رویداد۲۴| با برجسته شدن پرونده اپستین، رسانههایی مانند هالیوود ریپورتر و نیویورک مگزین، فیلم «چشمان کاملا بسته» کوبریک دوباره بهعنوان روایت احتمالی فساد جنسی نخبگان مورد توجه قرار دادند.
وقتی «چشمان کاملا بسته» اثر استنلی کوبریک در تابستان ۱۹۹۹ اکران شد، جهان تقریبا شانه بالا انداخت.
منتقدان نمیدانستند با آن چه کنند؛ فیلم را نه بهمثابه بیانیه نهایی یک فیلمساز بزرگ، بلکه بیشتر شبیه نسخهای نیمهکاره و لو رفته تلقی کردند. برداشتی قابلفهم، با توجه به اینکه کوبریک، که معمولا تا آخرین لحظه روی فیلمهایش وسواس داشت، در ماه مارس همان سال، تنها چند روز پس از تحویل نسخهای نیمهتمام به برادران وارنر، درگذشته بود.
استودیو و مدیران میراث او تغییرات باقیمانده را اعمال کردند. حالوهوای رویاگون فیلم به سمت سوررئال میرفت؛ تام کروز و نیکول کیدمن عجیبترین بازیهای دوران حرفهایشان را ارائه میدادند و تصویرپردازی شرکتکنندگان در مراسم- ماسکها، رمز عبور، میزانسن و حرکات-برای بسیاری از تماشاگران بیشتر مضحک به نظر میرسید تا شهوانی یا هولناک.
بیشتر بخوانید: انتشار اسناد تازه اپستین؛ نام ترامپ و کلینتون در مدارک وزارت دادگستری
اما فیلمهای کوبریک عادتی دارند: با گذر زمان به معانی تازهای بالغ میشوند؛ مانند تکسنگهایی که ما میمونها برای فهمیدنشان به زمان نیاز داریم. «چشمان کاملاً بسته» نیز سرانجام در نوری متفاوت دیده شد. فراتر از صحنههای عیاشی، لحظات ظریفتر و نگرانکنندهتری وجود دارد که به جهانی اشاره میکند که در آن سکس، قدرت و شکارگری در هم میآمیزند. با نگاه از پسِ زمان، آن زیرلایهها گویی پیشآگاهیِ هولناکی از فجایع دنیای واقعیِ پیشِ رو بودند.
در دهه ۲۰۱۰، پیتزاگیت و کیو انان شایعات مربوط به شبکههای قاچاق جنسی نخبگان را از حاشیهها به متنِ پارانویای آمریکایی کشاندند. سپس بازداشت و مرگ جفری اپستین رخ داد و ناگهان فیلمی که دو دهه پیش دستکم گرفته شده بود، شبیه پیشگوییای وهمآور جلوه کرد.
کوبریک در سالهای پایانی عمرش بهندرت ملک خود در شمال لندن را ترک میکرد و تقریباً مصاحبه دادن را متوقف کرده بود؛ اجازه میداد آثارش بهجای او سخن بگویندو بدون توضیح، هر طور که مخاطبان میخواهند تفسیر شوند؛ بنابراین وقتی «چشمان کاملاً بسته» به نظر میرسید رسواییای را پیشاپیش تصویر کرده که تا دههها بعد بهطور کامل آشکار نشد.
مبنع: صفحه سهند ایرانمهر در ایکس