صفحه نخست

سیاسی

جامعه و فرهنگ

اقتصادی

ورزشی

گوناگون

عکس

تاریخ

فیلم

صفحات داخلی

پنجشنبه ۱۴ دی ۱۴۰۲ - 2024 January 04
کد خبر: ۱۳۵۹۸۵
تاریخ انتشار: ۱۰:۵۲ - ۲۱ تير ۱۳۹۷
وداع با معاون بازرگان؛

عباس امیرانتظام قدیمی‌ترین زندانی سیاسی پس از انقلاب درگذشت

سخنگو و معاون نخست وزیر در دولت موقت بازرگان، ساعاتی پیش دار فانی را وداع گفت.

رویداد۲۴ عباس امیرانتظام، عضو نهضت‌ ملی ایران و سخنگو و معاون نخست وزیر در دولت موقت  بازرگان، ساعاتی پیش به علت ایست قلبی دار فانی را وداع گفت.

امیر انتظام زمانی به عنوان سفیر در سوئد فعالیت می‌کرد اما پس از  ماجرای گروگان‌گیری در سفارت آمریکا، او را به ایران احضار شد و به اتهام ارتباط با آمریکا محاکمه شد و چندین سال به اتهام جاسوسی به زندان رفت.

از امیرانتظام به عنوان نخستین و قدیمی‌ترین زندانی سیاسی پس از انقلاب ایران یاد می‌ود که از تاریخ ۲۸ آذر ماه ۱۳۵۸ تا ۱۳۷۵ در زندان بوده است.

امیرانتظام درباره اتهام جاسوسی خود گفته بود «در دولت موقت معاون نخست‌وزیر، سخنگوی دولت و مسئول مذاکره و مکاتبه با تمام سفارتخانه‌ها در داخل کشور بودم، از جمله آمریکا؛ و ما با آمریکا بیشترین قراردادها را داشتیم، چیزی حدود ۱۲۰۰ قرارداد؛ بنابراین مراجعهٔ آنها برای ارتباط با دولت بیشتر با نخست‌وزیری انجام شد. چه آقای سولیوان به‌طور شخصی یا کاردار ایشان یا از طریق مکاتباتی که با ما صورت می‌گرفت؛ بنابراین ملاقات‌ها به صورت روزانه یا چند بار در هفته انجام می‌شد. ملاقات‌ها کاملاً رسمی و در دفتر نخست‌وزیری انجام می‌گرفت و معمولاً در حضور عده‌ای از همکاران من که در قسمت سیاسی کار می‌کردند در دفتر خودم اتفاق می‌افتاد. نامه‌هایی را که نمایندگی‌های دولت‌های خارجی در ایران به نخست‌وزیری می‌نوشتند، من مطالعه می‌کردم و نتیجه را به مهندس بازرگان، نخست‌وزیر، اطلاع می‌دادم. این مسئولیت را آقای بازرگان به من داده بودند. ما با همهٔ سفارتخانه‌ها مکاتبه می‌کردیم و جواب نامه‌های آنها را می‌دادیم. از جمله سفارت آمریکا. بعدها وقتی در آبان ۱۳۵۸ سفارت آمریکا اشغال شد و اسمش را گذاشتند جاسوس خانه، تمام مکاتباتی را که از آنجا به دست آوردند، به عنوان اسناد لانهٔ جاسوسی تلقی کردند، در حالی که این اسناد مکاتباتی رسمی و قانونی است که بین دولت آمریکا و دولت ایران انجام شده و بخشی از آنها را من از طرف نخست‌وزیر امضاء کردم، اما آنهایی که سفارت را اشغال کردند، این نامه‌ها را به عنوان اسناد جاسوسی علیه دولت وقت و شخص من مورد استفاده قرار دادند. مطلقاً چیز دیگری نبود، مطلقاً.»

نظرات شما