رویداد۲۴ | مازیار وکیلی: ظاهراً و تا اطلاع ثانوی ژانر کمدی در سینمای ایران تنها ژانری است که جواب درخور توجهی از گیشه میگیرد و مردم حاضرند برای تماشای فیلمهای این ژانر زحمت بیرون آمدن از خانه و حضور در سالنهای سینما را به خود بدهند. مردمی که تحت انواع و اقسام فشارهای روانی، اقتصادی و اجتماعی هستند حق دارند سالن سینما را مفری برای رهایی از این مشکلات انبوه ببینند و برا دو ساعت هم که شده از ته دل بخندند حتی اگر چیز خنده داری روی پرده سینما وجود نداشته باشد. با این تفاسیر به نظر میرسد کمدی تنها مسکن پیشنهادی سینما به مردمی است که دوست دارند بعضی وقتها فکر نکنند و استقبال مردم از این فیلمها نشان میدهد که این مسکن تا به امروز جواب داده و باید به این انتخاب مردم عادت کرد.
سهیل موفق کارگردان فیلم کفایت مذاکرات متولد سال ۱۳۵۹ در شمیران است. موفق از نسل نوجوانانی بود که در دهه هفتاد با بازی در فیلمها و سریالهای مختلف به عنوان بازیگر جلوی دوربین رفت. او هم نسل بازیگرانی مانند علی صادقی، اشکان اشتیاق، زهرا جواهری و پوپک گلدره است. موفق، اما برخلاف هم نسلهایش مسیر بازیگری را ادامه نداد و سراغ کارگردانی رفت. تعداد زیادی سریال برای تلویزیون ساخت که بعید است کسی آنها را به خاطر سپرده باشد. در سینما هم با ژانر کودک شروع کرد و دو فیلم معقول شکلاتی و پاستاریونی را ساخت. بعد از فانتزی کودکانه بنام نوروز او با یک تغییر مسیر آشکار به سمت سینمای کمدی و همکاری با یکی از تهیه کنندگان پرکار سینمای ایران یعنی سید ابراهیم عامریان فیلم پرفروش کفایت مذاکرات را کارگردانی کرده و یک فیلم دیگر بنام خانم والده را هم در نوبت اکران دارد.
فیلمی کمدی درباره رحم اجارهای و مشکلاتی که در این راه برای خانواده پیش میآید تا بتوانند از عهده مشکلات مالی خود بربیایند، اما این تازه اول مکافات آنها است...
بیشتر بخوانید: نقد و بررسی فیلم سینما شهر قصه| یک فیلم نوستالژیک درباره تاریخ سینمای ایران
محسن کیایی بازیگر اصلی فیلم کفایت مذاکرات در سال ۱۳۶۰ به دنیا آمد. کیایی کارش در سینما را با بازی در فیلمهای برادرش محسن کیایی آغاز کرد و خیلی زود به عنوان یکی از بازیگران با استعداد و آینده دار به سینمای ایران معرفی شد. کیایی بعد از به شهرت رسیدن بازی در فیلمهای دیگران کارگردانان سینمای مانند محمدحسین مهدویان و محسن قرایی را تجربه کرد و یک بار برای بازی در فیلم عصر یخبندان کاندیدای جایزه بهترین بازیگر مکمل شد. کیایی مدتی است که صرفاً به بازی در فیلمهای کمدی مشغول است و تبدیل به یکی از مورد اعتمادترین بازیگران گیشه تبدیل شده است. کیایی در کنار بازیگری فیلمنامه چند سریال را هم نوشته و اجرای برنامه هزار و یک که فضایی شبیه خندوانه دارد را هم انجام داده است. محسن کیایی در فیلم کفایت مذاکرات همان چیزی است که از یک بازیگر کمدیهای عامه پسند ایرانی انتظار میرود. مقداری لودگی به اضافه چند دیالوگ ظاهراً بامزه که به شکل خاصی ادا میشوند نهایت تلاش کیایی برای نمایش کاراکتر روی پرده است که خب نتیجه و کیفیت کار هم پیشاپیش معلوم است که چگونه از کار درآمده.
مهران غفوریان دیگر بازیگر اصلی کفایت مذاکرات متولد سال ۱۳۵۳ است. غفوریان از بازیگران باسابقه سینما و تلویزیون ایران در ژانر کمدی است. بازیگری که در دهه هفتاد با ساخت بازی در سریالهایی مانند این چند نفر و زیر آسمان شهر به شهرت زیادی رسید و در سالهای اخیر هم تبدیل به پای ثابت فیلمهای کمدی سینمای ایران شده است. او که در فیلمهای کمدی نقش مکمل و کمکی ستاره اصلی را بر عهده داشته است در کفایت مذاکرات نقش اصلی را بازی میکند. بازی غفوریان برتری چندانی نسبت به بازی محسن کیایی ندارد و تیپ سازی غفوریان هم نتوانسته فیلم را نجات دهد و کمکی به کار نامه کاری او به عنوان بازیگر بکند.
سایر عوامل فیلم کفایت مذاکرات هم از چهرههای با تجربه سینمای ایران هستند. روزبه رایگا (مدیر فیلمبرداری)، حسن ایوبی (تدوین گر)، عبدالله اسکندری (طراح گریم) و امیر توسلی (سازنده موسیقی متن) از جمله عوامل فیلم سینمایی کفایت مذاکرات هستند.
درباره فیلم کفایت مذاکرات نمیشود چیز زیادی گفت جزی این که یکی از همان کمدیهای مبتذل و بی محتوای سینمای ایران است که به قصد فروش اکران شده و به احتمال زیاد به هدف خود هم خواهد رسید. فروش فیلمها مهم است، اما موضوع این جا است که کمدیهای امروز سینمای ایران میکوشند به هر قیمتی پرفروش شوند حتی اگر قیمت فروش فیلم از بین رفتن سلیقه عمومی تماشاگران ایرانی باشد.
کفایت مذاکرات فیلمنامهای بی در و پیکر، شخصیت پردازی احمقانه و از همه مهمتر موقعیتهای بی نمکی دارد که تلاش میکند با این موقعیتها تماشاگر را بخنداند. ممکن است برخی از تماشاگران به این موقعیتها بخندند، اما اگر ذرهای هوش و فراست در کسی باشد و در زندگیاش تعدادی فیلم خوب کمدی دیده باشد بعید است به اتفاقات این فیلم بخندد. اما ظاهراً نیاز به خنده در میان ایرانیان باعث شده تا مردم به هر چیزی بخندند حتی فیلم کفایت مذاکرات.