شهر پياده محور و مديريت شهري
محدوده هاى پیاده به دلیل ویژگیهاى چند بعدى خود که تعامل عوامل اصلى طراحى کالبدى یک فضاى فراغتى هم چون پاسخ گویى به طیفهای گوناگون نیازهاى فراغتى استفاده کنندگان، دربرگیرى تمامی زمان هاى استفاده از فضا، اقتصادى بودن و قابلیت انجام تمامى فعالیتهاى فعال و غیر فعال را شامل مى شود.
رویداد۲۴- دکتر سید مناف هاشمی، دکتری برنامه ریزی شهری و کارشناس در کانال تلگرامی خود نوشت: در موضوعات جامعه ایمن شهریمحدوده هاى پیاده به دلیل ویژگیهاى چند بعدى خود که تعامل عوامل اصلى طراحى کالبدى یک فضاى فراغتى هم چون پاسخ گویى به طیفهای گوناگون نیازهاى فراغتى استفاده کنندگان، دربرگیرى تمامی زمان هاى استفاده از فضا، اقتصادى بودن و قابلیت انجام تمامى فعالیتهاى فعال و غیر فعال را شامل مى شود.
امروزه، پياده روها یکى از مهم ترین فضاهاى شهرى و عرصه هاى عمومى در شهرها هستند که باعث افزايش ميزان سلامت عمومي و در عين حال به دلیل شاخصه مقیاس انسانى، ایجاد پویایى و افزایش تعاملات اجتماع در عصر ارتباطات مجازى، بسیار مورد توجه صاحب نظران هستند؛ چنانچه به عنوان یکى از بهترین، کم هزینه ترین، در دسترس ترین و مورد توجه ترین فضاهاى تفریحى و گذران اوقات فراغت در دنیا مطرح و روزبه روز در حال گسترش هستند. در اغلب کشورهای جهان و البته نه چندان در ايران، پیاده روی به عنوان یک روش حمل و نقلی مورد توجه قرار گرفته است و به منظور کاهش مصرف انرژی تراکم و آلودگی هوا افراد به پیاده روی و استفاده از کریدورهای عابر پیاده تشویق میشوند. در شهرهای ایران متاسفانه استقبال از تسهیلات پیاده روی و کریدور های عابر پیاده کم می باشد لذا لازم است مدیران شهری با احداث مسیرهای مناسب پیاده روی و یا اصلاح در کریدورهای عابر پیاده موجود به طوری که قابل استفاده برای کلیه گروهها باشد اقدام به تشویق مردم به استفاده ازکریدورهای عابر پیاده در انجام سفرهای روزانه نماید.
آن چنان که در حال حاضر، شبکه¬ها و پهنه¬هاى پیاده چند منظوره به عنوان یکى از اصلى ترین موارد توسعه یافتگى و رقابت شهرها، به منظور جذب گردشگران و رونق اقتصادى به شمار مى روند. در کشورهاى گوناگون، تلاشهاى زیادى در سطوح متفاوت برنامه ریزى شهرى براى تشویق و تسهیل حرکت در پیاد ه روها صورت مى گیرد و حمایتهاى دولتى و شهرداریها در این زمینه سهم بسزایى دارند؛ آنچنان که بسیارى از شهرها به تدوین برنامه ها و چشم اندازهاى توسعه شبکه هاى پیاده در مقیاسهاى زمانى متفاوت و به ویژه با چشم انداز قرن بیست ویکم همت گماشته اند.
طرح های مناسب برای عابرین پیاده نه تنها شامل احداث تسهیلات جدید بلکه شامل اصلاح تسهیلات موجود عابرین می گردد. زیرا در صورتی که دسترسی های عابرین پیاده افزایش یافته و شرایط مناسب تری برای آنان فراهم شود طبعا تعداد بیشتری از عابرین از تسهیلات موجود و مکانهای در نظر گرفته شده بای پیاده روی استفاده خواهند کرد. توجه مدیران شهری مسیرهای عابر پیاده موجب می گردد تا مسیرهای عابر پیاده از تسهیلات لازم برای استفاده گروههای مختلف اجتماعي خاصه اقشار آسيب پذير اجتماعي (كودكان، زنان، معلولان و سالمندان) برخوردار باشند و همچنین انگیزه لازم برای استفاده کنندگان چه از لحاظ ایمنی و چه از لحاظ زیبایی فراهم شود.
لازم است تسهیلات عابرین پیاده ایمن جذاب و مناسب باشد تا به سهولت مورد استفاده قرار گیرد؛ در صورتیکه طراحی تسهیلات عابر پیاده اصولی و صحیح باشد، دوام آن بیشتر و حفظ و نگهداری آن نیز آسانتر خواهد بود. بدیهی است در صورتیکه طراحی و ارائه تسهیلات عابر پیاده ضعیف باشد عابرین پیاده هنگام استفاده از آن احساس نا امنی و عدم آسایش می نمایند و لذا میزان استفاده آنان از اینگونه تسهیلات کاهش خواهد یافت. تسهیلات نا کارامد با طراحی ضعیف باعث میشودعابران پیاده از آن استفاده ننمایند و این امر باعث هدر رفتن سرمایه میشود.
پیاده روهایی که در شهرهای ایران اجرا شده عمدتاً مطالعات ترافیکی دقیقی در مورد ضرورت احداث مسیرهای عبور عابر پیاده صورت نمی پذیرد و طراحی بر اساس شاخص های ترافیکی و شهرسازی انجام نمیشود؛ لذا این مسیرها از عملکرد مناسبی برخوردار نبوده و مورد استقبال عابران پیاده قرار نمی گیرد. طراحی مناسب کریدور های عابر پیاده با استفاده از شاخص های ترافیکی و افزایش ایمنی آنها با استفاداه از تجهیزات مناسب (مانند نرده کشی) میتواند باعث افزایش کارایی آنها گردد و با ایجاد تسهیلات مناسب برای عابران پیاده میتوان سفرهای عابران پیاده را به صورت ایمن و یکپارچه ایجاد نمود.
امروزه، پياده روها یکى از مهم ترین فضاهاى شهرى و عرصه هاى عمومى در شهرها هستند که باعث افزايش ميزان سلامت عمومي و در عين حال به دلیل شاخصه مقیاس انسانى، ایجاد پویایى و افزایش تعاملات اجتماع در عصر ارتباطات مجازى، بسیار مورد توجه صاحب نظران هستند؛ چنانچه به عنوان یکى از بهترین، کم هزینه ترین، در دسترس ترین و مورد توجه ترین فضاهاى تفریحى و گذران اوقات فراغت در دنیا مطرح و روزبه روز در حال گسترش هستند. در اغلب کشورهای جهان و البته نه چندان در ايران، پیاده روی به عنوان یک روش حمل و نقلی مورد توجه قرار گرفته است و به منظور کاهش مصرف انرژی تراکم و آلودگی هوا افراد به پیاده روی و استفاده از کریدورهای عابر پیاده تشویق میشوند. در شهرهای ایران متاسفانه استقبال از تسهیلات پیاده روی و کریدور های عابر پیاده کم می باشد لذا لازم است مدیران شهری با احداث مسیرهای مناسب پیاده روی و یا اصلاح در کریدورهای عابر پیاده موجود به طوری که قابل استفاده برای کلیه گروهها باشد اقدام به تشویق مردم به استفاده ازکریدورهای عابر پیاده در انجام سفرهای روزانه نماید.
آن چنان که در حال حاضر، شبکه¬ها و پهنه¬هاى پیاده چند منظوره به عنوان یکى از اصلى ترین موارد توسعه یافتگى و رقابت شهرها، به منظور جذب گردشگران و رونق اقتصادى به شمار مى روند. در کشورهاى گوناگون، تلاشهاى زیادى در سطوح متفاوت برنامه ریزى شهرى براى تشویق و تسهیل حرکت در پیاد ه روها صورت مى گیرد و حمایتهاى دولتى و شهرداریها در این زمینه سهم بسزایى دارند؛ آنچنان که بسیارى از شهرها به تدوین برنامه ها و چشم اندازهاى توسعه شبکه هاى پیاده در مقیاسهاى زمانى متفاوت و به ویژه با چشم انداز قرن بیست ویکم همت گماشته اند.
طرح های مناسب برای عابرین پیاده نه تنها شامل احداث تسهیلات جدید بلکه شامل اصلاح تسهیلات موجود عابرین می گردد. زیرا در صورتی که دسترسی های عابرین پیاده افزایش یافته و شرایط مناسب تری برای آنان فراهم شود طبعا تعداد بیشتری از عابرین از تسهیلات موجود و مکانهای در نظر گرفته شده بای پیاده روی استفاده خواهند کرد. توجه مدیران شهری مسیرهای عابر پیاده موجب می گردد تا مسیرهای عابر پیاده از تسهیلات لازم برای استفاده گروههای مختلف اجتماعي خاصه اقشار آسيب پذير اجتماعي (كودكان، زنان، معلولان و سالمندان) برخوردار باشند و همچنین انگیزه لازم برای استفاده کنندگان چه از لحاظ ایمنی و چه از لحاظ زیبایی فراهم شود.
لازم است تسهیلات عابرین پیاده ایمن جذاب و مناسب باشد تا به سهولت مورد استفاده قرار گیرد؛ در صورتیکه طراحی تسهیلات عابر پیاده اصولی و صحیح باشد، دوام آن بیشتر و حفظ و نگهداری آن نیز آسانتر خواهد بود. بدیهی است در صورتیکه طراحی و ارائه تسهیلات عابر پیاده ضعیف باشد عابرین پیاده هنگام استفاده از آن احساس نا امنی و عدم آسایش می نمایند و لذا میزان استفاده آنان از اینگونه تسهیلات کاهش خواهد یافت. تسهیلات نا کارامد با طراحی ضعیف باعث میشودعابران پیاده از آن استفاده ننمایند و این امر باعث هدر رفتن سرمایه میشود.
پیاده روهایی که در شهرهای ایران اجرا شده عمدتاً مطالعات ترافیکی دقیقی در مورد ضرورت احداث مسیرهای عبور عابر پیاده صورت نمی پذیرد و طراحی بر اساس شاخص های ترافیکی و شهرسازی انجام نمیشود؛ لذا این مسیرها از عملکرد مناسبی برخوردار نبوده و مورد استقبال عابران پیاده قرار نمی گیرد. طراحی مناسب کریدور های عابر پیاده با استفاده از شاخص های ترافیکی و افزایش ایمنی آنها با استفاداه از تجهیزات مناسب (مانند نرده کشی) میتواند باعث افزایش کارایی آنها گردد و با ایجاد تسهیلات مناسب برای عابران پیاده میتوان سفرهای عابران پیاده را به صورت ایمن و یکپارچه ایجاد نمود.
