شب هشتم محرم متعلق کیست؟

رویداد۲۴ هدی کاشانیان: شب هشتم محترم متعلق به شبیه‌ترین فرد قبلیه بنی هاشم به حضرت محمد (ص) و بزرگ‌ترین فرزند امام حسین (ع) است، نام او «علی اکبر» است. وی وقتی عرصه را بر پدر و خاندان خود تنگ دید، اذن جنگ خواست و اولین فرد از خاندان بنی هاشم بود که به میدان جنگ رفته و شهید شد.

هویت حضرت علی اکبر(ع)

حضرت علی اکبر (ع) فرزند امام حسین در ۱۱ شعبان سال ۳۳ هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. مادر بزرگوار وی، لیلا دختر ابی مره است. لیلا برای امام حسین پسری آورد، رشید، دلیر، زیبا، شبیه‌ترین کس به رسول خدا، رویش روی رسول، سخن گفتنش همچون رسول الله، تا جایی که هر کسی آرزوی دیدار رسول خدا را داشت بر چهره پسر لیلا می‌نگریست، حتی پدر بزرگوارش می‌فرماید «هرگاه مشتاق دیدار پیامبر می‌شدیم به چهره او می‌نگریستیم».

بیشتر بخوانید: شب هفتم محرم متعلق به کیست؟ 

ازدواج حضرت علی اکبر(ع)

درباره ازدواج حضرت علی اکبر (ع) در برخی زیارات نقل شده است: (السلام علی اولادک) یعنی حضرت علی اکبر (ع) علاوه بر این که ازدواج کرده بودند، فرزند هم داشتند و در برخی مقاتل هم آمده که فرزندان او در کربلا و در زیر مرکب‌ها به شهادت رسیده‌اند. البته قول ضعیفی هم وجود دارد که می‌گوید حضرت علی اکبر (ع) ازدواج نکرده است، اما با توجه به آنچه گفته شد احتمال آن خیلی ضعیف است.

ماجرای خواب حضرت علی اکبر(ع)

به گزارش رویداد۲۴ وجود مبارک حضرت علی اکبر (ع) در کربلا هم همراه پدرشان امام حسین (ع) بودند. ایشان درباره خواب خود از پدر سوال می‌کنند و اینگونه می‌گویند: من خواب دیده‌ام که کاروان ما در مسیر مرگ حرکت می‌کند؛ آیا مسیری که ما انتخاب کرده‌ایم درست است. او نه به عنوان فرزند امام حسین (ع) بلکه به عنوان کسی که در کنار امام حسین (ع) قرار داشت و همراه ایشان بود، با بصیرت خود در تبعیت از امام زمانش عمل می‌کند و همراه می‌شود و همه ما باید از این رفتار درس بگیریم و آن را سر لوحه کردار خود قرار دهیم.

جایگاه حضرت علی اکبر(ع) در خانواده

وقتی حضرت علی اکبر (ع) در روز عاشورا می‌خواستند به میدان جنگ بروند، اهل خیمه خواستند با گرفتن عبا و عمامه او مانع رفتنش به میدان جنگ شوند، اما امام حسین (ع) فرمودند: دع علی اکبر؛ یعنی علی اکبر را ر‌ها کنید، علی مجنون و سرگشته ذات الهی است. حضرت سکینه دختر امام حسین (ع) فرموده‌اند: ما در کربلا در سه زمان پدرمان را به حال مرگ دیدیدم؛ یک‌بار زمانی که علی اکبر (ع) می‌خواست به میدان برود. دوم زمانی که او طلب آب کرد و سوم زمانی که او بالای سر برادرم علی اکبر (ع) قرار گرفت.

شهادت حضرت علی اکبر(ع)

روز عاشورا پس از شهادت یاران امام، اولین کسی که اجازه میدان طلبید تا جان را فدای دین کند، او بود. اگر چه به میدان رفتن او بر اهل بیت و بر امام بسیار سخت بود، ولی از ایثار و روحیه جانبازی او جز این انتظار نبود. وقتی به میدان می‌‏رفت، امام حسین در سخنانی سوزناک به آستان الهی، آن قوم ناجوانمرد را که دعوت کردند، ولی تیغ به رویشان کشیدند، نفرین کرد. علی اکبر چندین بار به میدان رفت و رزم‌های شجاعانه ‏ای با انبوه سپاه دشمن داشت. پس از شهادت، امام حسین صورت بر چهره خونین حضرت علی اکبر نهاد و دشمن را باز هم نفرین کرد.

قاتل علی اکبر(ع)

کوفیان از کشتن او پروا داشتند (گویا نمی‌خواستند در خون او شریک شوند) تا اینکه مرة بن منقذ بن نعمان عبدی لیثی او را دید و گفت: گناه عرب بر گردن من باشد اگر این جوان از کنار من بگذرد و این کار را تکرار کند و من پدرش را به عزایش ننشانم. علی‌اکبر بار دیگر به دشمن حمله کرد و با شمشیرش آن‌ها را می‌زد تا آنکه مرة بن مُنقذ عبدی ضربتی بر او زد و او را نقش زمین کرد و آن گروه او را محاصره کرده، پیکر مطهرش را با شمشیر قطعه قطعه کردند.

محل دفن علی اکبر(ع)

روز بعد شهادت حضرت علی‌اکبر، گروهی از قبیله بنی‌اسد، جسد او را در کنار پدرش امام حسین (علیه‌السلام) به خاک سپردند. امروزه قبر مطهر حضرت علی‌اکبر (علیه‌السلام)، داخل ضریح نصب شده بر قبر مطهر حضرت سیدالشهداء (علیه‌السلام) قرار دارد و به همین علت، طول ضلع شرقی ضریح، در قسمت موازی قبر علی‌اکبر، به‌اندازه حدود یک متر بیشتر از طول ضریح در قسمت موازی قبر امام حسین (علیه‌السلام) است، البته عرض ضریح در این قسمت، به مقدار دو دهانه (پنجره)، کمتر از عرض ضریح امام (علیه‌السلام) در قسمت بالاسر ایشان است. برای همین، ضریح امام حسین (علیه‌السلام)، به شکل شش‌گوشه، ساخته شده است.