رییس دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران: از ۸ دانشجوی بازداشتی دانشکده، ۷ دانشجو با سهمیه ایثارگران بودند/ پدر‌های آن‌ها جانباز و شیمیایی و سپاهی بودند
رویداد۲۴ عصرایران: رییس دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران گفت از ۸ دانشجوی بازداشتی دانشکده، ۷ دانشجو با سهمیه ایثارگری بودند.
مهمترین بخش‌های سخنرانی امروز ابراهیم متقی رییس دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران در فرهنگسرای رسانه به این شرح است:
- در حوادث سال ۱۴۰۱، هشت دانشجو در دانشکده ما، دستگیر شدند پیگیری کردم ۷ دانشجو مربوط به سهمیه ایثارگران بودند. پدر‌های آن‌ها جانباز و شیمیایی و سپاهی بودند.
- چرا این وضعیت شکل گرفته؟ در سخت افزار به بازدارندگی رسیده ایم، اما در قالب‌های نرم افزاری و ادراکی به بازدارندگی نرسیده ایم.
- رسانه یعنی حلقه فکر و بازسازی حاکمیت.
- نگاه مکانیکی به جامعه جواب نمی‌دهد به ویژه امروز، چون امروز عصر اطلاعات و دیتاست.
- می‌گویند امریکا روبه افول است در امنیت و نظامی بله، اما در رسانه و معناسازی و اداراک سازی روبه رشد است.
- ما متعلق به نسل دوم تکنولوژی هستیم و به همین دلیل رفتار‌های دونکیشوت وار انجام می‌دهیم.
-یک زمانی انقلابی‌ترین و معترض ترین، دانشکده حقوق و علوم سیاسی بود بعد شد دانشکده‌های فنی، اما امروز دانشکده هنر‌های زیبا معترض هستند.
- سخت افزار بدون نرم افزار منجر به نفوذ نمی‌شود. باید تولید مفهوم کرد.
-حرف بدون نقد باعث می‌شود حرف من برای جامعه تکراری شود.
-اطلاعات پیام باید رقابتی و چند دیدگاه باشد.
-من از رسانه ملی ناامید شده ام ... صد برابر الجزیره پول هزینه می‌کنیم، اما ببینید چقدر تاثیرگذاری داریم. ابزار و ساختار داریم، اما مخاطب نداریم قالب معنایی نداریم.
- در عصر رسانه مشکل کارآمدی ساختاری داریم.
- امام خمینی گفتند حفظ نظام از اوجب واجبات است این یعنی در برابر جامعه و سیاست خارجی تجدیدنظرگر طلبی کن
- اگر بخواهیم ساختار را حفظ کنیم باید مشروعیت ساختار را حفظ کنیم. مشروعیت با حفظ قالب‌های معنایی ادراکی حفظ می‌شود.
-رسانه باید نگاه انتقادی داشته باشد. اگر نگاه انتقادی نداشتی جایگزین شما ایران اینترنشنال و بی بی سی فارسی و VOA و دیگران می‌شود.
- همانطور که یک بلاگر درآمدش صد برابر استاد تمام دانشگاه است تاثیرگذاری اش هم صدبرابر است.
- اگر سیاستگذاری کنیم که نه خودمان بفهمیم چه کار می‌کنیم و نه مردم بفهمند چه کار می‌کنیم راه به جایی نمی‌بریم.
بالاخره تاوان فریب خوردن پدر را که نباید پسر پس بدهد. امید که این واقع نگری ها عمق پیدا کند و گسترش یابد.