تاریخ انتشار: ۱۴:۳۱ - ۰۵ آذر ۱۳۹۸
کوهکن در گفت‌وگو با رویداد۲۴ بررسی کرد؛

شریک سود!/ چرا بانک‌های ایران شریک خوبی برای تولید کنندگان نیستند؟

یکی از مشکلات کنونی تولید کنندگان نداشتن سرمایه در گردش آنهاست. تولید کنندگان می‌گویند بانک‌ها باید آن را پرداخت کنند. محسن کوهکن عضو کمیسیون صنایع مجلس می‌گوید: بانک شریک خوبی برای تولیدکنندگان نیست، زیرا آن‌ها هیچ‌گاه در ضرر، شریک سرمایه‌گذار نمی‌شوند.

سرمایه در گردش صنایع

رویداد۲۴ طبق اعلام وزارت صنعت، «صنایع کل کشور به سرمایه در گردش ۳۶۱ هزار میلیارد تومان نیاز دارند.» گفته می‌شود بانک مرکزی تسهیلاتی به بخش صنعت پرداخت کرده، اما آنگونه که وزارت صمت آمار داده، اعتبارات پرداخت شده پاسخگوی نیاز واحدهای صنعتی نیست و باید تدابیری برای رفع این چالش در نظر گرفته شود.

مظاهری یکی از تولیدکنندگان کشور می‌گوید «با افزایش قیمت مواد اولیه و ارز به ویژه در یک سال اخیر، نیازمندی واحدهای تولیدی به سرمایه در گردش دست‌کم سه برابر شده است.» تولیدکنندگان معتقدند این سرمایه در گردش باید توسط بانک‌ها تامین شود.این در حالی است که از مدت‌ها پیش موضوع پرداخت تسهیلات به عنوان سرمایه در گردش، محل اختلاف تولیدکنندگان با بانک‌ها بوده است.

محسن کوهکن عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس به رویداد۲۴ می‌گوید: در اینکه وظیفه حاکمیت و دولت بسترسازی روان برای سرمایه‌گذاری تولیدکنندگان در کشور است، شکی نیست زیرا دولت باید تسهیلات لازم را در اختیار تولیدکنندگان قرار دهد تا آن‌ها تشویق به کار و تولید در داخل شوند. اگر رونق تولید به معنای واقعی رخ دهد، آنگاه شاهد اقتصادی پویا، خودکفا خواهیم بود که در این سیستم از ارزبری جلوگیری و منجر به ارزآوری هم خواهد شد؛ ضمن اینکه افراد و مخصوصاً جوانان زیادی وارد عرصه کار می‌شوند و بدین ترتیب آمار اشتغال‌زایی که آرزوی هر دولتی است، بالا می‌رود.

او می‌گوید: برای موفقیت در صنعت و اینکه چه مسیری را باید دنبال کرد که شاهد رونق تولید و توسعه صنایع در کشور باشیم؛ باید به چند نکته توجه کرد و آن‌ها سرلوحه کار قرار داد. اولین موضوع، بالابردن عرضه در مقابل تقاضا است، زیرا اقتصاد زمانی دچار مشکل می‌شود که این دو مولفه با یکدیگر، هم‌خوانی نداشته باشند. حال برای تحقق این موضوع، برخی که بنا دارند تازه وارد سرمایه‌گذاری در عرصه شوند یا تولیدکنندگان قدیمی که می‌خواهند کار خود را توسعه دهند، نیازمند تزریق سرمایه هستند، از این‌رو در حالت طبیعی فکر همه اکثر آن‌ها به سمت گرفتن تسهیلات بانکی می‌رود که به نظر من بسیار اشتباه است که تنها به این موضوع فکر کرد.

کوهکن تصریح کرد: در چندین سفر که به شرق آسیا داشتم مشاهد کردم که چطور تولیدکنندگان برای سرجمع کردن سرمایه خود روی به سهیم کردن خانواده، اقوام و دوستان خود کردند. به نظر من این روش هم نیاز به تبلیغ و کار فرهنگی و هم نیاز به تشویق از سوی دولت دارد. تبلیغ و کار فرهنگی از این جهت که افراد دندان طمع را بکنند و تنها به فکر سرمایه‌گذاری انفرادی نباشند، زیرا اگر نتوانند اقساط بانک را پرداخت کنند سخت گرفتار مسائل مالی خواهند شد و چقدر خوب است که رسانه‌ها و مخصوصاً رسانه ملی و دولت این روند را تبلیغ کند. از طرفی، تشویق دولت به این کار هم بسیار مهم است و جا دارد که مدیران ارشد در سیستم اقتصادی و صنعتی کشور برای افرادی که روی به جمع‌آوری سرمایه توسط خود می‌آورند و به بانک اتکا نمی‌کنند یا خیلی کمتر به سمت گرفتن وام از سیستم بانکی می‌آورند، معافیت‌های چندساله مالیاتی بدهند.


بیشتر بخوانید: مقدمات حمایت از تولید داخلی/ واحد‌های تولیدی مشکل دار شناسایی می‌شوند


عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس اظهار داشت: بانک شریک خوبی برای تولیدکنندگان نیست، زیرا آن‌ها هیچ‌گاه در ضرر، شریک سرمایه‌گذار نمی‌شوند.

او عنوان کرد: یکی دیگر از نکاتی که در رونق تولید باید به آن توجه کرد، اقلام غیرریالی است که در اختیار تولیدکننده است. به طور مثال سرمایه‌گذاری به دنبال توسعه کاری است، اما نمی‌تواند منزل خود را به قیمت مناسبی بفروشد تا پول حاصل از آن وارد کار شود. در این شرایط شایسته است که بسترهایی فراهم شود که بتوان از وجود آن ملک در قالب‌های دیگر برای حمایت از تولیدکننده استفاده کرد. یکی از قالب‌ها اجاره به شرط تملیک است. به‌طور کلی ما ۴۴ قرارداد داریم که همه آن‌ها توسط سیستم بانکی ما پذیرفته شده است و می‌توان تا حدودی در آن جهت حرکت کرد.

نماینده مردم لنجان با اشاره به اینکه می‌بایست مسیری را دنبال کنیم تا شرکت‌های خصوصی و دولتی مجاب شوند که مردم را در سهام خود شریک کنند، گفت: گاهی می‌بینیم که شرکتی به مردم می‌گوید اگر مبلغ مشخصی را به حسابش واریز شود آن‌ها را با سود قابل ملاحظه‌ای در کار شریک خواهد کرد و وقتی این تعهد توسط آن شرکت دولتی یا خصوصی عملیاتی نمی‌شود، برخی از افراد سرمایه‌گذار که عصبانی از این بدقولی‌ها هستند دفتر آن مجموعه را تخریب می‌کنند، ولی اگر مردم به‌طور واقعی در شرکت سهام‌دار شوند وقتی شرکت ورشکست شد، اموال مجموعه به‌منظور پرداخت طلب سهام‌داران به فروش می‌رسد و اینصورت خواهیم دید که در مردم عصبانی حاضر نمی‌شوند اموال را تخریب کنند، زیرا آن اموال به نوعی اموال آن‌ها هم محسوب می‌شود.

کوهکن می‌گوید: با ارائه تسهیلات ارزان‌قیمت مخالف نیستم و اصلاً نمی‌گویم که نباید از سیستم بانکی وام گرفت، ولی چقدر خوب است که تولیدکنندگان در ابتدای راه کارهایی که به دست خودشان است را به نحو احسن و البته حمایت دولت انجام دهند و اگر با کم و کاستی مواجه شدند روی به گرفتن وام بیاورند که اتفاقاً در این روند، فسادهای سیستم بانکی که حاصل از رانت است هم به حداقل خواهد رسید.

خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
نظرات شما
پیشخوان