رویداد۲۴ | تا کنون دلایل متعددی برای اُفت برنامهها، فیلمها و تاک شوهای کمدی ایرانی منتشر شده است. به اکثر این برنامهها انگ ابتذال زدند و آنها را متهم کردند که خندیدن را با توهین و هتاکی اشتباه گرفتند و برای گرفتن یک لبخند از تماشاگر از هر شوخی رکیکی استفاده میکنند. این ایرادات همگی درست است، اما به وجود آمدن آنها یک دلیل مشخص دارد؛ عدم خلاقیت. کمدینهای ایرانی مدتهاست خلاقیت خود را از دست دادهاند. البته کسانی که مشغول تولید فیلمها و سریالهای کمدی هستند ادعا میکنند سانسور و ممیزی دلیل اُفت کیفیت آثار کمدی در ایران است. اما آیا واقعاً اینطور است؟ آیا سانسور و ممیزی تنها دلیل سقوط آزاد ژانر کمدی در ایران است؟ آیا خود نویسندگان، کارگردانان و بازیگران در به وجود آمدن این ابتذال نقش ندارند؟ این پرسشها با ظهور امیرحسین قیاسی پاسخ مناسبی پیدا کردند.
بیشتر بخوانید: ببینید| خاطره جالب سینا حجازی از ابوالفضل پورعرب؛ دخترها شماره میدادند تا به پورعرب برسانم!
ظهور امیرحسین قیاسی و ساخت برنامههای مختلف نشان داد که در دل سانسور و ممیزی (که صد در صد در ایران وجود دارد) میتوان کارهای خوب و پرطرفدار ساخت به شرطی که خلاقیت داشته باشیم. برنامههای امیرحسین قیاسی نه امکانات خاصی دارند و نه از پروداکشن عظیمی بهره میبرند. این مجری توانمند و پرطرفدار توانسته تنها با یک میکروفون، یک میز و دو صندلی کاری کند که سینما و تلویزیون ایران با صرف میلیاردها تومان هزینه نتوانسته انجام دهد. او با استفاده از خلاقیت ذاتی و درونی خود کاری کرده که تک تک لحظات برنامهاش جذاب باشد و حداقل پنج یا شش پست اینستاگرامی با قابلیت بازدید میلیونی از دل برنامههایش بیرون بیاید.
امیرحسین قیاسی متولد سال ۱۳۷۱ در تهران است. اصالت او از طرف مادر به بروجرد میرسد. قیاسی دانش آموز بسیار باهوشی بود و تحصیلات خود را در مدرسه تیزهوشان پشت سر گذاشت. او مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه صنایع قم و مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه علم و صنعت دریافت کرد. قیاسی فعالیت در حوزه طنز را با نوشتن مطالب طنز در وبلاگ شخصی خود اغاز کرد و استعداد خود را در این زمانه نشان داد.
اما نقطه عطف زندگی هنری قیاسی را باید حضور در برنامه خنداننده شو رامبد جوان دانست. جایی که قیاسی با اجراهای متفاوت و درخشانش تا مراحل بالای این مسابقه هم پیش رفت. اجراهای قیاسی از همان ابتدا بسیار جلب توجه کرد. او نه با استفاده از زبان بدن خود و نه با استفاده حرکات عجیب و غریب بلکه با استفاده از شوخیهای کلامی درست و دقیق از تماشاگر خنده میگرفت. شوخیهایی که بسیار هوشمندانه در جای درست و دقیقی استفاده میشدند. این استفاده درست و دقیق نشان میداد که قیاسی چقدر در نویسندگی استعداد دارد. استعدادی که بعدها به کمک او آمد و او توانست با تکیه بر این توانایی برنامههای پرطرفداری مانند نیمه شب با قیاسی و رباط صلیبی را طراحی کند. اغراق نیست اگر امیرحسین قیاسی را بزرگترین استعداد طنز در ایران امروز بدانیم. مجری باهوشی که خوب بلد است به هنگام اجرا با مهمان خود تعامل کند و جوری از شوخیهای درست استفاده کند که هم مجری، هم مهمان و هم تماشاگر از اجرا و تماشای این برنامه لذت ببرند. لذتی که بیش از هر چیز به دلیل استفاده هوشمندانه قیاسی از لحظات درست و زمان بندی دقیق در اجرا میگردد.
برنامههای امیرحسین قیاسی را میتوان یک تحول عظیم در ساخت برنامههای طنز دانست. در نیمه شب با قیاسی نه خبری از دکورهای عجیب و غریب هست نه خبری از هزینه گزاف. هر چه هست استعداد خود مجری به عنوان یک کمدین است. قیاسی خوب بلد است چگونه مهمان برنامه را به دام شوخیهای خود بیاندازد. او فضا را برای مهمان صمیمی میکند تا مهمان دعوت شده با او همراه شود. درست زمانی که مهمان احساس میکند با قیاسی در یک تیم قرار دارد قیاسی شوخی جانداری را اجرا میکند تا هم مهمان برنامه و هم تماشاگر از اجرای چنین شوخی جسورانهای غافلگیر شوند.
اما نکته مهمتر این است که قیاسی به خوبی جامعه ایران و وضعیتی که با آن درگیر است را میشناسد. او میداند که مخاطب هدفش کیست و شوخیهایش را دقیقاً برای همان مخاطب هدف طراحی و اجرا میکند. مخاطبی که اکثراً متولدین دهه هشتاد هستند و در وجود قیاسی کسی را پیدا کردند که میتواند حرف دل آنها را با زبان طنز بیان کند. این شناخت عمیق از جامعه و نسل جوان به قیاسی کمک کرده تا بتواند خودش را از سایر کمدینهای ایرانی متمایز کند و برنامهای بسازد که کیلومترها با برنامههای طنز این روزهای سینما، تلویزیونی و پلتفرمهای اینترنتی فاصله دارد و از آنها جلوتر است.