رویداد۲۴ | اصغر نصیری که طی سه دهه کارگردانی، تدوینگر و طراح صحنه را بر عهده داشته، ۱۱ آذر ماه ۱۴۰۴ درگذشت. خبر درگذشت این سینماگر باسابقه پس از یک دوره کوتاه، اما شدید از مشکلات تنفسی، جامعه هنری را در شوک فرو برد.
اصغر نصیری متولد شهر «میانه» بود و فعالیت حرفهای خود در عرصه سینما را از اوایل دهه ۱۳۷۰ شمسی آغاز کرد. او پس از پایان تحصیلات خود، موفق به فارغالتحصیلی در رشته کارگردانی از مجتمع آموزشی سینما شد. نصیری از سال ۱۳۷۰ و با عناوین مانند برنامهریز، دستیار کارگردان و تدوینگر در سینما کار کرد.
او در طول سالها فعالیت در سینمای ایران، علاوه بر کارگردانی و تدوین، به عنوان تهیهکننده، نویسنده و مجری طرح نیز نقشآفرینی کرد. اهمیت جایگاه او در صنعت سینما با عضویتش در کانون کارگردانان سینمای ایران و همچنین انجمن تهیهکنندگان مستقل سینمای ایران تثبیت شده بود. حضور او در جایگاههای متفاوت فیلمسازی، از جمله طراحی صحنه، او را به یک سینماگر «چندوجهی» تبدیل کرده بود که تجربیات چند دههای او بخشی جداییناپذیر از میراث سینمایی کشور به شمار میآید.
اصغر نصیری او در بسیاری از آثار خود، هم کارگردانی را برعهده داشت و هم نقش تهیهکننده، نویسنده یا تدوینگر را ایفا میکرد.
بیشتر بخوانید: کاظم دانشی کیست؟ | کارگردان و فیلمنامه نویس از علفزار تا بی بدن
نصیری خیلی زود وارد حیطه کارگردانی شد. نخستین تجربه کارگردانی او مربوط به فیلم سینمایی «مجروح جنگی» است که در سال ۱۳۷۷ ساخته شد. این فیلم نه تنها اولین فیلم بلند سینمایی او بود، بلکه در رویدادهای مهمی مانند هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر و جشنواره دفاع مقدس نیز حضور داشت و مورد توجه منتقدان قرار گرفت. نصیری برای همین فیلم در نقشهای کارگردان، تدوینگر، طراح صحنه و سرمایهگذار حضور داشت.
دومین فیلم بلند او، «لوکوموتیوران» در سال ۱۳۷۹ ساخته شد. نصیری در این فیلم نیز مانند اثر قبلی، مسئولیتهای متعدد کارگردانی، تدوین و طراحی صحنه را برعهده گرفت. او با ساخت فیلمهایی مانند «ستیز با درون»، «شغال»، «منفی هجده»، «اشک و سکوت» و «مسلخ» جایگاه خود را به عنوان فیلمسازی فعال تثبیت کرد.
علاوه بر کارگردانی، اصغر نصیری یک تدوینگر حرفهای بود و از سال ۱۳۷۳ با تدوین سریال «هدف» فعالیت در این حوزه را آغاز کرد. او تقریباً تمام فیلمهای بلند خود را شخصاً تدوین کرده بود؛ از جمله «مجروح جنگی» (۱۳۷۷)، «لوکوموتیوران» (۱۳۷۹)، «شغال» (۱۳۸۴)، و «مسلخ» (۱۳۹۵). علاوه بر این، وی تدوین فیلمهایی مانند «پارمیدا» (۱۳۸۸)، «فیلم آتشبس بیمارستان» (۱۳۸۸)، «سرزمین من سرسبز بود» (۱۳۹۰) و «جد خوب من» (۱۳۹۷) را نیز در کارنامه دارد.
در حوزه طراحی صحنه نیز، نصیری در آثار شاخص اولیه خود همچون «مجروح جنگی»، «لوکوموتیوران» و «شغال» به ایفای نقش پرداخت و نشان داد که درک عمیقی از ابعاد فنی و بصری فیلمسازی دارد.
اصغر نصیری پس از یک دوره بیماری کوتاه، در بیمارستان غیاثی تهران درگذشت. خبر بستری شدن او برای نخستین بار ظهر ۱۰ آذر ماه منتشر شد. وضعیت جسمانی او به دلیل مشکلات تنفسی وخیم گزارش شده بود.
علت دقیق درگذشت اصغر نصیری، نارسایی حاد تنفسی و عفونت شدید ریوی اعلام شد. پس از انتقال به بخش مراقبتهای ویژه، پزشکان گزارش دادند که سطح اکسیژن خون او بهشدت افت کرده بود و درمانهای انجام شده پاسخگو نبود. در نهایت، او ساعاتی پس از بستری شدن، بر اثر نارسایی تنفسی درگذشت.