رویداد۲۴| حسین فلاحی: هاتف-۱ (Hatf-I)، یک موشک بالستیک کوتاهبرد زمینی است که در خدمت ارتش پاکستان است. موشک تاکتیکی هاتف-۱ اولین برنامه تسلیحات دوربرد است که توسط پاکستان در مسابقه تسلیحاتی علیه هند توسعه داده شد. این موشک به طور مشترک توسط کمیسیون تحقیقات فضایی و آزمایشگاههای تحقیقاتی کاهوتا (KRL) در سال ۱۹۸۷ طراحی و ساخته شد. این موشک در سال ۱۹۸۹ رسماً معرفی و در سال ۱۹۹۲ وارد خدمت ارتش پاکستان شد.
هاتف-۱ یک موشک سوخت جامد تک مرحلهای با برد ۶۰ تا ۸۰ کیلومتر با کلاهک ۵۰۰ کیلوگرمی است. از آنجایی که این موشک یک موشک غیر هدایتشونده است، باید آن را یک گلوله توپخانه دوربرد در نظر گرفت که محل اصابت آن به جهت مناسب، زاویه پرتاب و توانایی موشک در پرواز مستقیم بستگی دارد.
موشک هاتف-۱ با مهمات انفجاری قوی یا خوشهای به کار گرفته میشود، اگرچه از لحاظ تئوری میتواند سلاح هستهای تاکتیکی حمل کند. قطر این موشک ۰.۵۶ متر و طول آن ۶ متر است. این موشک از یک موتور راکتی سوخت جامد تک مرحلهای استفاده میکند. هاتف-۱ به عنوان سیستم تسلیحات توپخانهای راکتی مستقر شده و بعدا با هاتف-۱ای و هاتف-۱بی بهبود یافته جایگزین شد که حداکثر برد آنها ۱۰۰ کیلومتر (۶۲ مایل) است.
بیشتر بخوانید: مشخصات موشک ضد تانک استوگنا-پی
با افشای برنامه موشکی هند، ژنرال میرزا بیگ، رئیس ستاد ارتش وقت پاکستان در زمان ریاست جمهوری ضیاءالحق برنامه هاتف را برای مقابله با برنامه موشکی هند آغاز کرد. هاتف-۱ در پاسخ و تلاشی برای مقابله با پریتوی هند توسعه داده شد. طراحی سیستم موشکی هاتف در سال ۱۹۸۷ با پیوستن آزمایشگاههای تحقیقاتی خان به این پروژه آغاز شد و ابتکاراتی برای طراحی کلاهکها انجام شد.
در سال ۱۹۸۰، پاکستان طراحی این موشک غیرهدایتشونده ارزان با قابلیت تحرک بالا و تولید انبوه را آغاز کرد. هدف از ساخت این سلاح، حمله به تشکیلات نظامی بزرگ و انواع اهداف در میدان نبرد بود. سرانجام، این موشک با بردی معادل ۷۰ کیلومتر و توان حمل کلاهکی ۵۰۰ کیلوگرمی که به گفته مقامات پاکستانی، در صورت لزوم میتواند هستهای باشد معرفی شد. نسخههای مختلفی از این موشک با ظرفیتهای بهبود یافته تولید شد ه است که در ادامه به دو نوع آن اشاره می شود.
پاکستان در سال ۱۹۹۲ توسعه موشک هاتف-۱ بهبود یافته با برد ۱۰۰ کیلومتر، معروف به هاتف-۱ای را آغاز کرد. اگرچه برنامه هاتف-۱ توسط ناظران خارجی ملغی تلقی میشد، اما در ۷ فوریه ۲۰۰۰ پاکستان آزمایش یک مدل ارتقاءیافته از هاتف-۱ را انجام داد که به عنوان «دنبالهای بر چندین آزمایش قبلی» توصیف شد. ادعا شد که این آزمایش نسخه بهبود یافتهای از این موشک است که دارای قابلیت ظرفیت حمل کلاهک بیشتر و برد بهبود یافته تا ۱۰۰ کیلومتر بود.
هاتف-۱ای یک نوع غیرهدایتشونده از موشک هاتف-۱ بود که در سال ۱۹۹۵ با حداکثر برد ۱۰۰ کیلومتر عرضه شد. هاتف-۱ای با استفاده از یک موتور راکتی بهبود یافته و مواد سبکتر در ساختار موشک، حداکثر برد آن را به ۱۰۰ کیلومتر افزایش داده است. با این حال ابعاد و ظرفیت بار مفید آن ثابت مانده است.
هاتف-۱بی آخرین تکامل سیستم موشکی هاتف-ای است. این سیستم شامل یک سیستم هدایت اینرسی است که دقت موشک را به میزان قابل توجهی بهبود میبخشد و از سایر جهات با هاتف-۱ای یکسان است و حداکثر برد ۱۰۰ کیلومتر و بار مفید ۵۰۰ کیلوگرم را حفظ میکند. سیستم هدایت اینرسی به موشک اجازه میدهد تا به عنوان یک راکت توپخانهای علیه اردوگاههای نظامی دشمن یا انبارهای ذخیرهسازی و ... استفاده شود.
این سیستم موشکی به گونهای طراحی شده است که مانند یک سیستم توپخانهای استفاده شود و ۵ تا ۶ موشک به طور همزمان به منطقه هدف شلیک شوند. هاتف-۱بی به عنوان یک موشک بالستیک، بسیار سریعتر از یک گلوله توپخانه معمولی به هدف خود میرسد و به هدف فرصت کمی برای فرار یا واکنش میدهد.
مدرنترین نسخه هاتف، هاتف-۱بی است که در سال ۲۰۰۰ عرضه شد و دارای حداکثر برد ۱۰۰ کیلومتر و سیستم هدایت اینرسیایی است که به آن امکان دقت بسیار بیشتری میدهد. انواع ۱ای و ۱بی همان سرجنگی ۵۰۰ کیلوگرمی را حفظ کردند و در سال ۲۰۰۱ تمام راکتها به مدل هاتف-۱بی استانداردسازی شدند. در حال حاضر بیش از ۱۰۰ پرتابگر در خدمت نیروهای استراتژیک ارتش پاکستان است.
اولین آزمایش هاتف-۱بی در فوریه ۲۰۰۰ انجام شد. تمام موشکهای هاتف-ای فعلی از سال ۲۰۰۱ به استاندارد هاتف-۱بی ارتقا یافتهاند. به جز موشک غوری، هاتف-۱ای تنها سیستم تسلیحاتی است که با یک تریلر نیمه تریلر حمل میشود.
نوع: موشک بالستیک سطح به سطح، تهاجمی زمینی
کشور سازنده: پاکستان
شرکت سازنده: آزمایشگاههای تحقیقاتی کاهوتا - کمیسیون تحقیقات فضایی
تاریخ ورود به خدمت: ۱۹۹۲
ابعاد موشک| طول: ۵.۹۸ متر/ قطر: ۰.۵۶ متر
وزن موشک: ۱۵۰۰ کیلوگرم
برد موشک| هاتف-۱: ۷۰ کیلومتر | هاتف-۱ای- ۱بی: ۱۰۰ کیلومتر
وزن: ۵۰۰ کیلوگرم - نوع: متعارف یا هستهای با قدرت انفجار بالا