چرا عربستان، اسرائیل و آمریکا به ایران حمله نمی‌کنند؟

رویداد۲۴- مطمئناً اتحادیه عرب، اسرائیل و آمریکا می‌توانند بلوف بزنند و اغراق کنند اما زمانی که بحث به حمله مستقیم به ایران می‌رسد، حتی این بازیگران هم آن‌قدر احمق نیستند که چنین آتشی را به راه اندازند.

به گزارش رویداد۲۴ به نقل از مینت پرس نیوز، اعضای اتحادیه عرب به درخواست رژیم سعودی در قاهره گردهم آمدند تا تهدید احتمالی ایران را بررسی کنند. این نشست زبانی غیردیپلماتیک، خام و غیرواقعی در مورد ایران داشت، زبانی که از سخنگویان آمریکایی، اسرائیلی و عربستانی انتظار می‌رود.

نکات مهم این نشست شامل بیانیه‌ای از سوی عادل الجبیر، وزیر خارجه عربستان می‌شود که تأکید کرد:

«ما در مقابل رویکرد تهاجمی ایران بیکار نمی‌نشینیم ... نشان دادن تساهل در قبال ایران باعث می‌شود هیچ یک از پایتخت‌های عربی از موشک‌های بالستیک در امان نمانند...

ایران بدون توجه به اصول بین‌الملل، نمایندگانی مانند شبه‌نظامیان حوثی‌ها و حزب‌الله را در منطقه‌ایجاد کرده است.»

این‌گونه بیانیه‌های ناشایست، تقریباً شبیه به بیانیه‌هایی است که از سوی کاخ سفید و تل‌آویو منتشر می‌شود. در این نشست هیچ نکته جدیدی وجود نداشت. آنچه قابل‌توجه به نظر می‌رسید این بود که این نشست چطور با شتاب و عجله برگزار شد تا پایبندی عربستان به داستان «خطر آشکار و کنونی» این کشور در مورد ایران را به نمایش بگذارد.

علاوه بر این، بیانیه‌ای در پی نشست اتحادیه عرب منتشر شد که می‌گفت هیچ برنامه فوری برای ورود به جنگ با ایران وجود ندارد اما درعین‌حال، چنین برنامه‌ای غیرمحتمل هم نیست.

برای ارائه یک جمع‌بندی سریع در مورد اینکه بیانیه‌های نشست اتحادیه عرب تا چه اندازه مسخره بوده، باید گفت:

1. برنامه موشکی ایران کاملاً قانونی است و در برجام به آن پرداخته نشده است. سازمان ملل بارها این مسئله را اعلام کرده است.

2. ایران در حال حاضر با هیچ کشوری در جنگ نیست درحالی‌که عربستان در جنگ با یمن باعث بروز یکی از بزرگ‌ترین فجایع انسانی در قرن بیست و یکم شده است. عربستان همچنین یکی از منابع اصلی حمایت از تروریسم در عراق، سوریه، لیبی و ورای آن است.

3. ایران در جنگ با گروه‌های تروریستی مانند داعش و القاعده کمک قانونی به سوریه و عراق را در دستور کار داشته، درحالی‌که عربستان ارتباطات شناخته شده‌ای با داعش و القاعده دارد.

مطمئناً برای کشورهایی که دستور کار ضدایرانی ندارند، هیچ یک از این مسائل مهم نیست. آنچه برای دیگر کشورهای جهان اهمیت دارد این است که آیا این تهدیدها از سوی اتحادیه عرب بیانگر آمادگی کوتاه یا میان‌مدت برای جنگ با ایران است؟ جواب کوتاه این سؤال، تقریباً با اطمینان کامل، خیر است.

اتحادیه عرب امروز سایه گذشته خود است. با توجه به اینکه عضویت سوریه تعلیق شده، قطر از سوی اعضای رقیب بایکوت شده، عراق روابط بهتری با ایران دارد تا اکثر کشورهای عرب و لبنان به دلیل مداخله سیاسی عربستان، از حضور نخست‌وزیر خود محروم است، به‌سختی می‌توان اتحادیه عرب را یک نهاد متحد از کشورهای قوی دانست. 

ضمن اینکه توانایی ریاض در متحد کردن جهان عرب در مورد هر موضوعی، چه رسد به اقدام به جنگ، بسیار اندک است. سوریه، عراق و لبنان هرگز به جنگ با ایران نخواهند رفت. در واقع، نیروهای مسلح عراق، ارتش عربی سوریه، حزب‌الله و دیگر نیروهای داوطلب از لبنان مطمئناً در هرگونه اقدام نظامی سعودی علیه تهران، در کنار ایران خواهند جنگید.

قطر که نیروهای مسلحش مانند خودش کوچک است، هرگز به هرگونه اقدام نظامی به سرکردگی عربستان نخواهد پیوست و این واقعیت همچنان پابرجا است که روند آهسته گسترش روابط دوحه با تهران، یکی از دلایل عربستان برای تحریم قطر بوده است. این در حالی است که متحدان عربستان در شورای همکاری خلیج‌فارس ازجمله کویت، امارات، بحرین و در حد پائین تر عمان، چیزی برای ارائه به هرگونه ائتلاف نظامی ندارند.

بزرگ‌ترین سؤالی که می‌ماند مصر است؛ بزرگ‌ترین کشور در جهان عرب که بزرگ‌ترین ارتش در جهان عرب را در اختیار دارد.

مصر برای رسیدن به تأثیرگذاری در این مسیر باید به ائتلاف ضدایرانی اتحادیه عرب بپیوندد. اما در مورد پیوستن مصر به چنین ائتلافی باید گفت که امتیازات عدم پیوستن آن بسیار بیشتر از امتیازاتی است که ممکن است مصر را ترغیب به ورود به جنگ عربستان علیه ایران  کند. ضمن اینکه مصر اخیراً درخواست ریاض برای تحریم اقتصادی حزب‌الله لبنان را رد کرد، اقدامی که به‌وضوح نشان‌دهنده واگرایی این کشور از سیاست‌های عربستان نسبت به حزب‌الله است.

زمانی که از ژوزف استالین خواسته شد در امور ژئوپولتیک جایگاه واتیکان را هم مدنظر قرار دهد، گمان می‌شود که او پاسخ داده بود: «پاپ؟ او چند لشکر در اختیار دارد؟»

از این منظر، با نگاهی به افتراق در جهان عرب، ایران می‌تواند به‌راحتی رو به ریاض کند و بگوید «چند لشکر در اختیار دارید»؟ پاسخ برای به چالش کشاندن ایران کافی نیست، درحالی‌که ایران مطمئناً لشکر کافی و متحدان منطقه‌ای کافی برای به چالش کشاندن و شکست دادن عربستان و متحدان منطقه‌ای آن را  در اختیار دارد.

پس‌ازآن بحث به اسرائیل، آمریکا و ترکیه می‌رسد.

در انطباق قدرت‌های منطقه‌ای که مورد پسند تل‌آویو نیست، ارتش اسرائیل همواره از حمله و اشغال سرزمین‌ها لذت برده است. این رژیم در خلال سال‌های 1967 تا 1982 بخشی از مصر و در خلال سال‌های 1982 تا 2006 بخشی از لبنان را به اشغال در آورد. اسرائیل همچنان سعی در اشغال سوریه دارد و حملات نظامی از اسرائیل به سوریه طی چند دهه گذشته تداوم داشته است. اسرائیل به همین ترتیب در سال 1981 به عراق حمله کرد.

تمامی این اقدامات غیرقانونی بوده و برای تل‌آویو هم مهم نیست. اما چرا امروز باید ایران مهم باشد؟ چراکه ایران امروز بسیار قدرتمندتر از هر کشور فوق‌الذکری است که اسرائیل به آن‌ها حمله کرده و همچنین دارای متحدان منطقه‌ای بسیاری است که از خود ایران تا مرزهای اراضی تحت اشغال اسرائیل گسترده شده است.

اسرائیل به ایران حمله نکرده چون می‌داند ایران و متحدانش در جنوب لبنان هم‌چنین خواهند کرد. علاوه بر این، ترکیه حال بیش‌ازپیش از ناتو، غرب و اسرائیل فاصله گرفته و به شرکای اوراسیایی خود نزدیک‌تر شده، و با توجه به اینکه در همسایگی ایران قرار دارد، هیچ تضمینی وجود ندارد که در چنین درگیری بی‌طرف بماند.

ترکیه به‌هیچ‌وجه خواهان بی‌ثباتی در مرزهایش با ایران نیست و به همین دلیل هم دو کشور در بخش ایجاد استحکامات ضد تروریستی در مرزهایشان با هم همکاری می‌کنند. 

چنین اقدامات افراطی احتمالاً حتی مورد مخالفت آمریکا هم قرار خواهد گرفت. درحالی‌که دولت ترامپ همچنان لفاظی های ضدایرانی خود را افزایش می‌دهد، بسیاری از اشخاص و مقامات سطح بالا در پنتاگون و وزارت خارجه آمریکا کاملاً مخالف جنگ با ایران هستند. این افراد می‌دانند که هزینه چنین جنگی بسیار بالا خواهد بود و ممکن است در نهایت نیز آمریکا شکست بخورد.

در این شرایط، با توجه به اینکه اسرائیل از حمله به ایران می‌ترسد، پنتاگون به‌طورکلی با اقدام نظامی مستقیم علیه ایران مخالف است، و عربستان قادر نیست یک ائتلاف معتبر که توانایی جنگ علیه ایران را داشته باشد را ایجاد کند، احتمال اندکی وجود دارد که یک مأموریت انتحاری را در دستور کار قرار دهد و علیه ایران اعلام جنگ کند.

 مطمئناً اتحادیه عرب، اسرائیل و آمریکا می‌توانند بلوف بزنند و اغراق کنند اما زمانی که بحث به حمله مستقیم به ایران می‌رسد، حتی این بازیگران هم آن‌قدر احمق نیستند که چنین آتشی را به راه اندازند.