ظرافت دیپلماتیک ظریف

این در حالی است که فارغ از خودآگاه یا ناخودآگاه بودن این حرکت، کریستین دوفرین در وهله نخست باید آگاهی از این موضوع می داشت. همچنین در وهله دوم، وی باید به عنوان یک رئیس مجلس، در ملاقات با یک مقام ارشد در سطح رئیس جمهور یک کشور، بیش از پیش به زبان بدن خود اهمیت می داد. که شاید این ریشه در بی تجربگی او داشت.

با این وجود این موضوع در همین نشست پایان نیافت؛ رئیس مجلس سنای بلژیک در دیدار با محمد جواد ظریف نیز با همین زبان بدن ظاهر شد.

این بار محمد جواد ظریف بواسطه آگاهی و علم کامل از رفتار و تشریفات دیپلماتیک، با همان زبان بدن پاسخگوی این رفتار رئیس مجلس سنا بلژیک بود.


این رفتار محمد جواد ظریف در تشریفات دیپلماتیک به عنوان یک پاسخ قاطع تلقی می شود، پاسخی که شاید طرف مقام انتظار آن را نداشته باشد. بدین ترتیب این رفتار ظریف بیانگر آن است که در این دیدار، وی دارای دست بالاتر است.

نتیجه این پاسخ قاطعانه ظریف آن است که در ادامه این دیدار، طرف مقابل بیشتر رفتار خود را تحت کنترل خواهد داشت و علاوه بر آن ظریف در ادامه بر مذاکرات این دیدار سایه می اندازد و این گونه از زبان بدن خود برای کنترل این دیدار بهره می برد.

تمام این موارد در نتیجه یک حرکت کوچک بدن محمد جواد ظریف ناشی می شود که البته این موضوع مصداق بارز تسلط و اشراف کامل ظریف بر مسائل و تشریفات دیپلماتیک است؛ امری که در میان دیپلمات های ایران تا این حد، بی نظیر است؛ به بیان دیگر، وزیر خارجه جمهوری اسلامی با اختلاف بسیار بیش از سایر مقامات ایران بر امور این چنینی دیپلماتیک اشراف دارد و این ناشی از هوشمندی وی است.

نظیر چنین موضوعی در دیدار رئیس جمهور و مقامات وزارت خارجه جمهوری اسلامی با سران بریتانیا در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک نیز رخ داده بود که در آن نشست، دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا، از زبان بدن کاملا مشابه رئیس مجلس سنای بلژیک در دیدارهای امروز مقابل حسن روحانی رییس جمهوری کشورمان بهره برد که در آن دیدار نیز محمد جواد ظریف با حرکتی کاملا مشابه، هوشمندانه به زبان بدن خود پاسخگوی  نخست وزیر بریتانیا بود. با توجه به اینکه سطح دیپلماتیک ظریف (وزیر خارجه) از سطح دیوید کامرون (نخست وزیر) پایین تر است، این یک حرکت او از سوی دیپلمات باهوش ایرانی پاسخی قاطع به نخست وزیر انگلیس تلقی شد.