گزارش گلوبالریسرچ از دعوای ساختگی ترامپ با تهران برای تسلط بر اسرائیل و عربستان؛
آیا باید سیاست آمریکا علیه ایران را جدی گرفت؟
وزارت خارجه و رئیسجمهور آمریکا علیه ایران و حزبالله موضعگیریهای خصمانهای داشتهاند- این مسئله میتواند ما را به سمت ترس از شکست توافق 1+5 سوق دهد. اما نویسنده این مقاله مطرح میکند، باوجودآنکه ممکن است بدترین اتفاق رخ دهد، این احتمال بسیار قوی است که واشنگتن یکبار دیگر در تدارک یک دعوای جعلی است تا بر متحدان اسرائیلی و سعودی خود مسلط شود.
رویداد۲۴- وزارت خارجه و رئیسجمهور آمریکا علیه ایران و حزبالله موضعگیریهای خصمانهای داشتهاند- این مسئله میتواند ما را به سمت ترس از شکست توافق 1+5 سوق دهد. اما نویسنده این مقاله مطرح میکند، باوجودآنکه ممکن است بدترین اتفاق رخ دهد، این احتمال بسیار قوی است که واشنگتن یکبار دیگر در تدارک یک دعوای جعلی است تا بر متحدان اسرائیلی و سعودی خود مسلط شود.
به گزارش رویداد۲۴ به نقل از گلوبال ریسرچ، سخنرانی دونالد ترامپ در مورد ایران، یک کنفرانس خبری در وزارت خارجه را به دنبال داشت که طی آن حزبالله متهم شد که از طرف ایران در حال صدور تروریسم به تمام جهان است. برای آنکه نشان داده شود آمریکا آماده هزینه کردن برای این قبیل نگرانیها است، جایزهای هم برای دستگیری دو تن از فرماندهان آن تعیین شد. اما نه صحبتی از پیروزی حزبالله در مقابل تروریستهای وابسته به القاعده شد و نه 800 میلیارد دلاری که به محور مقاومت لبنان پیشنهاد شده است.
ترامپ همچنین از این فرصت استفاده کرده و با حمله به سپاه پاسداران ایران انواع اتهامات قدیمی که مدتها است تکذیب شده را مطرح کرد و با همین اتهامات استدلال کرد که سپاه مسئول خیزش دوباره القاعده است.
حتی پیشازاین سخنرانی، قیمت نفت 85 سنت در بشکه افزایش یافته بود چراکه بازار نسبت به لغو سرمایهگذاریهای نفتی ایرانی دچار تردید شده بود. پسازاین سخنرانی، تمام کشورهای غربی و روسیه نسبت به آن ابراز تأسف کردند درحالیکه اسرائیل و عربستان آن را تحسین کردند.
بااینحال تنها تصمیماتی که از سوی ترامپ و وزارت خارجه اعلام شد همان جایزه فوقالذکر و توقف تأیید پایبندی ایران به توافق بود؛ تصمیم دوم تأثیر بر روابط بینالملل ندارد اما به سیاستهای داخلی آمریکا مربوط میشود. توافق چهاردهم جولای 2015 از سوی شورای امنیت سازمان ملل تصویب شد. مطمئناً همه دیپلماتها میدانند که در پس این توافق چندجانبه، آمریکا و ایران در مورد یک پروتکل دوجانبه محرمانه که نقش آنها در خاورمیانه بزرگتر را تعریف میکند، به توافق رسیدند. هیچکس نمیداند که آیا ترامپ این پروتکل را زیر سؤال برده یا خیر. در نتیجه، تمام واکنشها به بیانیههای وزارت خارجه و سخنرانی ترامپ در سیزدهم اکتبر هیچ نیست جز رقص پروانه.
طبقه حاکم در آمریکا و ایرآنهمواره نسبت به رابطه با طرف مقابل وسواس داشته است. دونالد ترامپ در طول مبارزات انتخاباتیاش همواره گفتمان ضدایرانی خود را حفظ کرد. رویکرد مایکل فلین، مشاور امنیتی اول ترامپ هم همین بود.
بااینحال، ترامپ از زمان ورودش به کاخ سفید از ژانویه گذشته، تمام مشاوران ضدایرانی خود را (به استثنای مایک پومپئو، رئیس فعلی سازمان سیا) یکی پس از دیگری حذف کرده است.در مقابل، سه مشاور اصلی وی طرفدار ایران هستند (جان کلی، رئیس ستاد کارکنان کاخ سفید؛ جیمز ماتیس، وزیر دفاع و رکس تیلرسون، وزیر خارجه وی).
اتفاقاً جالب است که بدانید در طول اعلام نامزدهای پست وزیر خارجه، رسانههای طرفدار اوباما اعلام کردند که مطمئناً این پست به الیوت آبرامز میرسد که در دوره ریاست جمهوری جورج بوش مشاور ارشد سیاست خاورمیانه در شورای امنیت ملی آمریکا و طرفدار استفاده از تسلیحات هستهای و بعد حمایت از حمله اسرائیل علیه ایران بود. اما گفته میشود که ترامپ برای مدت طولانی آبرامز را به حضور پذیرفته و از رابطه او با حسن روحانی، رئیسجمهوری ایران سؤال کرده و بعد با بدرقه او را جلوی در، نامزدی تیلرسون را اعلام کرده است.
همیشه این احتمال وجود دارد که ترامپ بتواند توافق ایران-آمریکا را با یک ضربه نابود کند و حتی –خیلی جدیتر- وارد نزاع با سپاه پاسداران شود، اما این احتمال بیشتر است که وی بار دیگر قصد داشته باشد که در راستای آرام کردن متحدان اسرائیلی و سعودی خود عمل کند. باید به خاطر داشته باشیم که ترامپ یک سیاستمدار حرفهای نیست، بلکه مروج معاملات ملکی است و مانند آنهم عمل میکند. او موفقیتهای حرفهای خود را با ترویج ترس بهواسطه اظهارات خشمگینانه و مشاهده واکنشها از سوی رقبا و شرکایش کسب میکند.
برای تصمیمگیری میان این دو فرضیه باید منتظر تحریمها علیه سپاه باشیم. بعد خواهیم دید که آیا این اظهارات جدی است یا رفتار ترامپ و بالماسکه سنتی آمریکا علیه ایران است.