رویداد۲۴ | سریال گروگان (Hostage) محصول ۲۰۲۵ انگلستان، یکی از جدیدترین و بحثبرانگیزترین آثار نتفلیکس در ژانر تریلر سیاسی است که با ریتم تند و ماجراهای پرتنش، توجه مخاطبان را جلب کرده است. این سریال محدود به نویسندگی مت چارمن، خالق فیلم مشهور Bridge of Spies، نوشته شده و ایزابل سیِب کارگردانی آن را بر عهده داشته است. حضور بازیگران سرشناسی، چون سوران جونز، اشلی توماس و مارتین مککان در این سریال، آن را به یکی از مورد انتظارترین آثار سال تبدیل کرد.
داستان سریال در فضایی پرآشوب روایت میشود؛ جایی که دولت انگلستان با بحرانهای بیسابقهای روبهرو است و در این میان، گروگانگیری پرماجرایی نخستوزیر را با تصمیمات حیاتی و سخت مواجه میکند. گروگان با ترکیبی از سیاست، هیجان و درام شخصی، تلاش دارد لایههای قدرت، بحران و انسانیت را به تصویر بکشد.
داستان گروگان در لندن امروز آغاز میشود. تنها هشت ماه از نخستوزیری «ابیگیل دالتون» با بازی سوران جونز گذشته که او با دو بحران بزرگ دستوپنجه نرم میکند. از یکسو کاهش شدید بودجه نظامی برای بهبود اقتصاد کشور، اعضای کابینه و ارتش را خشمگین کرده و از سوی دیگر، بحران کمبود دارو در سیستم سلامت ملی، جان بیماران بسیاری را به خطر انداخته است.
با وجود این چالشها، دالتون مصمم است نشست تاریخی خود را با رئیسجمهور فرانسه، «ویوین توسنت» با بازی جولی دلپی، برگزار کند. اما درست در میانه مذاکرات حساس، خبری هولناک به گوش او میرسد: همسرش، دکتر «الکس اندرسون» با بازی اشلی توماس، در گویان فرانسه گروگان گرفته شده است.
از اینجا داستان با ریتمی تند و غیرقابلپیشبینی پیش میرود. گروگانگیرها آزادی الکس را در گرو استعفای نخستوزیر قرار میدهند و این بحران شخصی بهسرعت به بحرانی ملی و بینالمللی تبدیل میشود. فشار افکار عمومی، اختلافات سیاسی و دخالت ارتش، فضای داستان را پیچیدهتر کرده و هر لحظه تعلیق و هیجان بیشتری ایجاد میکند.
بیشتر بخوانید: نقد و بررسی فیلم سوپر من ۲۰۲۵| اثر جدید جیمز گان از یک اسطوره قدیمی
یکی از جذابترین جنبههای گروگان، پرداختن به شخصیتهای زن قدرتمندی است که در دل سیاست با بحرانهای شخصی و حرفهای میجنگند. نخستوزیر دالتون زنی است که در شرایطی بحرانی تلاش میکند کشورش را نجات دهد، در حالی که همزمان با گروگانگیری همسرش و فشار رسانهها مواجه است. از سوی دیگر، رئیسجمهور فرانسه، ویوین توسنت، ابتدا سعی میکند از این بحران به نفع خود بهرهبرداری سیاسی کند، اما با پیشروی داستان درمییابیم که او نیز ضعفها و آسیبپذیریهای خاص خودش را دارد.
سریال نشان میدهد چگونه زنان در رأس قدرت، علاوه بر سیاستمداران رقیب، باید با نگاههای جنسیتزده و فشارهای اجتماعی نیز مقابله کنند. رابطه پرتنش میان دالتون و توسنت، همراه با کشمکشهای درونی و بیرونی، به یکی از محورهای اصلی داستان تبدیل میشود.
در طول پنج قسمت، گروگان با سرعتی نفسگیر پیش میرود. هر قسمت اطلاعات تازهای از گذشته سیاسی دالتون، انگیزه گروگانگیرها و توطئههای پشت پرده ارائه میدهد. قسمت چهارم سریال نقطه اوج داستان است؛ جایی که دالتون و توسنت در بحبوحه خشم عمومی و آشوبهای سیاسی، درباره دلایل ورودشان به سیاست و بهایی که برای حفظ قدرت پرداختهاند، صادقانه صحبت میکنند. این قسمت، تصویری انسانی از رهبران سیاسی ارائه میدهد و نشان میدهد قدرت و سیاست چگونه میتواند حتی روابط خانوادگی و عاطفی را قربانی کند.
سریال گروگان با وجود روایت پرهیجان و بازیهای درخشان، خالی از ایراد نیست. برخی از اتفاقات، مانند سفر الکس به گویان بدون هیچ تیم حفاظتی، کمی غیرواقعی به نظر میرسد و گاهی داستان فرعی آنطور که باید پرورش نمییابد. همچنین شخصیت منفی اصلی سریال چندان عمیق و پیچیده طراحی نشده است.
با این حال، تنش مداوم میان شخصیتها، روابط خانوادگی پر از فراز و نشیب، و نمایش سیاستمدارانی که همزمان باید بحرانهای شخصی و ملی را مدیریت کنند، سریال را برای مخاطبان جذاب نگه میدارد. بازی سوران جونز در نقش دالتون و جولی دلپی در نقش توسنت، یکی از نقاط قوت اصلی سریال است و شیمی میان این دو بازیگر، کشمکشهای سیاسی و احساسی را باورپذیر و تأثیرگذار کرده است.