رویداد۲۴| شهرام گودرزی مجسمهسازی که به خاطر ساخت تندیس بزرگ از کوروش در فضای مجازی و رسانهای شناخته شده، از حدود ۲۰ روز پیش گفته بود که پیاده روی را از محل زندگی خود در کلاردشت به سمت پاسارگاد انجام میدهد تا «پیام صلح و مهروزی کوروش» را تبیین کند. روز گذشته ۲۶ شهریور، او ناگهان اعلام کرد که بعد از «مشورت و توضیحاتی دلسوزانه» درباره تهدیدات و حواشی مختلف این سفر، از ادامه مسیر منصرف شده است.
سوال اینجاست که چه کسی به شهرام گودرزی توصیه دلسوزانه کرده است؟
او پیشتر از فشار نهادهای امنیتی برای جلوگیری از فعالیتهای مرتبط با کوروش خود خبر داده بود. سال ۱۴۰۲ گزارشهایی درباره تعطیلی نمایش تندیس کوروش بزرگ توسط شهرام گودرزی منتشر شده بود. او در توضیح علت تعطیلی نمایشگاه گفته بود: «طبق روال هرسال از سوی نهاد امنیتی با احترام از من درخواست شد ششم و هفتم آبانماه نمایشگاه را که تندیس کورش بزرگ در آن جای دارد تعطیل کنم.»
او در توضیح گفته بود من هم بهمانند همیشه با آنها همکاری کردم، چون دنبال جنجال نیستم و کار سیاسی نمیکنم. من هنرمندم و ساخت تندیس کوروش هم کاری هنری و فرهنگی است. کوروش نماد حقوق بشر و مایهی افتخار ایرانیان در جهان است.با اینحال به گفته گودرزی، روز چهارم آبان از سوی نهاد امنیتی با بیاحترامی به او دستور تعطیلی کارگاه و نمایشگاه تا اطلاع ثانوی را دادند.
هفتم آبان روز بزرگداشت کوروش کبیر است.
به نظر می رسد منشا توضیحات دلسوزانه برای توقف پیاده روی کوروش هم، همان نهادهای امنیتی باشند.
بیشتر بخوانید: شهرام گودرزی به مقصد نرسیده، بازگشت!
طی روزهای گذشته ویدئوهای مختلفی از نحوه برخورد با گودرزی در شهرهای مختلف، در فضای مجازی منتشر شده است. پایگاه خبری عصرایران در گزارشی درباره نحوه برخورد مردم با او در زمان عبور از شهرها و جادههای مختلف نوشته است: «مردم در جادهها صف میکشیدند، شعرهای حماسی حفظ میکردند و با شور تمام برای استاد میخواندند. هر صد متر، «ای ایران» طنینانداز میشد و شهرام گودرزی مثل قهرمانان اسطورهای، اما خسته و عرقریز، در میان انبوه موبایلها و دوربینها پیش میرفت. بعضیها برایش شاهنامه میخواندند، بعضیها تکنوازی تار میکردند و بعضیها هم در دل کویر، حرکات ورزشی کششی اجرا میکردند تا صحنه طنز کامل شود؛ یک تئاتر کمدی خیابانی خودجوش با بازیگرانی که هیچ کارگردانی هدایتشان نمیکرد».
عصرایران صحنه های پیاده روی گودرزی که در فضای مجازی منتشر شده را با شخصیت معروف «فارست گامپ» مقایسه کرده است؛ شخصیتی مجنون که به یکباره دست به تصمیم عجیب دویدن طولانی مدت می زند.
واکنشهای سیاسی به پیاده روی گودرزی با نمادهای ملی نیز کم نبود. برخی کاربران شبکههای اجتماعی که مشخصا از ترویج نمادهای ملی رضایت نداشتند و هشدار میدادند که «ممکن است دشمنان از این حرکت سوءاستفاده کنند» و حتی سناریوهای ترسناکی مطرح میکردند که مبادا اسرائیل وسط بیابان جان او را بگیرد و تقصیرش گردن حکومت بیفتد!.
گودرزی هم منتقدان جدی دارد و هم مدافعان تند و تیز. اما مردی که خودش را سرباز کوروش مینامد، هوادارانش او را قهرمانی یادآور اساطیر ایرانی و منتقدانش مالیخولیایی که به دنبال توجه است، به راستی کیست و چه اطلاعاتی درباره زندگی و دیدگاههای او وجود دارد؟
گودرزی متولد سال ۱۳۵۵ و فارغ التحصیل رشته نقاشی از دانشگاه آزاد اسلامی تهران است. او ساکن روستای طویدره در کلاردشت مازندران است. در سالهای میانه دهه ۷۰ او تهران را ترک و برای زندگی به دور از هیاهوی شهری به روستایی در مازندران رفت. او در خانهای کاهگلی زندگی میکند که بر اثر زلزله دیوارهای آن ترک برداشته است.
مهمترین اثر مجسمه سازی گودرزی تندیس کوروش با وزنی حدود ۱۲ تن و ارتفاعی بالغ بر ۶ متر است. گودرزی این پروژه را در سال ۱۳۹۵ آغاز کرد و گفته میشود که یکی از بزرگترین مجسمههای خاورمیانه است. گودرزی تعریف و تفسیر خاصی از این تندیس دارد. او میگوید تنها پوسته رویی این تندیس آهن و سیمان است و «جوهره آن از انسانیت و خورشید» است.
در نخستین روزهای شهریور سال جاری گودرزی اعلام کرد که یک «پیاده روی زیارتی» را آغاز کرده است؛ پیاده روی ۱۲۰۰ کیلومتری از محل زندگی خود در کلاردشت تا پاسارگاد و محل موسوم به آرامگاه کوروش. بر اساس آنچه او در ویدئویهای خود در فضای مجازی اعلام کرده، در این سفر مجسمه چوبی منشور کوروش را نیز حمل کرده تا پیام مهروزی را با خود داشته باشد. این حرکت گودرزی از جانب برخی افراد در فضای مجازی نوعی از یک پرفورمنس هنری در سطح ملی توصیف شد. برخی از کاربران از تشابه این پیاده روی با پیاده روی اربعین و ایجاد تقابل بین این دو انتقاد کردند.
در خرداد سال ۱۴۰۲ خبرگزاری ایرنا در گزارشی از فعالیتهای گودرزی نوشته و گفته «او از انگلیس پیشنهادی برای اقامت و زندگی و کار داشته که رد کرده است.»
گودرزی به ایرنا گفته : «آنها پیشنهاد کردند در دانشگاههایشان تدریس کنم و برای آنها مجسمه بسازم. من به بانویی که از طرف آنها آمده بود گفتم برو به آنها بگو بوی گندم مال من، هر چی میکارم مال من. گفتم دست از سر ملت ما بردارید. این جایی که در آن زندگی میکنم شرف دارد به کاخی که میخواهید مرا به آنجا ببرید. ما همین جا میمانیم و برای ملتمان عزت نفس میآوریم. گفتم اینجا سرزمین حافظ و سعدی و مولانا و فردوسی است نه سرزمین وطن فروشان. اینجا سرزمین تجزیه طلبها نیست».
گودرزی مدعی است که فعالیتهای او در سالهای گذشته همواره با حملات و فشارهایی برای توقف آنها همراه بوده است. به طور مثال او مدعی است در جریان ساخت تندیس کوروش در سال ۱۳۹۸ و در میانه کار برخی به کارگاه او حمله کردهاند و یا در آبان سال ۱۴۰۲ به او اعلام شده که ممنوع الکار است و باید کارگاهش را تعطیل کند.
در دی ماه سال ۱۴۰۲ نیز خبری در فضای مجازی مبنی بر بازداشت او منتشر شد که البته به سرعت خود گودرزی آن را تکذیب کرد.