چهره‌های سرشناس ایرانی که خودکشی کردند

علی اکبر داور را سازمان دهنده اصلی نهاد قضا در ایران می دانند او که حقوق را در سویس تحصیل کرده بود از رجال شناخته شده دوره قاجاری بود که در دوران رضا شاه مسئول سازماندهی دادگستری شد. تا پیش از این قضاوت مخصوص نهادهای شرعی و روحانیون بود و در واقع برای رفع و رجوع مشکلات خانوادگی، دعاوی عمومی و یا هر مشکل قضایی دیگری، متن واحدی برای قضاوت وجود نداشت و معیار قضاوت، نظر روحانی ده، شهر، یا محله بود و این نظرات می توانست بسته به عوامل و نظرگاه های متفاوت روحانیون متفاوت و حتی متضاد باشد. داور اما برای ساماندهی دادگستری کار سختی داشت، چراکه تعداد تحصیل کردگان رشته حقوق در دوره رضاشاه بسیار محدود بود. نهایتا او با مشورت رضا شاه از همین روحانیون محله و شهر به عنوان قضات و کارشناسان قضایی استفاده کرد، اما یک متن واحده برای قضاوت تعیین کرد که ترکیبی از قوانین اسلامی و حقوقی بین المللی بود. بدین ترتیب داور موفق به ساماندهی نظام قضاوت شد. درباره علل خودکشی او سخنان بسیاری گفته شده است که باید بسیاری از آنها را حدس و گمان صرف دانست. آنچه مسلم است، علت خودکشی او، در وهله نخست، باید مربوط به دولت و دربار بوده باشد؛ چون با اینکه در همان زمان نیز عمل خودکشی کاملا روشن بود، علت فوت را در روزنامه اطلاعات سکته قلبی ذکر کردند.

منصور خاکسار متولد آبادان بود و به همراه ناصر تقوایی سردبیری نشریه ادبی هنر و ادبیات جنوب را بر عهده داشت. او پیش از انقلاب به دلیل فعالیت ادبی و فرهنگی به همراه برادرش نسیم خاکسار و چند تن دیگر از روشنفکران خوزستانی به زندان افتاد. منصور خاکسار در سال 1357 و مدتی بعد از انقلاب از زندان ازاد شد اما بلافاصله تبعید شد. پس از چند سال اقامت در اروپا، سال 1990 به آمریکا مهاجرت کرد و در شهر لس آنجلس اقامت گزید. خاکسار از اعضای قدیمی کانون نویسندگان ایران و همچنین از اعضای کانون نویسندگان ایران در تبعید بود و از یاران همیشگی گروه ادبی دفترهای شنبه در لس آنجلس به شمار می رفت. نهایتا در 18 مارس 2010 برابر با 27 اسفندماه 1388 به زندگی خود پایان داد. وی هنگام مرگ 71 سال سن داشت.

ابراهیم منصفی زاده 16 اذر 1324، شاعر، نوازنده و نویسنده هرمزگانی بود. نخستین آلبوم ترانه های او در سال 1386 یعنی ده سال پس از مرگش منتشر شد. در هرمزگان او را به عنوان نیمای هرمزگان می شناسند. او جزو اولین نفراتی بود که سرودن شعرنو نیمایی و آزاد را در جنوب کشور آغاز کرد. منصفی که در شعرهای آزاد خود پیرو بلامنازع احمد شاملو است با تأثیرپذیری از اقلیم و جغرافیای بومی منطقه گاهی به شعر خود تمایزی قابل تشخیص داده ‌است. یکی از دردناک ترین لحظات زندگی او مرگ فرزند 5 ساله‌اش بنیامین بوده است که او را دچار اندوه فراوانی کرد. نهایتا در شب اول تیر ماه 1376 در سن 52 سالگی به زندگی خود در بندعباس پایان داد و همانجا به خاک سپرده شد و در شمار ایرانی‌های معروفی که خودکشی کردند قرار گرفت

هادی پاکزاد متولد 1361 در مشهد و خواننده، آهنگساز و ترانه سرای سبک موسیقی آلترناتیو راک بود. او از سال 1381 فعالیت خود را در حوزه موسیقی به طور جدی آغاز کرد و نخستین آلبوم رسمی اش به نام تاریکی را در دی ماه 1394 روانه بازار کرد. پاکزاد از اولین خواننده های سبک راک و آلترناتیو در ایران بود و پیش از شروع موسیقی به اشعار کلاسیک و نوشته های فلسفی علاقه مند بود. در سال 2000 بعد از کسب تجربه و یادگیری پیانو و گیتار، در یک استودیوی خانگی و با کمک موسیقیدان های محلی شروع به تولید اولین آلبوم خود کرد. تمام اشعار ترک های ای آلبوم توسط پاکزاد سروده شده و به دلیل نبود جو فرهنگی مناسب نام این آلبوم را سرزمین وحشت گذاشت. پاکزاد خیلی زود به دلیل سبک منحصر به فرد و نوینش معروف شد. ولی نهایتا در روز 6 خرداد 1395 در سن 33 سالگی درگذشت. برخی خبرگزاری ها در همان ایام علت مرگ او را خودکشی اعلام کردند. چندی بعد آلبوم تاریکی او منتشر شد که در میان پرفروش ترین آلبوم های موسیقی قرار گرفت.

فاطمه یا غزاله علیزاده متولد بهمن ماه 1327 ، نویسنده ایرانی مشهوری بود که از جمله آثار او می توان به رمان دو جلدی خانه ادریسی ها اشاره کرد. او کار حرفه ای را از دهه چهل خورشیدی و با انتشار داستان های کوتاه در مشهد آغاز کرد. او دوبار ازدواج کرد اولین بار با بیژن الهی که حاصل آن یک دختر به نام سلمی بود و بار دوم با محمدرضا نظام شهیدی. او همچنین دو دختر از بازماندگان زلزله سال 1341 بوئین زهرا را به فرزندی پذیرفت. او نهایتا در 21 اردیبهشت 1375 در روستای جواهرده رامسر با حلق آویز کردن خود به زندگی اش پایان داد.

اگرچه درباره مرگ و زندگی جهان پهلوان تختی حرف و سخن های بسیاری است، اما بسیاری مرگ او را خودکشی می دانند

محمد ولی خلعتبری، معروف به محمد ولی خان تنکابنی ملقب به سپهدار اعظم زاده زاده 1225 در تنکابن در استان مازندران بود که در سال 1305 به زندگی خود پایان داد. محمد ولی خان خلعتبری سیاستمداری برجسته بود که سه دوره نخست وزیر ایران بود. او در کنار سردار اسعد بختیاری از فرماندهان سپاه مشروطه خواهانی بود که در فتح تهران و احیای مشروطیت نقش داشتند. بعد از کودتای 3 اسفند 1299 محمد ولی خان و ده ها تن از رجال و خوانین سیاسی قاجاری بازداشت و به 100 روز زندان محکوم شدند. بعد از آزادی نیز تمام این افراد از سیاست کشور حذف و طرد شدند و قدرت از آنها گرفته شد. ولی خان که از وضعیت مالی و اقدامات دولت به تنگ آمده بود، پس از نوشتن وصیت نامه در روز دوشنبه ای از شهریور 1305 خورشیدی در خانه خود در زرگنده تهران با شلیک تپانچه به شقیقه خود به زندگی پرتلاطم خود پایان داد