اعم از زنانه و مردانه و بچه گانه از تولید خسته شده‌اند و واردکنندگان اجناس بی‌کیفیت چین و ترکیه شده‌اند؟ علت این مهم را در کجا باید جست‌وجو کرد؟
من به طور خلاصه به قسمتی از آنها اشاره می‌کنم: در دولت نهم و دهم بزرگترین ضربه به تولید و اقتصاد وارد شد چرا که ارزش پول یک چهارم شد. بطور مثال اگر یک کارگاه کوچک با 15 کارگر و با دویست و پنجاه میلیون تومان سرمایه در گردش کار می‌کرد در آن شریط باید سرمایه خود را 4 برابر افزایش می‌داد. در این شرایط بسیاری از کارخانه‌ها یا تعطیل شدند یا تولید خود را به اجبار کم کردند و بعلاوه آنهایی که سرمایه داشتند به بازار طلا و سکه خرید و فروش املاک روی آوردند.
به لطف خدا در حال حاضر با تدابیر دولت دوران ثبات را تجربه می‌کنیم. من خوشحالم و پیشنهاد می‌کنم کارگاه‌های کوچک را دست کم نگیرید که تعداد آنها در تهران و اطراف آن زیاد هستند. اطمینان دارم اگر دولت حمایت کند بسیاری از همکاران ما می‌توانند پیراهن مردانه با کیفیت عالی تولید کنند و به کشور‌های دیگر صادر کنند، اگر دولت با تشویق و جدیت زیاد سرمایه و سود را به طرف تولید هدایت کند و سرمایه‌گذاران ببینند که تولید سود می‌کند به جای خرید و فروش مسکن به طرف تولید می‌روند چون سرمایه جایی می‌رود که سود بیشتری داشته باشد.من بارها از همکارانم شنیده‌ام که گفته‌اند به خاطر حق بیمه زیاد و مالیات و وزارت کار و تعزیرات کارگاه خود را تعطیل کرده‌اند، تولیدکنندههای کوچک باید بتوانند با داشتن جواز کسب لیست بیمه و با ضوابط بانکی با بهره کمتر از بخش بازرگانی – واردکنندگان - تسهیلات دریافت کنند.یکی از کانال‌های خرید یا فروش شرکت در نمایشگاه‌های بین المللی در خارج از کشور است و امکان تبادل اطلاعات برای تولید و فروش به دست می‌آید و خریدار و فروشنده آشنا می‌شوند و خرید و فروش انجام می‌شود.
اگر تولید سود داشته باشد سرمایه‌های بزرگ به جای گسترش پاساژ‌سازی برای فروش کالای چینی و ترکیه ای در تولید سرمایه‌گذاری می‌کنند.صدا و سیما باید از تولیدکنندههای معتبر داخلی حمایت کند و راجع به تولیدات خوبی که در ایران هست اطلاع‌رسانی کنند تا مردم بدانند متخصصان و کارگران ایرانی توان بهترین تولید را دارند. بزرگترین مظلومیت تولیدی های کوچک آن است که هیچ رسانه ای به آنها فرصت نمی‌دهد که خودشان مشکلاتشان و نقاط ضعف و قوت کارشان را به مسئولان و مردم بگویند. تولید‌کننده باید بداند با رقابت سالم هم در کیفیت و هم در قیمت در تمام دنیا رشد می‌کنند به طوری که حتی اگر گمرک نباشد و هرکس هرچه بخواهد وارد کند ما باید باز بتوانیم رقابت کنیم.چرا در کشور‌های پیشرفته تولید‌کننده‌ها به عنوان کارآفرین و پردرآمد ترین اقشار جامعه مورد احترام هستند و در ایران برعکس شده؟
مگر تولید‌کننده‌ها در ایران آدم‌های کوچکی بودند؟ تولید‌کننده‌ها باید درآمد بیشتری داشته باشند تا همه مردم تشویق شوند. یکی از آفت‌های بزرگ برای تولید داخلی نصب برند خارجی است. وزیر محترم کار جناب آقای دکتر ربیعی لابد اطلاع دارند کارگاه‌های کوچک بیش از 5 نفر را بیمه نمی‌کنند و یا در محل‌های مسکونی کارگاه زده‌اند. اگر می‌خواهیم کارگران بیمه شوند و کارفرما نیز دلگرم شود باید بیمه سهم کارفرما تا 20 نفر بخشیده بشود و اگر بشود وقت بدهند با نماینده ایشان که مشکلات را بگویم.
