رویداد۲۴ | موفقیت سریال «The Last of Us» در شبکه اچ بی اُو نشان داد که برخلاف تصور رایج، اقتباسهای تلویزیونی و سینمایی از بازیهای ویدئویی میتوانند به شاهکارهای فرهنگی تبدیل شوند. این سریال با بازی پدرو پاسکال و بلا رمزی توانست در همان دو قسمت نخست، توجه منتقدان و مخاطبان را جلب کند و برای فصل دوم تمدید شود. اما پشت این موفقیت نامی قرار دارد که برای طرفداران بازیهای ویدئویی آشناست؛ نیل دراکمن، خالق و نویسندهای که نقش کلیدی در تولد و توسعه این اثر داشت.
نیل دراکمن در سال ۱۹۷۸ در تلآویو متولد شد و دوران کودکی خود را در کرانه باختری گذراند. او در محیطی پر از خشونت رشد کرد و بارها شاهد صحنههای تلخ و درگیریهای سیاسی و اجتماعی بود. همین تجربههای تلخ باعث شد به دنیای داستانها و سرگرمیها پناه ببرد. او ساعتها وقت خود را با کتابهای کمیک، فیلمها و بهویژه بازیهای ویدئویی مانند The Secret of Monkey Island و Metal Gear Solid سپری میکرد. این علاقه در سالهای بعدی مسیر زندگی او را شکل داد.
خانواده دراکمن زمانی که او ده ساله بود به میامی مهاجرت کردند. این تغییر بزرگ نه تنها فرصتهای تازهای برای او ایجاد کرد، بلکه علاقهاش به بازیهای ویدئویی را عمیقتر کرد. او حتی همراه برادرش به نمایشگاه E۳ راه یافت؛ جایی که بزرگترین استودیوهای بازی دنیا محصولات خود را معرفی میکردند. دراکمن ابتدا در دانشگاه ایالتی فلوریدا در رشته جرمشناسی تحصیل کرد، زیرا تصور میکرد روزی نویسنده داستانهای جنایی شود. اما یک کلاس برنامهنویسی ورق را برگرداند. او متوجه شد که کدنویسی همان ابزاری است که میتواند با آن بازی بسازد و به دنیای مورد علاقهاش جان بدهد.
ایده اولیه The Last of Us در دوران تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه کارنگی ملون شکل گرفت. دراکمن از تجربههای زندگی در اسرائیل و دغدغههای شخصیاش درباره خانواده و آینده الهام گرفت. او حتی این طرح را در کلاس به جورج رومرو، خالق فیلم مشهور «شب مردگان زنده» ارائه داد. اما رومرو ایده او را نپذیرفت و همین موضوع باعث شد دراکمن مدتی این پروژه را کنار بگذارد. بعدها او این طرح را بازنویسی کرد و تمرکز آن را از زامبیها به رابطه عاطفی بین شخصیتها منتقل کرد؛ تغییری که اساس موفقیت بازی شد.
پس از فارغالتحصیلی، نیل دراکمن به شدت تلاش کرد وارد صنعت بازی شود. او با پافشاری زیاد توانست نظر رئیس استودیو Naughty Dog، جیسون روبن، را جلب کند و بهعنوان کارآموز مشغول به کار شود. این سماجت نقطه شروعی بود برای حضور در پروژههای بزرگی مانند Uncharted. این بازی با محوریت شخصیت نیتن دریک به موفقیتی عظیم تبدیل شد و چندین دنباله و حتی فیلم سینمایی پیدا کرد. موفقیت Uncharted جایگاه دراکمن را بهعنوان یک طراح و نویسنده تثبیت کرد و او را به سمت پروژههای جاهطلبانهتری سوق داد.
پس از موفقیت در Uncharted، دراکمن دوباره به سراغ ایدهای رفت که سالها قبل از سوی رومرو رد شده بود. او با تمرکز بر رابطه میان یک قاچاقچی و دختری نوجوان، داستانی نوشت که در بستر آخرالزمان روایت میشد. در سال ۲۰۱۳، The Last of Us برای کنسول پلیاستیشن منتشر شد و بلافاصله تحسین گستردهای دریافت کرد. این بازی نه تنها از نظر تجاری موفق شد، بلکه در فهرست بهترین بازیهای تاریخ قرار گرفت. روایت عمیق، شخصیتپردازی درخشان و مضامین انسانی آن باعث شد مرزهای داستانگویی در بازیهای ویدئویی جابهجا شود.
دراکمن پس از سالها کار روی دنباله بازی، در سال ۲۰۲۰ نسخه دوم یعنی The Last of Us Part II را منتشر کرد. این بازی نیز با استقبال گسترده منتقدان روبهرو شد و چندین جایزه مهم از جمله بهترین بازی سال را کسب کرد. هرچند برخی از تصمیمات روایی او بحثبرانگیز بود، اما همین جسارت نشان داد که دراکمن از ریسک کردن در داستانگویی نمیترسد.
با محبوبیت جهانی بازی، شبکه HBO تصمیم گرفت آن را به سریالی تلویزیونی تبدیل کند. دراکمن نه تنها بهعنوان نویسنده و خالق داستان، بلکه بهعنوان همخالق، تهیهکننده اجرایی و کارگردان نیز در ساخت سریال نقش داشت. همکاری او با کریگ مازین، سازنده سریال «چرنوبیل»، به نتیجهای درخشان منجر شد. سریال «The Last of Us» در ژانویه ۲۰۲۳ پخش شد و به سرعت به پدیدهای فرهنگی تبدیل گردید. بازیگران اصلی، پدرو پاسکال و بلا رمزی، بارها از شیوه کارگردانی دراکمن تمجید کردند و او را «کارگردانی رؤیایی» توصیف کردند.
بیشتر بخوانید:
پدرو پاسکال کیست؟ | کارنامه هنری بازیگر از «بازی تاجوتخت» تا «آخرین بازمانده ما»
نقد و بررسی سریال آخرین بازمانده ما| انسانیت در زمانی که بشر رو به نابودی است
امروز نام نیل دراکمن فراتر از یک طراح بازی شناخته میشود. او کسی است که نشان داد بازیهای ویدئویی میتوانند همانند ادبیات و سینما بستری جدی برای روایت داستانهای عمیق انسانی باشند. مسیر او از پسربچهای مهاجر در میامی تا خالق یکی از بزرگترین فرنچایزهای سرگرمی، الهامبخش بسیاری از علاقهمندان به بازیسازی است. دراکمن با آثارش ثابت کرده است که حتی شکستهای اولیه، مانند رد شدن ایده از سوی رومرو، میتواند پلی برای رسیدن به موفقیتهای بزرگتر باشد.