تهدید تازه ترامپ و پاسخ مادورو؛ آیا جنگ اجتنابناپذیر است؟
رویداد۲۴| در کاراکاس، تهدیدهای واشنگتن و آمادگیهای مادورو تصویری متفاوت از بحران ونزوئلا به جهان ارائه میدهد. ترامپ بار دیگر از حملات زمینی به این کشور سخن گفته و مادورو با اطمینان اعلام کرده که نیروهای مسلح برای مقابله با هر تجاوزی آمادهاند و بیش از ۲۲ هفته آموزش دیدهاند. این اظهارات، ترکیبی از هشدار و نمایش قدرت است که هم بر روان داخلی جامعه ونزوئلا و هم بر محافل بینالمللی اثر گذاشته است.
تحلیلگران جهانی بر این باورند که تمرکز آمریکا بر ونزوئلا بیش از آنکه به مبارزه با قاچاق مواد مخدر مربوط باشد، یک نمایش قدرت سیاسی است. واشنگتن درصدد است نشان دهد که هنوز میتواند در حیاط خلوت سنتی خود تسلط داشته باشد و از طرفی تلاش میکند با تهدید مستقیم، مادورو و متحدانش را به میز مذاکره یا عقبنشینی وادار کند. با این حال، مادورو با اتکا به تاکتیکهای مقاومت چریکی، بسیج شبهنظامیان و حمایت متحدان خارجی، خود را آماده هر سناریویی کرده است.
معمای استراتژیک در ونزوئلا
حمایتهای روسیه، چین و ایران از کاراکاس، اوضاع را پیچیدهتر کرده و آمریکا را در یک معمای استراتژیک قرار داده است. این سه کشور نه تنها منابع حیاتی را به ونزوئلا رساندهاند، بلکه یک شبکه امنیتی و اقتصادی موازی برای مقابله با فشارهای واشنگتن ایجاد کردهاند. در چنین شرایطی، مادورو میتواند با اتکا به این همگرایی منطقهای، تهدیدات مستقیم را تا حدی مدیریت کند و از سقوط ناگهانی جلوگیری نماید.
هزینه کلان جنگ برای ترامپ
رسانههای جهانی در تحلیل این وضعیت، به یک نکته کلیدی اشاره دارند: هر اقدام نظامی مستقیم آمریکا، هزینهای فراتر از محاسبات سنتی خواهد داشت. بحران اقتصادی و سیاسی داخلی ونزوئلا، فشارهای اجتماعی و چشمانداز ناپایدار دولت ترامپ، این تهدیدها را تبدیل به معادلهای پیچیده برای هر دو طرف کرده است. کارشناسان هشدار میدهند که کوچکترین اشتباه محاسباتی میتواند منطقه را وارد بحرانی فراگیر کند که تنها مردم ونزوئلا را قربانی آن میکند.
در عین حال، بحران جاری نشان میدهد که دوران «حیاط خلوت مطلق» آمریکا در آمریکای لاتین به پایان رسیده است. قدرت نرم و مشروعیت بینالمللی واشنگتن کاهش یافته و تلاش برای بازگرداندن نفوذ سنتی، با مقاومت متحدان کاراکاس و واقعیتهای جهانی جدید مواجه است. ناوهای جنگی در دریای کارائیب بیش از آنکه نماد قدرت باشند، نمایشی از اضطراب استراتژیک یک ابرقدرت در حال افول هستند.
در نهایت، ونزوئلا نه تنها آزمونی برای مادورو و نیروهایش، بلکه آزمایشی برای سیاست خارجی آمریکا است؛ آزمونی که میتواند نشان دهد واشنگتن هنوز قادر به تحمیل اراده خود در جهان است یا باید واقعیت چندقطبی شدن نظم جهانی را بپذیرد. در این میان، مردم ونزوئلا بیش از هر چیزی در معرض پیامدهای مستقیم بحران قرار دارند، چرا که هیچ نیروی دریایی و هیچ محاسبه استراتژیک، نمیتواند از رنج انسانی ناشی از کشمکشهای قدرت جلوگیری کند.
