نیویورک پست تشریح کرد
یک گام به جلو و دو گام به عقب ترامپ در تقابل با ایران
تصمیم دونالد ترامپ برای ارزیابی دوباره توافق هستهای یک گام روبهجلو در تلاشهای غرب برای محدود کردن ایران بود اما کاخ سفید با نهایی کردن توافق جدیدش با روسیه در مورد سوریه دو گام به عقب برگشت.
رویداد۲۴- تصمیم دونالد ترامپ برای ارزیابی دوباره توافق هستهای یک گام روبهجلو در تلاشهای غرب برای محدود کردن ایران بود اما کاخ سفید با نهایی کردن توافق جدیدش با روسیه در مورد سوریه دو گام به عقب برگشت.
به گزارش رویداد۲۴ به نقل از نیویورک پست، این توافق همچنین با اردن هم به امضا رسید و بهطور قابلتوجهی شبیه به توافقهای خاورمیانهای دولت اوباما است که ترامپ در کمپین انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 بهشدت آنها را مورد انتقاد قرار میداد. و میتوان یقین داشت که این توافق با روسیه در مورد تسلیحات شیمیایی سوریه، درست مانند توافق هستهای با ایران، جمهوری اسلامی را تقویت میکند-علیرغم اینکه واشنگتن خلاف آن را بیان میکند.
یک بخش از این توافق بر دستیابی به آتشبس درازمدت در جنوب سوریه و لزوم «کاهش و حذف نهایی نیروهای خارجی از این منطقه» تأکید دارد. رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا که در مورد این توافق با همتای روس خود سرگئی لاوروف مذاکره کرده بود بیان میکند که این توافق به دنبال خارج کردن ایران و نیروهای نیابتیاش از سوریه است.
اما آیا واقعاً این توافق چنین میکند؟
لاوروف روز سهشنبه گفت که مسکو هرگز چنین تعهدی نداده است. وی تأکید کرد که حضور ایران در سوریه «مشروع» است و تنها خارجیهای ناخواسته «تروریستهای مختلف خارجی و شبهنظامیانی هستند که با گروههای مخالف مسلحی که از حمایت آمریکا برخوردار هستند، ارتباط دارند.»
عجب. یک توافق خاورمیانهای با روسیه پیش از آنکه جوهرش خشک شود، در حال نابود شدن است.
درست مانند توافق 2013 که برای خلاص شدن از تسلیحات شیمیایی سوریه به امضا رسید. از آن زمان، حملات شیمیایی مرگباری در سوریه رخ داده که حال مسکو و واشنگتن حتی نمیتوانند در مورد چگونگی نظارت بر آنها توافق کنند.
و درست مانند توافق 2015 که با عنوان برنامه جامع اقدام مشترک شناخته میشود و ظاهراً هدفش توقف فرآیند هستهای ایران بود (درحالیکه به این کشور اجازه میدهد موشکهایی با توانایی هستهای را توسعه دهد و تحقیقات در حوزه غنیسازی اورانیوم را گسترش دهد). حال حتی برخی مخالفان ترامپ در این زمینه، موافق هستند که این توافق باید اصلاح شود اما روسیه میگوید، یک توافق، توافق است.
چرا باید توافقنامههای خاورمیانهای با روسیه به امضا برسد وقتی اهدافش با اهداف آمریکا متفاوت است؟
پیشرویهای ایران برای مسکو مهم نیست. حزبالله و دیگر نیروهایی که از حمایت ایران برخوردار هستند در تأمین هدف اصلی کرملین که حفظ بشار اسد در قدرت است، بسیار یاری رسان بودهاند. ایران توانسته بخش قابلتوجهی از کنترل آینده سوریه را به دست بگیرد.
نیویورک پست در ادامه گزارش خود مدعی شد: تهران کارخانههای موشکی سوری و لبنانی را راهاندازی میکند. همانطور که بیبیسی گزارش داد این کشور همچنین در حال ساخت یک پایگاه نظامی دائمی در سوریه است که در جنوب دمشق و حدود 30 مایلی طرف اسرائیلی بلندیهای جولان واقع شده است.
و بر اساس منابع اسرائیلی، توافق جدید آمریکا-روسیه نیروهای حزبالله در سوریه را در فاصله اندکی از اسرائیل قرار میدهد. جای تعجب ندارد که تلآویو به خشم آمده است. اسرائیل طرف توافق آمریکا-رسویه نیست و همانطور که بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل روز دوشنبه متذکر شد «به دوستان خود در واشنگتن و مسکو اطلاع دادهایم که در سوریه بر اساس نیازهای امنیتی خودمان عمل میکنیم.»
ترجمه: ارتش اسرائیل به ممانعت از ایجاد پایگاهی در نزدیکی مرزش با سوریه توسط ایران و حزبالله ادامه خواهد داد. نتانیاهو مدتها است که خط قرمزی اطراف چنین حضوری کشیده و ارتش اسرائیل سرسختانه آن را اجرا میکند.
نیویورک پست در انتها نتیجه میگیرد: ترامپ توافقی را به امضا رسانده که از بسیاری جهات یادآور «بدترین توافق تاریخ» است، دقیقاً همانگونه که وی برجام و دیگر توافقهای دولت ترامپ را مینامید. درست است آمریکا باید در سایت خارجه خود تداوم داشته باشد، اما اینطور؟