رویداد۲۴| روزنامه کیهان در یادداشتی به قلم محمد ایمانی، توافق اخیر ایران و رافائل گروسی مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی را به شدت زیر سؤال برده و آن را «نامعتبر» خوانده است. این در حالی است که متن توافق هنوز منتشر نشده و صرفاً اظهارات عراقچی و گروسی در دسترس رسانهها قرار گرفته است.
گروسی پس از امضای سند مشترک با عراقچی در قاهره گفت: «این توافق، چارچوبی برای بازرسیهاست و گامی مهم برای ازسرگیری نظارتها خواهد بود.»، اما کیهان با اشاره به تعطیلی مجلس و عدم دسترسی افکار عمومی به متن توافق، مدعی شده است که آمریکا و اسرائیل از مفاد آن مطلع هستند، در حالی که مردم ایران بیخبر ماندهاند.
به نوشته کیهان، بازگشت بازرسان آژانس به ایران «نقض قانون مصوب مجلس» است و از نظر حقوقی «جرم» محسوب میشود. در ادامه، گروسی «شریک جنایت آمریکا و اسرائیل» توصیف شده و تأکید شده که وی هنوز حملات به تأسیسات هستهای ایران و ترور دانشمندان را محکوم نکرده است.
کیهان حتی فراتر رفته و با نقل قول از اسکات ریتر، بازرس سابق سازمان ملل، ادعا کرده که گروسی اطلاعات محرمانه ایران را در اختیار اسرائیل قرار داده و «دستش به خون دانشمندان هستهای آلوده است».
این روزنامه اصولگرا، توافق قاهره را «راهی برای جاسوسی دوباره بازرسان» معرفی کرده و مدعی است هدف اصلی گروسی، کسب اطلاعات درباره میزان تخریب تأسیسات بمبارانشده و سرنوشت اورانیوم غنیسازی ایران است. در همین چارچوب، عراقچی نیز مورد انتقاد قرار گرفته که چرا به گروسی اعتماد کرده و توافقی امضا کرده که به گفته کیهان «هیچ ضمانتی» ندارد.
بخش دیگری از انتقاد کیهان به تناقض در سخنان عراقچی بازمیگردد. عراقچی گفته بود: «توافق جدا از مذاکرات با اروپا است»، اما در عین حال تأکید کرده بود که اگر مکانیسم ماشه فعال شود، توافق بیاعتبار خواهد شد. کیهان این تناقض را نشانه ضعف میداند و تأکید میکند: «چاره کار، انتشار متن توافق است.»
آنچه در یادداشت کیهان به چشم میخورد، ادامه همان رویکردی است که این روزنامه در سالهای گذشته نسبت به هرگونه مذاکره یا توافق داشته است: بیاعتمادی مطلق به آژانس، حمله به تیم مذاکرهکننده و هشدار درباره تکرار تجربه برجام.
به نظر میرسد حمله کیهان به توافق عراقچی و گروسی، بیش از آنکه بر اساس اسناد یا متن توافق باشد، ادامه همان خط سیاسی است که هرگونه مذاکره با نهادهای بینالمللی را «خیانت» میخواند. این در حالی است که هنوز متن توافق منتشر نشده و قضاوت درباره آن بدون اطلاع دقیق، بیش از آنکه تحلیلی حقوقی باشد، بیشتر به کارزاری رسانهای شباهت دارد.