مسئله حجاب از ابتدای انقلاب تا کنون به محل اختلاف بخشی از شهروندان با حکومت شد. رویداد۲۴ در این گزارش موضع گروه‌های مختلف سیاسی اعم از چپ‌گرا، ملی‌گرا و اسلامگرا را نسبت به حجاب اجباری بررسی کرده است.
در دوره‌ای در ایران روحانیون مخالف سرسخت آموزش زبان خارجی بودند و آن را حرام می‌دانستند. استدلال آنها این بود که هر چه از غرب می‌آید، کفر است و نباید به آن تن داد.
مدرسه رفتن دختران یکی از حقوقی بود که آنها به سخت‌ترین شکل توانستند آن را به دست بیاورند. بخشی از طیف سنتی با تحصیل زنان مخالف بود و ورود دختران به مدرسه به مساوی با کفر می‌دانستند؛ شیخ فضل‌الله نوری و سیدحسن مدرس مهمترین چهره‌ها بودند.
محاکمه آدولف آیشمن از مقامات بلندپایه حزب نازی، چند سال بعد از جنگ جهانی دوم انجام شد. در دادگاه همه منتظر دیدن چهره‌ای مخوف بودند اما مردی معمولی و گاه بذله‌گو مواجه بودند که معتقد بود باید از او تقدیر شود. هانا آرنت در کتاب «محاکمه آیشمن» به تحلیل این مسئله پرداخت که چگونه جنایتکاران ایدئولوژیک، به شکلی عادی جنایت می‌کنند و همچون مردم معمولی هم زندگی می‌کنند.
مهاتما گاندی از مبلغان مبارزه خشونت‌پرهیز بود. او از روشی به نام «ساتیاگراها» استفاده می‌کرد که به نوعی روزه‌داری تا پای مرگ بود.
حکومت پهلوی برای نشان دادن قدرت خود به انقلابیون، تجمعاتی برگزار می‌کرد و آنها را «خودجوش» می‌خواند. مهمترین تجمعات خودش! در استادیوم امجدیه و اصفهان برگزار شد!
آیت الله طالقانی از روحانیون محبوب نسل اول انقلاب بود که با القابی همچون «پدر طالقانی» نیز یاد می‌شد. عکس معروف او در مجلس خبرگان قانون اساسی با نام «اندوه پدر» ثبت شده است.
نخستین راهپیمایی گسترده مردم علیه حکومت پهلوی در روز ۱۳ شهریور انجام شد که البته تبعات سنگینی داشت و به کشتار ۱۷ شهریور ختم شد. این اتفاقات البته به بهمن ۱۳۵۷ و پیروزی انقلاب ختم شد.
بررسی شعارهای انقلاب از لحاظ فرهنگی و سیاسی نشان می‌دهد که در ذهن ایرانیان نسبت به دیکتاتوری چه می‌گذشته است. ایرانیان شاه و سلطنت را نماد ظلمت ستم می‌دانستند و اعتقاد داشتند با خروج شاه و بازگشت امام دوران سرد زمستان به پایان خواهد رسید و معنویت از دست رفته بازخواهد گشت.
دولت ازهاری پیشنهادی بود که برای حل بحران به شاه داده شد و با آن موافقت شد. قرار بود رئیس یک دولت نظامی بتواند با اتکا به ابهت درجه‌ها و قدرت ارتش در دل معترضان ترس بیندازد اما آنچنان که تاریخ گواهی می‌دهد نتیجه برعکس شد.
انقلابیون ایران در سال ۵۷ برای جلب حمایت ارتش، به تاسی از انقلاب میخکی در پرتغال، به سربازان گل‌های میخک اهدا می‌کردند تا به لوله تفنگ خود نصب کنند.
با ظهور فاشیسم در ایتالیا، جنبش‌های آزادیخواهانه به شدت سرکوب می‌شدند و پارتیزان‌هایی که در «اتحاد علیه فاشیسم» می‌جنگیدند، یکی پس از دیگر اعدام می‌شدند. با این حال هر قدر اعدام‌ها افزایش می‌یافتند، شدت مقاومت نیز بیشتر می‌شد.
شاه تصور می‌کرد قدرتی معنوی وی را بر تخت قدرت نگه خواهد داشت و تظاهرات‌کنندگان را عده‌ای قلیل و کم‌شمار خوانده بود. اما زمانی که از کشور خارج می‌شد، تعداد معترضان کف خیابان به حدود دو میلیون نفر رسیده بود و کمتر از یک ماه پس از خروج شاه از ایران، حکومت پهلوی توسط «معترضین حقیر و اندک» سقوط کرد.
ماشالله قصاب از اوباش محلات تهران بود که پس از انقلاب حفاظت از دیپلمات‌های سفارت آمریکا به او سپرده شد. اگرچه او از آنجا اخراج شد اما جذب دیگر گروه‌های انقلابی شد و در آن نهادها نیز به اقدامات خود ادامه داد.
با وقوع قیام‌ها و شورش‌های اجتماعی در کشورهای مختلف و مخصوصا ایران، این سوال پیش می‌آید که خواست تغییرات که گاه بنیادین است (انقلاب ۵۷) و گاه تدریجی (انقلاب مشروطه)، از کجا نشات می‌گیرد و سنت تاریخی آن چیست.
یکی از مهمترین انقلاب‌های جهان در چین رخ داد که همچون انقلاب روسیه بر کشورهای بسیاری اثر گذاشت و در طول تاریخ سوژه تحقیق بسیاری اندیشمندان نیز بوده است؛ چه آنکه بر خلاف نظر کارل مارکس، دهقانان روستایی توانستند نبض انقلاب را به دست بگیرند. رویداد۲۴ در این گزارش تاریخ انقلاب چین را روایت کرده است.
پاپ ژان پل دوم سال ۱۹۸۱ در واتیکان ترور شد؛ محمدعلی آغجا عامل ترور او بود که توسط پاپ بخشیده شد. پاپ نیز گلوله‌هایی که از بدنش خارج شد را به کلیسای فاطیما در اسپانیا اهدا کرد.
در سال ابتدایی انقلاب، گروهی که حامی خودمختاری استان خوزستان بودند، سفارت ایران در لندن را اشغال کردند. دلایل این حادثه با محور نگاه ناسیونالیستی ایرانی به اقوام مختلف را در ایران گزارش بخوانید.
اعتصابات کارگران همواره در کشورهای مختلف در طول تاریخ وجود داشته است؛ یکی از مهمترین سرکوب کارگران معدن در دولت تاچر با سیاست‌های نئولیبرالی بود. در جریان یکسال اعتصاب معدنچیان بالغ بر ۱۱ هزار نفر دستگیر شدند و بیش از ۸۰۰۰ نفر از آنان در دادگاه‌های تاچر محکوم شدند.
منوچهر آزمون از مقامات بلندپایه در حکومت پهلوی بود که چند ماه مانده به انقلاب ۵۷ ایران برای آرام شدن فضا به همراه داریوش همایون و امیرعباس هویدا بازداشت شدند. همایون از زندان گریخت، اما آزمون و هویدا با حکم خلخالی کشته شدند.
