گروه سیاسی، رویداد۲۴- فهرست انتخاباتی اصولگرایان برای سیاسیترین حوزه انتخابیه مجلس یعنی شهر تهران منتشر شده است. فهرستی که اما و اگرهای زیادی پشت آن نشسته است تا جایی که سهم پایداریها و افراطیها در آن بیش از چیزی است که خیلی از اصولگرایان پیشبینی میکردند.
اما چرا فهرست تهران برای جریانهای سیاسی اهمیت دارد؟ حوزه انتخابیه تهران، ۳۰ کرسی در صحن بهارستان را در اختیار دارد که چند برابر بقیه حوزههای انتخابیه است و همسویی نمایندگان آن میتواند، نقش مهمی در تصمیمگیریها، ائتلافها و آرایش سیاسی داخل مجلس داشته باشد.
از سوی دیگر نمایندگان حوزه انتخابیه تهران، از آنجایی که مدیریت شهری آن در اختیار نهاد عریض و طویلی به نام شهرداری تهران است، مسئولیت کمتری نسبت به حوزه انتخابیه خود دارند. عموم مردم این حوزه انتخابیه، حل مشکلات مربوط به شهر تهران را وظیفه شهرداری میدانند و کمتر کسی است که برای رسیدگی به مشکلات منطقهای تهران سراغ نمایندگان این شهر برود؛ این در حالی است که نمایندگان دیگر حوزههای انتخابیه، در وضعیت متفاوتی قرار دارند و رأیدهندگان به آنها انتظارات زیادی را از نماینده حوزه انتخابیهشان دارند. از این جهت، نمایندگان شهر تهران فراغت بیشتری برای پرداختن به مسائل سیاسی و جناحی درون مجلس دارند.
حالا فهرست انتخاباتی اصولگرایان در شهر تهران، باب طبع حداد عادل منتشر شده است تا همه یاران او در این فهرست جای گرفته باشند و با تکیه بر آن، بتوانند ناکامی هشت سال تلاش برای رسیدن به کرسی ریاست مجلس را جبران کند. حداد عادل که ریاست مجلس هفتم را در کارنامه خود داشت، در مجلس هشتم و نهم در رقابت با علی لاریجانی با اختلاف زیادی شکست خورد تا به یکی از همان صندلیهای پایین مجلس و یک چهارپایه کنارش اکتفا کند.
اما حداد عادل این بار در چند پارگی اصولگرایی توانست ماهی خود را از آب گلآلود اختلافات اصولگرایی صید کند و متولی ائتلاف اصولگرایی شود و همقطارانش در مجلس را با حلقه مصباح پیوند بزند؛ حداد عادل با همان کلیدواژه پیوند با افراطیها سعی کرد لاریجانی و یارانش را از ائتلاف اصولگرایی طرد کند که در این راه موفق شد.
حالا از میان چهرههای سرشناس اصولگرا که در از حوزه انتخابیه تهران ثبتنام کرده بودند، محمدحسن غفوریفرد، علی مطهری، اسدالله بادامچیان و علی فلاحیان و حسین طلا، جایی در فهرست ائتلاف اصولگرایی ندارند.
علاوه بر آن، یاران لاریجانی مانند کاظم جلالی و بهروز نعمتی و ... نیز بیرون از فهرست مانده و جایی در فهرستهای انتخاباتی ندارند. کاظم جلالی که نزدیکترین فرد به علی لاریجانی در مجلس بود و توانست به ریاست مرکز پژوهشهای مجلس هم برسد، روزهای نخست ثبتنام داوطلبان انتخابات مجلس، گفته بود که دیگر قصد شرکت در انتخابات را ندارد اما علی لاریجانی از او خواسته بود که در این انتخابات ثبتنام کند. جلالی ثبتنام کرد و حالا بدون فهرست مانده است. در چنین شرایطی زمزمههایی به گوش میرسد که احتمال دارد علی لاریجانی حوزه انتخابیهاش را تغییر دهد و از شهر تهران وارد رقابت انتخاباتی شود تا هممسلکان او هم بیسرلیست نمانند و بتوانند سهم خود را در رقابت با افراطیهای اصولگرا بگیرند. هر چند با توجه به حوزه امن رأیهای علی لاریجانی در شهر قم، چنین اقدامی ریسک بالایی برای او محسوب میشود.
از سوی دیگر برخی رسانههای اصولگرا مدعی شدند که قرار است جاماندگان اصولگرایی با اصلاحطلبان فهرست مشترک بدهند؛ بر اساس این ادعا، این فهرست حداقل ۵ تا ۱۰ نامزد از جریان اصلاحات حضور دارند و این مذاکرات و رایزنیها در مرحلهای است که در مورد سرلیستها نیز صحبت شده که در مورد سرلیستی محمدرضا عارف و علی مطهری به توافق رسیدهاند و فراکسیون رهروان نیز اصرار دارد کاظم جلالی به عنوان سرلیست سوم فهرست صدای ملت معرفی شود.
علی مطهری البته در گفتوگو با یکی از رسانههای اصولگرا، درباره صحت و سقم این اخبار گفته است: لیست صدای ملت هنوز نهایی نشده و هیچ ائتلاف و بده بستانی با گروههای مختلف و دولت نداریم.
علاوه بر این، اصلاحطلبان نیز بارها تأکید کردهاند که هیچ ائتلافی با اصولگرایان نخواهند داشت و فهرستهای انتخاباتی اصلاحطلبان، تلفیقی از اصلاحطلبان و اعتدالیون و حامیان دولت است. در این میان، انشقاق اصولگرایی حالا بخشی از اصولگرایان میانهرو را روی زمین گذاشته است تا روزهای باقیمانده تا هفتم اسفند را در انتظار فهرست، چشم به چهرههایی چون علی لاریجانی دوخته باشند.