رویداد۲۴ به گزارش جمهوری اسلامی، مردم، عمومِ مردم را باید در نظر داشت. حکومتها تنها با درنظرداشت قدرت مردمی است که میرویند و میمانند. قدرتِ مردمی هم با حضورِ عمومِ مردم شکل میگیرد. این که خردمندان میگویند خشم اقلیتهای مرفه را میشود با حضور گسترده مردم مهار کرد اما اگر به بهای رضایت خواص به نارضایتی عموم برسیم همه خواص هم که پای کار باشند، از نقش ایوان هم ناتوان خواهند ماند چه رسد به تقویتِ پای بست.
این روزنامه افزوده است: حکومتها اگر برای خود هیچ ماموریتی جز ماندگاری خود هم قائل نباشند باز باید حضور مردم، برایشان یک واجبِ سیاسی تلقی شود. حضورِ مردم هم بسته به فضایی است که برایشان فراهم کنیم. بسته به این که محیطزیستشان را مومنانه و در ارتقا ببینند. نگاهشان به فردا چنان باشد که آن را بهتر از امروز تصویر کنند. این که حکومت آنان را درست ببیند و درست تکریم کند. اینجاست که آنان هم به تکریم برخواهند خاست. حتی گاهی از خواستههای خود هم در همراهی با حاکمیت چشم خواهند پوشید. این را در جهانی که نگاه دینی هم ندارد میشود دید اما وقتی حکمرانی به قرائت دینی باشد اصولا نمیتواند به رفتاری جز تکریم آحاد جامعه فکر کند.