رویداد ۲۴| خبرگزاری تسنیم هفته گذشته اعلام کرد که حکم جلب سیار برای «ح. خ» صادر شده است. حسین خیراندیش، از چهرههای شناختهشده طب سنتی ایران است. حکمی که نقطه عطف پروندهای جنجالی و طولانی را رقم زده؛ پروندهای که از ادعاهای طب سنتی تا کلاهبرداری دلاری و تأسیس دانشگاه جعلی پیش رفته و اکنون به وضعیت فراری بودن متهم رسیده است.
خیراندیش که سالها با عنوان «حکیم» و «پدر طب سنتی ایران» در رسانهها و شبکههای اجتماعی ظاهر میشد، بیش از یک دهه درگیر اتهامات سنگین بوده است. اتهاماتی که شامل کلاهبرداری آموزشی با دریافت مبالغ دلاری از داوطلبان تحصیل در رشتههای پزشکی و طب سنتی بوده و با گذشت سالها اکنون منجر به صدور حکم جلب سیار شده است.
ریشه این پرونده به بیش از ده سال قبل برمیگردد، زمانی که خیراندیش و یک مؤسسه وابسته به او ادعا کردند شعبهای از دانشگاه پزشکی در کشور همسایه ارمنستان را در ایران تأسیس کردهاند. این «دانشگاه» بدون هیچ مجوز رسمی از وزارت بهداشت و آموزشعالی به جذب دانشجو پرداخت و از داوطلبان مبالغ قابل توجهی به صورت ارزی (دلاری) دریافت کرد.
یکی از قربانیان پرونده، دختری ۱۸ ساله بوده که با امید قبولی در رشته پزشکی، پنج سال از دوران تحصیلی خود را در این مؤسسه گذرانده است؛ اما هنگام مراجعه برای ادامه تحصیل، مشخص شد مدارک او فاقد هرگونه اعتبار علمی و قانونی است.
تحقیقات قضایی نشان داده است که این مؤسسه نه تنها مجوزهای لازم را نداشته، بلکه در بسیاری از موارد اطلاعات غلط و تبلیغات فریبنده را برای جذب دانشجو منتشر کرده است. ارتباط «دانشگاه ارمنستانی» با مرکز آموزشی در ایران نیز از اساس تأیید نشده است و خود دانشگاه مورد ادعا نیز اعلام کرده هرگز چنین شعبهای نداشته است.
حسین خیراندیش در سالهای گذشته بارها در رسانه ملی ظاهر شده و با عنوان کارشناس طب سنتی در برنامههای تلویزیونی شرکت کرده بود. او با بیان ادعاهایی جنجالی درباره درمان بیماریها با روشهای سنتی و حتی انتشار محتواهایی در شبکههای اجتماعی در مورد موضوعاتی، چون اثر واکسنها، توجه بسیاری را به خود جلب کرد.
این حضور رسانهای و شهرت موجب شد تا اعتماد گستردهای نسبت به او شکل بگیرد و تعدادی از مخاطبان بدون تحقیق کافی، به آموزشها و وعدههایش اعتماد کنند. اکنون، اما همان رسانهای که او را مطرح کرد، شاهد حکم جلب سیار اوست؛ حکمی که نشان میدهد اعتبار رسانهای نمیتواند جایگزین اعتبار قانونی و علمی باشد.
پرونده حسین خیراندیش سالها در دادگاههای ایران در جریان بود و در نهایت دادگاه بدوی و تجدیدنظر اتهام کلاهبرداری را محرز دانست. متهم به حبس، رد مال و جزای نقدی محکوم شده، اما اجرای حکم چندین سال به دلیل فرار او از دسترسی مقامات قضایی به تأخیر افتاده است.
در پی قطعی شدن حکم، قاضی پرونده دستور داده که هر فرد یا سازمانی که نام و نشانی از او دارد، باید فوراً مقامات قضایی را مطلع سازد تا اجرای حکم هرچه سریعتر انجام شود. ولی تاکنون هیچ نشانی از خیراندیش به دست نیامده و او در وضعیت متواری قرار دارد.
این پرونده پرسشهای جدی درباره ضعف نظارت نهادهای مرتبط با آموزشعالی و بهداشت در کشور ایجاد کرده است. چگونه مؤسسهای بدون مجوز رسمی توانست در طول سالیان متمادی دانشجو جذب کند؟ و چگونه اتهامات سنگینی مانند دریافت وجوه ارزی از شهروندان بدون پیگیری جدی نظام نظارتی میسر شده است؟
بسیاری از کارشناسان آموزشی بر این باورند که نبود شفافیت در ردهبندی و معرفی مؤسسات علمی، به همراه تبلیغات گسترده در فضای مجازی، زمینههای چنین سوءاستفادههایی را فراهم کرده است. آنان هشدار دادهاند که ادامه چنین روندهایی میتواند اعتماد عمومی به نظام آموزشی و علمی کشور را تضعیف کند.
قوه قضائیه اعلام کرده که پیگیری اجرای حکم را تا یافتن متهم ادامه خواهد داد و هشدار داده است که فرار از عدالت نمیتواند مانع اجرای حکم شود. پرونده حسین خیراندیش اکنون میتواند به یک نمونه عبرتآموز تبدیل شود؛ نمونهای از اینکه شهرت رسانهای و ادعاهای علمی بیپشتوانه چگونه میتواند به فریب گسترده منجر شود و زندگی و سلامت جامعه را تحتالشعاع قرار دهد.
1.دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید
2. بِلَه دیگ، بِلَه چغندر