صفحه نخست

سیاسی

جامعه و فرهنگ

اقتصادی

ورزشی

گوناگون

عکس

تاریخ

فیلم

صفحات داخلی

دوشنبه ۰۱ اسفند ۱۴۰۱ - 2023 February 20
کد خبر: ۲۳۳۵۵۸
تاریخ انتشار: ۱۶:۱۹ - ۱۶ مهر ۱۳۹۹

گل محمدی؛ از تهدید به استعفا تا تنبیه علیپور

سرمربی باتجربه فوتبال ایران معتقد است که بازیکنان باید حد خود را بدانند و هیچ بازیکنی نمی‌تواند درباره سرمربی باشگاه خود اظهارنظر کند.

رویداد۲۴ مجیدجلالی سرمربی فصل گذشته گل گهر یکی از باتجربه ترین مربیان فعال در فوتبال ایران است. او از 28 سالگی کار مربیگری را در تیم وحدت تهران شروع کرد و به عنوان یکی از مربیان جوان فوتبال ایران در دهه شصت نامش مطرح شد.

او در از سال 1365 تا پایان لیگ نوزدهم در هفده تیم مختلف مربیگری کرد که از این میان ده تیم از باشگاه های لیگ برتری بوده اند. جلالی در اولین سال حضورش در لیگ برتر با پاس به مقام قهرمانی در لیگ برتر رسید اما پس از آن هیچوقت این عنوان را با دیگر تیم ها تجربه نکرد.

جلالی در مهرماه سال 1384(دقیقا پانزده سال پیش) تا آستانه رسیدن به نیمکت پرسپولیس هم پیش رفت. او مذاکره خوبی با علی پروین داشت اما ملاقات با سلطان و بچه محل قدیمی در نهایت منجر به این اتفاق نشد چرا که پروین فردا این موضوع را رد کرد. با این وجود این مربی که در این سال ها توانست با تیم هایی مثل صبا، فولادخوزستان، سایپا، پیکان، نساجی و گل گهر در لیگ برتر حضور داشته باشد.

جلالی مصاحبه مفصلی با تلویزیون اینترنتی و اپلیکیشن آنتن داشته که بخش هایی از آن را در زیر می خوانید:

مسی هم باید حد خودش را بداند

بارسلونا در فصل اخیر مربیان را روی کار آورد که اصلا در شأن این تیم نبودند ولی کسی از بازیکنان سوال نپرسید که آیا شما موافق هستید یا خیر؟ البته وقتی شما مربی ضعیف بیاورید، شخصیت تیم هم نزول می‌کند، این مسئله هم مطرح است اما شما بازهم نباید در این شرایط از بازیکن نظرخواهی کنید.

برای مثال در همین باشگاه بارسلونا وقتی مدیریت باشگاه به این نتیجه رسید که در شرایط فعلی بازیکنان در حال بزرگ‌تر شدن از تیم هستند و برای مربی تعیین‌تکلیف می‌کنند، نهاد بازیکنان را از بین برد؛ در حالی‌که می‌دانست بازیکنان به درد این تیم می‌خورند اما چون تشکلی را در تیم ایجاد کرده بودند علی رغم این‌که متوجه ضرر تیمش بود، این کار را انجام داد و دنیا هم محکوم‌شان نمی‌کند.

البته شاید در این میان رسانه‌های زرد آن‌ها را محکوم کنند، چرا سوارز را به اتلتیکو فروختی یا مواردی مشابه اما کسانی که درکی از فوتبال دارند متوجه می‌شوند که می‌دانند که بازیکن در هر سطحی که باشد،  باید حد خودش را بداند و در برخی مسائل می‌تواند ورود کند و در برخی دیگر اجازه دخالت ندارد. این‌ها قواعدی است که فوتبال برای خودش دارد و شاید افراد فوتبالی بدانند اما کسانی که وارد فوتبال می‌شوند و مثلا پست‌های مهمی را هم در رده‌های مدیریتی می‌گیرند، نمی‌دانند.


بیشتر بخوانید: انتقاد شدید پیشکسوت استقلال از وزیر ورزش و کنایه به رقم قرارداد گل محمدی


مهم‌ترین تفاوت پرسپولیس و استقلال

یک مثالی را می‌زنم؛ الان پرسپولیس تیمی است که در پنج سال اخیر در جاده موفقیت قرار گرفته است. شما باید فوتبال ما جایگاهی داشته باشد که این مسائل را بتواند رصد کند، مثلا چرا استقلال چند سال است که موفق نیست ولی پرسپولیس موفق است؟ اگر شما این‌ها را رصد کنید به نکات خوبی خواهید رسید که قطعا برای پیشرفت فوتبال ایران خوب است.

در پرسپولیس وقتی یک نفر خارجی انتخاب می شود در بدو ورود همگان او را می‌پذیرند و در سال اولی که می‌آید، هیچ موفقیتی را به دست نیاورده و باخت‌های متعدد می‌آورد ولی هواداران او را می‌پذیرند. در فصل بعدی تا هفته هفتم آن سرمربی موفقیتی ندارد اما وقتی به اصطلاح یکی از بازیکنان فوت می‌کند و انسجامی در تیم شکل می‌گیرد، موفقیت‌های آن‌ها شروع می‌شود.

منبع: ورزش سه
نظرات شما