رویداد۲۴| حجت الاسلام حسینی نماینده دوره هشتم مجلس گفت: حدود ۴۰۰ نفر از ۱۷۵۰ نفر نماینده اسبق عملاً خبری از آنها نیست؛ برخی گمنام شدهاند، برخی به سنین کهنسالی رسیدهاند و خانهنشین شدهاند.
حجت الاسلام سید علی حسینی نماینده اسبق نیشابور در مجلس در گفتگو با تابناک گفت: در طول مدت انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی، ما حدود ۲۲۰۰ نفر نماینده داشتهایم. از این تعداد، حدود ۴۵۰ نفر رحلت کردهاند و ۱۷۵۰ نفر باقی ماندهاند. از این ۱۷۵۰ نفر، حدود ۴۰۰ نفر به هیچ عنوان بروز و ظهوری ندارند و عضو مرکز نمایندگان ادوار نیز نشدهاند. در نتیجه، حدود ۱۴۰۰ نفر باقی میمانند.
وی افزود: درباره آن ۴۰۰ نفر که اشاره شد، عملاً خبری از آنها نیست؛ برخی گمنام شدهاند، برخی به سنین کهنسالی رسیدهاند و خانهنشین شدهاند. نکته جالب این است که از این تعداد، حدود ۱۴۰۰ نفر در مرکز نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی ثبتنام کردهاند و در جلساتی که چه در مجامع استانی نمایندگان ادوار و چه در خود این مرکز برگزار میشود، رفتوآمد دارند.
حسینی گفت: در مجموع، این ۱۴۰۰ نفر ـ یا اگر همان ۱۷۵۰ نفر را در نظر بگیریم ـ نمایندگان ادوار محسوب میشوند و با چالشهای مختلفی دستبهگریبان هستند. با این مقدمه عرض میکنم که چالشهایی که نام میبرم، به این معنا نیست که همه این ۱۷۰۰ نفر با همه این چالشها مواجه باشند؛ ممکن است یک نفر با همه این چالشها روبهرو باشد و فرد دیگری تنها با بخشی از آنها.
البته شرایط سنی افراد نیز متفاوت است. برخی از نمایندگان ادوار، زمانی که دوره نمایندگیشان به پایان میرسد، تازه در ابتدای مسیر کاری خود هستند؛ برای مثال در ۳۰ یا ۳۵ سالگی نماینده مجلس شدهاند و پس از آن دیگر نماینده نشدهاند و اکنون به سن میانسالی رسیدهاند. خود من نیز جزو جوانترین نمایندگان مجلس هشتم بودم. در مقابل، برخی افراد در سنی نماینده میشوند که در واقع در اواخر دوره کاری و اداری خود قرار دارند و پس از آن بازنشسته میشوند. بنابراین شرایط افراد با یکدیگر متفاوت است.
وی افزود: در سال ۱۳۹۱، آخرین فیش حقوقی من بهعنوان نماینده مجلس، مربوط به اردیبهشتماه بود؛ چرا که حقوق نمایندگی تا هفتم خرداد پرداخت میشود. مبلغ حقوق من بهعنوان نماینده مجلس، دو میلیون و ششصد هزار تومان بود. در همان زمان، مدیرعامل یک کارخانه صنعتی در منطقه خراسان، پانزده میلیون تومان حقوق دریافت میکرد. قطعاً امروز نیز مدیران عامل شرکتها همچنان با چنین تفاوتی در میزان حقوق مواجه هستند.
به گفته وی، بنابراین، این تصور که نمایندگان مجلس حقوق بسیار بالایی دریافت میکنند، درست نیست. در عین حال، باید توجه داشت که بسیاری از نمایندگان پیش از ورود به مجلس، در مشاغلی مانند آموزشوپرورش بهعنوان معلم، در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بهعنوان مربی، یا در مسئولیتهایی مانند ریاست یک اداره، فرمانداری یا استانداری فعالیت داشتهاند. البته تعداد زیادی از نمایندگان نیز هستند که پیش از نمایندگی، تجربه اجرایی گستردهای نداشتهاند.
حسینی افزود: در دوره نمایندگی، فرد یک حقوق مشخص دریافت میکند و مبلغی نیز تحت عنوان هزینههای دفتر در اختیار او قرار میگیرد که مجموع آن، امکان اداره امور زندگی را فراهم میکند. همچنین معمولاً یک واحد مسکونی سازمانی در تهران در اختیار نماینده قرار داده میشود یا هزینه رهن مسکن در تهران به او پرداخت میشود. در نتیجه، سطح زندگی فرد در تهران تعریف میشود.
اما بلافاصله پس از پایان دوره نمایندگی، همه این امکانات از او گرفته میشود. نماینده باید به سازمان یا وزارتخانه قبلی خود بازگردد، در حالی که مشخص نیست جایگاه شغلی مشخصی برای او در نظر گرفته شود یا پست مناسبی به او داده شود و حتی معلوم نیست در سطوح عالی مدیریتی به کار گرفته شود یا خیر.
وی یادآور شد: هیچ حقوق پایدار و ثابتی پس از پایان نمایندگی وجود ندارد. تنها در دورههایی تا مجلس هشتم، امتیازی وجود داشت که مشابه امتیازاتی بود که برخی کارکنان در وزارتخانهها از طریق انجام مأموریتهای ویژه یا طی سنوات خدمتی دریافت میکردند؛ بر اساس آن، تا مجلس هشتم، معادل دو گروه شغلی به نمایندگان داده میشد تا پس از پایان دوره نمایندگی، در سازمان متبوع آنها اعمال شود. این امتیاز نیز در مجلس هشتم حذف شد.
بنابراین، امروز هیچ مزیت حقوقی پایدار یا امتیاز ثابت و مشابهی برای نمایندگان مجلس وجود ندارد. نماینده ادوار پس از پایان دوره، اگر به سازمان خود بازگردد، ممکن است در جای دیگری مأمور شود، یا وارد بخش خصوصی شود و یا حتی هیچ موقعیت مشخصی نداشته باشد.