رویداد۲۴| حسین فلاحی: شنیانگ جی-۱۱ یک جت جنگنده چندمنظوره دو موتوره است که توسط نیروی هوایی (PLAAF) و نیروی دریایی ارتش خلق چین (PLANAF) استفاده میشود. جی-۱۱ توسط شرکت هواپیماسازی شنیانگ تولید شده است. این جنگنده یک جنگنده برتری هوایی با مانورپذیری بسیار بالا است که برای نبرد نزدیک با جنگندههای حریف در هوا (داگ فایت) طراحی شده است.
پس از جنگ خاورمیانه در سال ۱۹۶۷، نیروی هوایی ارتش خلق چین به هواپیمایی نیاز داشت که جایگزین جنگنده جی-۶ شود. در این پروژه به جنگندهای نیاز بود که مجهز به عملکرد بهتر در ارتفاع پایین و برد کوتاه برای برخاست و فرود باشد. کارخانه هواپیماسازی شنیانگ یک جنگنده سبک وزن جدید با طراحی جدید به نام جی-۱۱ را ارائه کرد.
در سال ۱۹۸۸، جی-۱۱ به عنوان نسخه چینی سوخوی سو-۲۷اسکی، یک جنگنده فوق مانورپذیر ساخت شوروی، پس از قرارداد تولید ۲.۵ میلیارد دلاری چین برای تولید مشترک دویست فروند سو-۲۷اسکی با استفاده از کیتهای روسی، توسعه داده شد. شرایط قرارداد این بود که این هواپیما به سیستمهای الکترونیکی، رادارها و موتورهای روسی مجهز شود. اما در سال ۲۰۰۴، رسانههای روسیه گزارشی دادند که تولید مشترک هواپیمای اصلی در شنیانگ پس از تولید حدود صد نمونه متوقف شده است.
در دسامبر ۱۹۹۸، پرواز اولین هواپیمای ساخته شده در شنیانگ انجام شد. با این حال تولید انبوه این هواپیما به دلیل مشکلات فنی کند پیش رفت.
در سال ۲۰۰۲، نیروی هوایی ارتش خلق چین نسخه بهبود یافتهای از این هواپیما با نام J-۱۱B، را معرفی کرد. این نسخه شامل چندین اصلاح و بهبود در بدنه هواپیما و همچنین افزودن فناوریهای بومی چینی مانند رادار، مجموعه اویونیک و تسلیحات بود که شامل موشک ضد کشتی و موشک هوا به هوای هدایت شونده با رادار فعال PL-۱۲ برای عملیات به عنوان یک هواپیمای تهاجمی دریایی میشد.
در سال ۲۰۰۳، حدود صد فروند از این هواپیما تولید شد، اما پس از آن تولید آن متوقف شد، زیرا نسخه پایه J-۱۱ الزامات نیروی هوایی ارتش خلق چین را برآورده نمیکرد.
در سال ۲۰۰۶، شرکت هواپیماسازی شنیانگ اولین هواپیمای آزمایشی J-۱۱B را برای آزمایش به موسسه آزمایش پرواز چین تحویل داد.
بدنه جی-۱۱ از آلیاژهای تیتانیوم و آلومینیوم ساخته شده است. بدنه، کابین خلبان، بخشهای رادار و محفظه اویونیک را به هم متصل میکند. طول این جنگنده ۲۱.۹ متر و ارتفاع آن ۵.۹۲ متر است. مدل پایه جی-۱۱ به قطعات ساخت روسیه مجهز شده است. نسخه بومی جی-۱۱بی نیز دارای همان بدنه است و با سیستمهای اویونیک و تسلیحات چینی ساخته شده است. طول بالهای این هواپیما ۱۴.۷ متر و مساحت بال آن ۵۲.۸۴ متر مربع است.
تسلیحات این هواپیمای جنگنده شامل توپ داخلی ۱×۳۰ میلیمتری روسی گریازف شیپونوف GSh-۳۰-۱ با ظرفیت ۱۵۰ گلوله مهمات و ده جایگاه تسلیحاتی است که میتوانند طیف وسیعی از موشکها مانند PL-۱۲، PL-۹، PL-۸، ویمپل R-۷۷، ویمپل R-۲۷ و ویمپل R-۷۳ را حمل کنند. همچنین این جنگنده میتواند به موشکانداز غیر هدایتشونده و بمبهای خوشهای سقوط آزاد مجهز شده است.
شنیانگ جی-۱۱ از دو موتور توربوفن پسسوز لیولکا AL-۳۱F با رانش خشک ۱۶۹۱۰/۲۷۶۵۰ پوند-نیرو یا دو موتور شنیانگ WS-۱۰A تایهانگ با رانش ۲۰۰۵۰/۲۹/۶۷۰ پوند-نیرو نیرو میگیرد.
حداکثر سرعت این هواپیما ۲۴۰۸ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع است. برد آن ۳۵۳۷ کیلومتر است. این جنگنده میتواند تا ارتفاع ۶۲۰۰۰ پا پرواز کند و نرخ صعود آن ۵۹۰۰۰ پا در دقیقه است. حداکثر وزن برخاست و فرود آن به ترتیب ۳۳۰۰۰ کیلوگرم و ۲۳۶۰۰ کیلوگرم است. حداکثر وزن قابل حمل آن ۹۰۳۰ کیلوگرم و ظرفیت مخزن سوخت آن ۲۴۸۰ گالن آمریکایی است.
جی-۱۱ای: اولین نسخه است که از کیتهای ساخت روسیه مونتاژ شده است. این نوع بعداً با سیستم هشدار دهنده نزدیک شدن موشک بهبود یافت. ۱۰۴ فروند از این نسخه ساخته شد.
جی-۱۱بی بومی: اولین نسخهای است که از موتور توربوفن WS-۱۰A با بدنه سبکتر، مجموعه اویونیک جدید و سایر تجهیازت استفاده میکند. جی-۱۱بیاس: یک نوع دو سرنشینه از جی-۱۱بی است، جی-۱۱بیاچ یک نوع دریایی از جی-۱۱بی است، در حالی که جی-۱۱بیاساچ یک نوع دریایی از جی-۱۱بیاس است.
جی-۱۵: یک نوع ناونشین است که از روی جی-۱۱بی ساخته شده و عناصر ساختاری آن از نمونه اولیه سوخوی سو-۳۳ گرفته شده است. این مدل دارای همان سیستم اویونیک جی-۱۱بی است.
جی-۱۶: یک جنگنده تهاجمی دو سرنشینه است که از روی سوخوی سو-۳۰امکیکی ساخته شده است. این نوع، نسخه بهبود یافته جی-۱۱بیاس است.
جی-۱۱دی: جنگنده مجهز به رادار آرایه اسکن الکترونیکی ثابت، جستوجو و ردیابی مادون قرمزاست و میتواند موشکهای هوا به هوای تصویربرداری/مادون قرمز سنگینتری را شلیک کند. بدنه هواپیما از مواد کامپوزیتی ساخته شده و هر بال دارای سه نقطه سخت است.
سازنده:: شنیانگ
کشور: چین
تولید: ۱۹۹۸ تا: حال
قیمت: ۳۰ میلیون دلار آمریکا (۲۰۱۴)
موتور: ۲ موتور Lyulka AL-۳۱F
قدرت: ۲۸۰۰۰ پوند-نیرو
حداکثر سرعت کروز: ۲۴۰۸ کیلومتر بر ساعت
برد: ۳۵۳۷ کیلومتر
سقف پروازی: ۶۲۰۰۰ فوت
نرخ صعود: ۵۹۰۰۰ فوت بر دقیقه (۲۹۹.۷۲ متر بر ثانیه)
هنوز که بهم و ندادن و هیچوقت هم بهتون نمیدن. اینو مطمئن باشین.
پس اینهمه پاچه خواری برای چیه.
اگه واقعا ملاک جنگنده هست خب از جنگنده های اروپایی هم یه چیزی بگین و ازشون تعریف کنین
مطمئن باشین چین هیچوقت به شماها جنگنده نمیده همونطور که روسیه نداد