سیاستگذاری برای کودکان بدون توجه به نظام بومی کشور بی‌معنا است

رویداد24 مریم شعبان اظهار داشت: سیاستگذاری بدون توجه به این موضوع، مبتنی بر زمینه ایرانی نبوده بلکه عاریتی و جدای از بستر ایرانی خواهد بود.

وی افزود: با اینکه در دهه­ اخیر، در ایران توجه بیشتری به کودکان و کودکی از همه­ جوانب شده ­است، اما پرداختن به کودکی از منظر جامعه­ شناسی نسبت به روان شناسی، حقوق، مددکاری و آسیب­ شناسی و تعلیم و تربیت در ابتدای راه است.

شعبان ادامه داد: این موضوع که کودکی امری مدرن است و توسط جامعه مدرن ساخته شده، اشتباه است. کودکی در هر جامعه­‌ای حتی بدوی­‌ترین جوامع هم وجود دارد. هر جامعه­‌ای متناسب با خودش کودکی را ساخته و تعریف می­ کند.

وی تاکید کرد: کودکی، از نظر متخصصان رشته­‌های مختلف علمی از جمله جامعه­ شناسی، روان شناسی و تعلیم و تربیت مهم‌ترین دوران زندگی بشر است و این موضوع همواره در جوامع مختلف به خصوص جوامع توسعه­ یافته مورد تأکید بوده است.

این پژوهشگر جامعه شناسی کودکی اضافه کرد: چراکه شخصیت انسان در دوران کودکی شکل می­ گیرد؛ بنابراین نحوه­ تربیت، آموزش و تجربه­‌های کودک، برای بقیه­ سال­‌های زندگی­ اش و گروه­‌هایی که در آن‌ها عضویت دارد و همچنین برای جامعه، بسیار مهم و تعیین­ کننده است.

وی اظهار داشت: به همین دلیل توجه به کودکی در همه­ عرصه­‌های جامعه از جمله کنشگران، جامعه­ مدنی، سیاست­گذاری و دانشگاه گسترش یافت. این درحالی است که در ایران، کودکی در عرصه‌های کنشگران و فعالان مدنی و سیاست گذاری همواره مورد توجه بوده، اما توجه به کودکی در فضای علمی دانشگاهی مغفول و مورد بی توجهی قرار گرفته است.

شعبان با اشاره به اینکه جامعه­ مدنی، سیاست­گذاری و ساختار‌های رسمی دولت اغلب بر آسیب­‌های اجتماعی کودکان در ایران متمرکز هستند، خاطرنشان کرد: در واقع تمرکز بر نگاه آسیب شناسانه، باعث شده تا کودکان دارای شرایط عادی و کودکان دارای وضعیت برتر از جمله دارندگان استعداد‌های برتر دیده نشده و مورد توجه قرار نگیرند.

وی گفت: بنابراین جامعه­ ایران نیازمند تمرکز بر «جامعه­ شناسی کودکی» بر اساس شرایط بومی و توجه به شرایط اجتماعی فرهنگی ایران است. به طوری که حافظه­ تاریخی جامعه­ ایران، بر محور مطالعه­ کودکی و کودکان صرف شود.

شعبان اضافه کرد: این موضوع نیازمند توجه بیشتر توسط متخصصان عرصه­ جامعه­ شناسی ایران با تأکید بر شرایط بومی، تاریخی داخلی است. بر همین اساس «گروه جامعه شناسی کودکی» در نیمه دوم سال ۱۳۹۷ با حضور بیش از ۱۰۰ نفر از اساتید دانشگاه‌های برتر، مسئولان حاکمیتی و دولتی، فعالان حوزه­ مدنی شکل گرفت و هدف اصلی آن، ایجاد پویش دانشگاهی برای تقویت عرصه­‌های جامعه­ شناسی کودکی در ایران است.