مهدی کلهر، رئیس دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و هنر:
پس از انقلاب، خشکه‌مقدس‌ها بازوی اجرایی دشمن در حذف موسیقی بودند
مهدی کلهر، رئیس دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و هنر حذف موسیقی پس از انقلاب را ناشی از برنامه دشمن می‌داند و معتقد درست است که بازوی اجرایی دشمن در حذف موسیقی پس از انقلاب، خشکه‌مقدس‌ها بودند ولی پشت این جریان‌ها آمریکا بود که تا هنرمند درجه دوم و سوم ما را سرویس می‌دادند.
رویداد۲۴،قاسم فتحی: مهدی کلهر، رئیس دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و هنر حذف موسیقی پس از انقلاب را ناشی از برنامه دشمن می‌داند و معتقد درست است که بازوی اجرایی دشمن در حذف موسیقی پس از انقلاب، خشکه‌مقدس‌ها بودند ولی پشت این جریان‌ها آمریکا بود که تا هنرمند درجه دوم و سوم ما را سرویس می‌دادند.
عصر روز شنبه 11 آذرماه، جلسه نقد و بررسی مستند «بزم رزم» در سینما هویزه مشهد با حضور عوامل فیلم برگزار شد. مهم‌ترین اتفاق این جلسه، حضور مهدی کلهر رئیس دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و هنر بعد از انقلاب بود که نکات قابل‌تأملی را از ابتدای انقلاب و رفتار مسئولین و به‌خصوص رهبر انقلاب را در قبال موسیقی، بیان کرد.
کلهر با ذکر خاطراتی به چگونگی حضورش در دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و هنر پرداخت و گفت: من سه روز قبل از جنگ و در دولت آقای رجایی مسئول وزارت فرهنگ و هنر شدم. وزارتی که از ترس اسمش به‌عنوان یک معاونت از وزارت علوم شناخته پنهانش کرده بودند که البته بعدها تبدیل شد به وزارت ارشاد فعلی.
او افزود: امام می‌خواست موسیقی آن‌قدر جذاب باشد که مردم به‌جای مصرف موسیقی لس‌آنجلسی توی اتوبوس و خانه، موسیقی تولید ملی خودمان را گوش کنند. به من گفتند شما بنشین تولید کن برای مصرف جامعه. من‌بعد از چند ماه به این نتیجه رسیدم که اگر گوش مردم تربیت نشود فایده‌ای ندارد و ما کاری از پیش نمی‌بریم.
رئیس دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و هنر بعد از انقلاب با اشاره به فشارها بعد از انقلاب گفت: آن‌قدر اوضاع وحشتناک بود که زنگ زدند به من خبر دادند که قرار است جلوی دفتر موسیقی که در نارمک بود یک عده جمع بشوند و دفتر و سازهایش را با هم آتش بزنند. آن روزها ما آنجا علاوه بر کار موسیقی، یک جلسه شعر هم داشتیم که هیچ‌کدامشان نیامدند جز مرحوم مهرداد اوستا که او هم خبر نداشت وگرنه نمی‌آمد. حتی معاون من آقای ریاحی می‌دانست و روز قبلش مرخصی گرفت که نباشد!
وی افزود: فریدون شهبازیان یک سری بخشنامه‌هایی در صداوسیما داده بود که موسیقی شش و هشت حرام است، ویالون حرام بود، سنتور هم همین‌طور. ایرانی‌اش که خیلی حرام بود؛ یعنی ویالون یاحقی و اسدالله ملک و خیلی‌های دیگر. من فکر می‌کنم برداشت‌های خیلی از دوستان در اویل انقلاب، برداشت عمیق و فقهی نبود.
کلهر بابیان اینکه دلیلش هم این بود که حوزوی نبودند گفت: خدا رحمت کند ما با مرحوم لطفی ارتباط عمیقی داشتیم. ایشان یک‌بار سؤال مطرح کرده بود که چرا موسیقی مطرب حرام است. دلیلش را من بعداً به ایشان گفتم؛ گفتم آن مطربی که در فقه است غیرازآن مطربی است که در ادبیات ماست. مفصل برایش توضیح دادم؛ که اگر موسیقی به‌اندازه‌ای باشد که عقل را زائل کند، مثل مشروب و ممکن است کاری از تو سر بزنند که به‌اصطلاح ماها اگر آیینه‌ای بگذارند یا فیلمی بگیرند که تو را در حالت بدی نشان بدهند و شرمنده بشوی، خب این مشکل دارد. این اِطراب یک اصطلاح فقهی است. این آن چیزی نیست که حافظ می‌گوید. وگرنه طرب که در اندیشه اسلامی مستحب است و تأکید شده است.
وی افزود: یک دوره‌ای فکر می‌کردند هر صدای خوشی حرام است. حتی صدای تیک‌تیک را هم بعضی‌ها حرام می‌دانستند. ما وقتی به همین کسانی که در جشنواره موسیقی که در تهران برگزار می‌شد، امام‌جمعه شهرشان آن‌ها را می‌گرفت و می‌انداخت زندان. ما به آن‌ها جایزه می‌دادیم به‌عنوان موسیقی مقامی نه چیز دیگر!
کلهر در ادامه گفت: آن موقع آقای خامنه‌ای می‌نشستند در جشنواره موسیقی و اجراهای مختلف را می‌دیدند. ایشان یک‌بار توی یکی از جلسات در همان دست زدن به‌جای الله‌اکبر گفتن باب کردند. ایشان به معاون فرهنگی خودشان، آقای حجتی کرمانی، گفتند بگویید کف بزنند. ازآنجا کف زدن جواز پیدا کرد. این‌هایی که می‌گویم شاید خیلی عجیب‌وغریب باشد ولی بود و بدتر از این‌ها هم بود.
وی افزود: من یک سال بعد از انقلاب کاملاً دست دشمن را در حذف هنر و هنرمندان از کشور می‌دیدم. درست است که بازوی اجرایی دشمن، خشکه‌مقدس‌ها بودند ولی پشت این جریان‌ها آمریکا بود که تا هنرمند درجه دوم و سوم ما را سرویس می‌دادند و کسانی که اینجا بودند را ما باید تکریم می‌کردیم.
رئیس دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و هنر بعد از انقلاب گفت: خدا رحمت کند فردین را من همیشه می‌گفتم همین‌که ماند، مرحوم ایرج قادری همین‌که ماند، باید از آن‌ها تجلیل کرد و این اتفاق هم در سینما و هم در موسیقی افتاد. من می‌خواهم این حرف‌ها را قبل از مرگم بزنم. من دست آمریکا را از سال 59-60 می‌دیدم. شما توجه کنید که یک سرود کاری که می‌کرد، صدها منبر نمی‌توانست بکند. این‌ها را من نمی‌گفتم، آقای خامنه‌ای هم خودشان در نماز جمعه می‌گفتند.
وی افزود: آقا به من می‌گفتند وقتی از زندان آمدند بیرون، رفتم خانه آقای بازرگان، به ایشان گفتم: هر زندانی سیاسی، چپ و راست و مذهبی و غیرمذهبی که می‌آمد زندان پیش ما، «گل گندم» داریوش را بلد بود. چون برای ما این سرود سیاسی بود. اثر یک سرود بسیار بالابود؛ و آمریکایی‌ها خیلی خوب این‌ها را می‌دانستند.
کلهر گفت: چرا باید هوشنگ کامکار که از بزرگ‌ترین آهنگسازهای جهانی است، این‌طور حذف شود. ما از حذف لطفی و علیزاده و علی تجویدی محروم شدیم. ما از اکبر گلپایگانی محروم شدیم. این‌ها مهم است. همه این‌ها تمام شدند. باید از گذشته درس بگیریم. ما تمام شدیم، سال‌هاست که تمام شدیم.
