سلام .
بر اساس قانون اساسی، تلویزیون و رادیو در ایران، منحصرا در اختیارِ حاکمیت است.
بنابراین با لحاظ نمودن کلیه ی ملاحظاتِ فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، باید منعکس کننده ی صدای همه اقشار، با گرایش ها، اعتقادات و نظراتِ مختلف باشد، تا بدینوسیله از یک سو پاسدارِ " امنیت ملی" بوده و از سوی دیگر، مجوزِ سوء استفاده و انحصارطلبی را به ساکنانِ موقتِ کانون های قدرت و ثروت در داخلِ کشور ندهد!
حال با این فرض، در یک برنامه ی زنده ی تلویزیونی، وسطِ صحبتِ یکی از هنرمندانی که اتفاقا جزو پرکارترین چهره های همکار با صداوسیما هم هست، برنامه قطع شده و دیگر هم اجازه ی ادامه ی حضور او در برنامه داده نشد!
سوال:
- آیا واقعا مسئولین محترم رسانه (ملی) حافظِ رسالتی هستند که قانون، شرع و عرف بر دوششان گذارده؟!
- آیا مردم ( که از اصطلاحِ ولی نعمت در موردشان استفاده می شود) حق دارند، بدانند مشکلِ امنیتیِ صحبت های امیرحسین رستمی کجا بوده که ضرورتِ قطع یک برنامه ی زنده را توجیه می کند؟!
- آیا اینگونه اتفاقات زمینه ساز این مسئله نمی شود که مردم کوچه و بازار، انتقادات پیرامونِ جناحی و وابستگیِ سیاسی مسئولین رسانه ی ملی به یک تفکر را باور کنند؟!
- آیا مسئولینِ رسانه ملی مایلند، کلا ذهنِ مردم را از اتفاقاتِ مدیریتی و اساسی کشور منحرف و سرگرمِ فوتبال و فیلم سینمایی و... کرده و هر زمان صلاح دانستند، تنها بخشی از مسائل ( به انتخاب خود ) را به سمع و نظرِ آنها برسانند؟!
- و آیاهای بسیار دیگر!
بیشتر بخوانید: صحبتهای امیرحسین رستمی در تلویزیون که در پخش زنده قطع شد +فیلم
پ.ن: به خدا حیف است؛ خدشه به اعتماد عمومی ( آن هم تا این اندازه گل درشت) جز ریختنِ آب به آسیابِ دشمن ( واقعی و فرضی!) نیست!