رویداد۲۴| یادداشت روزنامه کیهان با عنوان «لااقل به این پیشنهاد عمل کنید!» بازتابی از مواضع تند حسین شریعتمداری درباره پرونده هستهای ایران است. او با اشاره به نشست جمعهشب شورای امنیت سازمان ملل که در آن «پیشنویس قطعنامه چین و روسیه برای به تاخیر انداختن اسنپبک رأی نیاورد» نوشت: «حتی اگر تحریمهای شورای امنیت بار دیگر فعال شود، ایران قصد خروج از ان. پی. تی را ندارد»!
شریعتمداری سپس با استناد به ماده ۱۰ معاهده NPT تأکید کرده است که در صورت تهدید منافع حیاتی کشورها، اعضا میتوانند از معاهده خارج شوند. او پرسیده: «آیا ۲۲ سال چالش باجخواهانه آمریکا و اروپا و مخصوصاً حمله نظامی آمریکا به مراکز هستهای ایران مصداق غیرقابل انکار به خطر انداختن منافع و حاکمیت ملی کشورمان نیست؟! اگر هست، که هست، چرا نباید از امکان قانونی خروج استفاده کنیم؟!».
اما او در ادامه با تغییر موضع خود پیشنهاد تازهای مطرح میکند و مینویسد: «اکنون که مسئولان محترم حاضر به خروج از NPT نیستند، میتوانیم و حق قانونی ما نیز هست که تصویب را پس بگیریم ولی امضای معاهده را کماکان ادامه بدهیم. نتیجه آنکه با امضای معاهده روح آن را که «عدم تولید سلاح هستهای است» پذیرفتهایم ولی پادمانهای مربوطه… را نپذیرفته و نفی کردهایم.»
شریعتمداری برای توضیح بیشتر حتی به نمونه روسیه در پیمان CTBT اشاره کرده و نوشته: «دولت روسیه در مواجهه با پیمان منع جامع آزمایشهای هستهای، امضای معاهده یعنی روح آن را پذیرفته است ولی نسبت به مفاد و پادمانها تعهدی ندارد.»
او همچنین یادآور شده است که مجلس در تیرماه قانونی تصویب کرده بود که دولت را مکلف به تعلیق همکاری با آژانس میکرد، اما به گفته او «تعلیق همکاری با آژانس هم دوام چندانی نیاورد (!) و از جایگاه قانونی به عرصه شعار تنزل کرد (!). رخداد تأسفآوری که با هیچ منطق عقلایی و روال شناختهشده قانونی قابل توجیه نیست!»
شریعتمداری در پایان برای مجلس تعیین تکلیف کرده و نوشته: «اکنون و بعد از اقدام جمعهشب شورای امنیت سازمان ملل، انتظار آن است که نمایندگان محترم مجلس پیشنهاد مورد اشاره را با قید سهفوریت و به عنوان ماده واحده به تصویب برسانند.»
او یادداشت خود را با همان لحن تند همیشگیاش تمام کرده و نوشته است: «پاسخ اقدامات خصمانه دشمن، سخنپراکنی نیست. فرمول برخورد در اینگونه موارد «زدی ضربتی، ضربتی نوش کن» است.»
اگرچه شریعتمداری این بار از «خروج کامل» عقب نشسته و به «لغو تصویب» بسنده کرده، اما پیشنهاد او همچنان در فضای سیاسی و تبلیغاتی قابل فهمتر از حوزه حقوقی و عملی است. او در حالی نسخه خروج نیمبند از NPT را میپیچد که کارشناسان معتقدند چنین اقداماتی نه تنها ایران را از فشارها نمیرهاند بلکه کشور را در موقعیتی مبهمتر قرار خواهد داد.
حمایت از رد صلاحیت گسترده شورای نگهبان در همه وجوه باعث یک رنگی سیستم مدیریت و در نهایت به گل نشستن آن شد.
تنها راه برون رفت از وضعیت فعلی اجرای صحیح قانون اساسی و تبعیت از آرای مردم و گردشی بودن واقعی قدرت در جامعه است.