تاریخ انتشار: ۰۹:۰۸ - ۲۲ مرداد ۱۳۹۸
رویداد۲۴ گزارش می‌دهد؛

از جیب فقرا به کام ثروتمندان/ تبلیغات لوکس شهرداری تهران برای لذت پولدارها

تبلیغ جشن‌های لاکچری و لوکس آنهم از سوی شهرداری تهران موضوعی جالب است، اگر تا پیش از این شاهد رفتار‌های لاکچری توسط آقازاده‌ها در خارج از کشور بودیم امروز شاهد تشویق و تبلیغ این نوع رفتار‌ها از سوی یک نهاد عمومی در داخل کشور هستیم.
تبلیغات لوکس شهرداری تهران برای لذت هرچه بیشتر پولدارها/ از جیب فقرا به کام ثروتمندان
رویداد۲۴ چند روز پیش پستی در اینستاگرام شهرداری تهران منتشر شد که در آن رستوران برج میلاد تبلیغ برای یک جشن لاکچری تبلیغ می‌شد. این تیزر تبلیغاتی که ساعاتی بعد از بارگذاری حذف شد، شهروندان را تشویق به استفاده از رستوران برج برای برگزاری جشن‌ها و مراسم می‌کرد.
 
پیگیری رویداد۲۴ نشان می‌دهد که هزینه استفاده از خدمات رستوران گردان برج میلاد برای هر نفر چند صد هزار تومان بود؛ قیمتی که قطعا برای همه اقشار جامعه قابل پرداخت نیست و تمامی خانواده‌ها قادر به گذراندن یک شب رویایی در این رستوران نیستند. این در حالی است که برج میلاد تهران توسط شهرداری تهران ساخته شده و هزینه‌های هنگفت آن از جیب شهر و شهروندان تامین شده اما به نظر می‌رسد استفاده از امکانات آن یا حداقل برخی امکانات آن تنها برای اقشار خاصی از جامعه امکان‌پذیر است.
 
به گزارش رویداد ۲۴ این تبلیغات؛ آن هم از سوی یک نهاد حاکمیتی در حالی انجام می‌شود که شرایط اقتصادی در بدترین وضعیت قرار دارند. برای مردمی که در تامین معاش روزانه خود وامانده و خرید ارزاق مورد نیاز و پرداخت کرایه خانه کابوس‌های روز و شبشان را تشکیل می‌دهد چنین تبلیغ‌های مرفه‌پسندی تنها می‌تواند باعث بروز خشم در مردمی شود که در تامین حداقل‌های خود مانده‌اند. 
 
البته چنین تبلیغاتی برای استفاده از رستوران‌های برج میلاد شاید چندان هم عجیب نباشد، زیرا در این وانفسای اقتصادی که دل کارگران و کارمندان از هزینه‌های زندگی شکسته و دنده‌های‌شان زیربار زندگی خرد شده است، هستند کسانی که همچنان می‌توانند برای زندگی به شدت تجملاتی و اشرافی هزینه‌های سرسام آوری در داخل یا خارج از کشور بپردازند؛ نمونه آن برج‌های شمال تهران با دیوارهایی از طلاست یا تصاویر مختلفی که از این روزها زیاد از آقازاده‌ها دست به دست می‌شود.
 
در کنار زندگی‌های لاکچری و خرج‌های میلیونی در روز، کارگرانی با دستمزد‌های یک و دو میلیون وجود دارند که بار اصلی تولید را بر دوش می‌کشند.  خلاصه آنکه وقتی شکاف طبقاتی در جامعه‌ای زیاد بوده و بخش بزرگی از جامعه به سختی کار می‌کنند تا با دریافت حداقل حقوق بیشترین سود را به اقلیت فرصت طلب برسانند به تدریج این ماجرای سخیف آنقدر عادی می‌شود که حتی نهادی مانند شهرداری نیز آنچه را که با هزینه همه شهروندان ساخته است به بهای گزاف در اختیار گروهی خاص قرار دهد.
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
نظرات شما
پیشخوان