چند سئوال از حاجی فتح الله آبی‌ها که خود را فاتح 90 فردوسی‌پور می‌داند

تمام دوشنبه شب را احتمالا علی فتح الله زاده از خوشحالی و هیجان نخوابیده است. او توانست از کارزار عادل فردوسی پور به سلامت و موفقیت بگذرد. 

فتح الله زاده پوشه ای در دست داشت. مدام اطلاعاتی می داد که عادل از آنها سر در نمی آورد و اینگونه توانست از این پیچ بگذرد. او مدیر خوب و موفقی بوده و به قول خودش در 3 فصل آخر مدیریتش چیزی کمتر از 60 میلیارد تومان هزینه کرده و هر سال هم یک جام آورده و حالا ورزشگاهی دارد که 150 میلیارد تومان می ارزد. بی شک این دستاوردهایش قابل اعتناء هستند اما شاید بد نباشد تعدادی از این گفته های مدیر آبی ها را بار دیگر مرور کنیم.

1.  اول از همه اینکه فتح الله زاده گفت فعلا ممنوع الخروج است و دسته چک نمی تواند بگیرد ، اگرچه در همان برنامه گفت هفته بعد نیست و احتمالا دوشنبه شب بعد هنوز از سفر کربلایش برنگشته است و در تمام این دو سال گذشته عملا او هیچ گاه ممنوع الخروج نبوده چون هم آمریکا رفته ، هم کربلا و هم کلی سفر زیارتی ، کاری یا سیاحتی دیگر! البته به قول خودش مدام وثیقه می گذارد و چک های قبلی را با چک های جدید عوض می کند تا برود و برگردد!

2.  درباره ماجرای دسته چک ها و چک هایی که کشیده ، او بارها گفته چک شخصی داده است. اینکه تاکید کرد به خسرو چون چک باشگاه را نمی گرفته ، به او چک شخصی داده است. چک شخصی اش را با مصوبه هیات مدیره جای چک باشگاه ثبت رسمی کرده است که مشکلی ایجاد نشود و بعد رو به دوربین گفت:«کار بدی کردم خسرو ، منتظری ، آندو ،رحمتی و بقیه ستاره ها را با چک شخصی نگه داشتم؟» بی شک خود فتح الله زاده می داند وقتی به عنوان مدیر استقلال مشغول فعالیت است و چک باشگاه که دو امضا برای رسمیت نیاز دارد ، یک امضای اصلی اش به نام اوست را تنها می تواند برای باشگاه خرج کند. استفاده از چک شخصی تخلف است و به این دستاویز که آیا کار بدی کردم بازیکن را نگه داشتم؟ توجیهی بر تخلف قانونی انجام گرفته نیست. حتی اگر بعد از آن هیات مدیره باشگاه چنین چیزی را مصوب کند ، نهادهای نظارتی چون دیوان محاسبات ، روی این پرداخت ها دست می گذارند و اصلا بسیاری از ابهامات درباره چندگانه بودن قراردادها می تواند از چنین شکل پرداخت هایی حاصل شوند. 

3.  درباره سقف قراردادها رقم پرداختی به بازیکنان برای تیم ها حدود 750 میلیون تومان بود که قرار بود باشگاه های آسیایی بتوانند تا 20 درصد بیشتر هزینه کنند.در همان سال ها طبق گفته خود فتح الله زاده برای بازیکنانی مثل آندو ، جواد نکونام ، منتظری ، رحمتی و خسرو پرداخت هایی تا 2 میلیارد تومان داشته است. یعنی بیش از 2 برابر سقف مصوب! آیا نامه آقای تاج برای 20 درصد هزینه بیشتر آسیایی چنین اجازه ای را به فتح الله زاده می داده و آیا در قراردادهای ثبتی این بازیکنان رقم واقعی قراردادشان ثبت شده بود؟ این تازه غیر از رقم مالیات شان است. او خودش پیشتر گفته قرارداد سال آخر آندو 1.8 میلیارد تومان بوده. البته بدون مالیاتش! به این رقم اگر ده درصد مالیات بخورد ، رقم دقیقش بدست می آید! او البته می گوید مجوز دیگری از تاج داشته که اجازه می داده درآمدهای لیگ قهرمانان آسیا را بتواند برای تیمش هزینه کند. مجوزی که در هیچ یک از خبرها نیامده است و باید دید حالا تاج چنین سندی را رو می کند؟ آیا مجوزی برای پرداخت 2 برابری به بازیکنی ، بالاتر از سقف قراردادها وجود داشته است؟

4.  او گفت از زمانی که رسما ممنوعیت باشگاه ها از برعهده گرفتن مالیات بازیکنان اعلام شده است ، من دیگر در هیچ قراردادی چنین تعهدی ایجاد نکردم. این جمله اگر مبنایش نامه مهدی تاج در اسفندماه 1392 باشد، حق با علی فتح الله زاده است اما بهتر است متن این نامه را بار دیگر مرور کنیم:« با عنایت به مشروحه مورخ 11 اسفند 92 بازرس سازمان بازرسی کشور در امور ورزش حرفه ای و فدراسیون ها و با استناد به ماده 104 قانون مالیاتهای مستقیم، باشگا ها مکلف هستند 5 درصد هر پرداخت بابت قراردادهای منعقده را به عنوان علی الحساب مالیات مؤدی (دریافت کنندگان وجوه) کسر و ظرف سی روز به حساب تعیین شده از طرف سازمان امور مالیاتی کشور واریز کنند.از آنجاییکه در برخی از قراردادهای منعقده باشگاه ها با بازیکنان فوتبال علاوه بر مالیات تکلیفی فوق مشاهده شد موضوع تعهد پرداخت مالیات بر در آمد بازیکنان (مفاد ماده 93 قانون مذکور) نیز بر عهده باشگاه گذاشته شده است.لذا هر گونه تعهد از جانب باشگاه مبنی بر پرداخت مالیات در موعد مقرر توسط باشگاه ها، احقاق حق دولت را با مشکل مواجه ساخته است لذا با توجه به مراتب فوق مقتضی است دستور فرمایند در کلیه قراردادهایی که بین باشگاه و بازیکنان، کادر فنی،پزشکی و خدماتی منعقد می شود نسبت به رعایت قوانین یا شده اقدام لازم صورت پذیرد.مراتب را به نحو مقتضی به اطلاع کلیه دست اندرکاران اعم از کادر و بازیکنان و دیگر عوامل اجرایی برسانید.» نامه می‌گوید آنچه در این زمان انجام می شده هم تخلف بوده است. اینکه علی فتح الله زاده و دوستانش ، دانسته رقم مالیات بر درآمد بازیکنان را از بودجه بیت المال پرداخت می کردند. پس این نامه نافی تخلف پیشین نبوده و تاکید مجددی بوده است بر اجرای صحیح قانونی که از مدت ها قبل وجود داشته !

5.  سرمایه 150 میلیارد تومانی که فتح الله زاده می گوید میراث او برای باشگاه شده ، زمینی است که در اوایل دهه 80 برای این تیم در حوالی پارک ارم گرفته. زمینی با کاربری ورزشی که از زمین شهری گرفتند و باید تکمیلش می کردند و برایش پایان کار می گرفتند. در همه این سال ها اما فارغ از مسائلی مثل داشتن معارض و اینکه این زمین به تربیت بدنی استان تهران واگذار شده و همچنان هم حتی اگر بهره برداری اش را مرحوم خطیب به استقلال داده باشد ، این زمین به مرحله سند نرسیده است و برایش پایان کاری نگرفته اند ، ابهام هایی است که بوده و خواهند ماند. ماجرا و سئوال اما این است که علی فتح الله زاده در همین مدتی که می گوید ، بیش از 5 سال مدیر استقلال بوده و به قول خودش کلی پروژه عمرانی در این کمپ داشته. اگر گرفتن پایان کار برای این مجموعه این قدر ساده بوده ، چرا او هیچ گاه خودش این کار ساده را نکرده و این میراثش را نهایی نکرده است؟

6.  فتح الله زاده در حرف هایش درباره توافق 50 -50 با وزارت ورزش سخن گفت که زمان دوره مدیریت علی سعیدلو بین او و تشکیلات ورزش اتفاق افتاد. در همان سال هایی که قوانین پرداخت ها از دولت به استقلال و پرسپولیس ، سخت و سخت تر شدند. او تاکید کرد 50 درصد خودش را آورده است اما بدهی ها ، معوقاتی است که طرف دولت باید می پرداخته. بعد هم گفت مدیریت این تیم ها کاملا خصوصی بوده اند. اینکه چرا باید دولت مجموعه ای را که مجمعش را در اختیار دارد ، به صورت خصوصی اداره کند یک ابهام است. اگر به مدیریت خصوصی مجموعه گفته بودند خودش درآمدزایی کند ، چرا او حرف از 50 درصد سهم دولت می کند ، پرسشی دیگر و از همه مهمتر اینکه اگر کمی به سابقه تاریخی رجوع کنیم ، قرار بود در طول سه سال وابستگی استقلال و پرسپولیس به بودجه تربیت بدنی صفر شود و اصلا بر همین اساس بود که تیم از دوره مدیریت واعظ ، به مدیریت فتح‌الله زاده رسید که چنین تعهدی را متقبل شده بود.

7.  اصلا حتی اگر تعهد برابر 50 درصدی را در نظر بگیریم، فتح‌الله زاده که به گفته خودش ، در سال اول دیده طرف دولتی به تعهداتش پایبند نیست و کلی بدهی معوق به جا مانده است ، چرا برای سال بعد با همان ضرب آهنگ پیش رفته و تعهد بلامحل ایجاد کرده است؟

8.  فتح‌الله زاده تاکید دارد بدون کمک دولت توانسته درآمدزایی کند و با سالی حدود 3 میلیارد تومان از بودجه های دولتی ، حدود 20 میلیارد هزینه های تیمش را تامین کرده است. اگرچه سئوال هایی درباره کمک های دولتی در همان دوران به این تیم همچنان پابرجاست  اما اگر فقط به همان تاکید مدیر آبی ها بر توافق 50 درصدی را در نظر بگیریم و اینکه او می گوید 50 درصد سالانه اش را تامین می کرده ، باید از او پرسید چرا درآمدهای سال های بعد تیمش پیشخور کرده است. اسپانسرینگ ، فصل بعد تیمش را به قیمتی حدود 4 میلیارد تومان و رقمی نزدیک به همین رقم را از درآمدهای سال بعد سازمان لیگش چطور هزینه کرده است. آیا این بخشی از مکانیسم او برای تامین 50 درصد سهم سالیانه اش بوده است؟

9.  اگرچه حالا پرونده ای از سوی وزارت ورزش برای علی فتح الله زاده و رویانیان تشکیل شده و آنها برای ادای پاره ای توضیحات درباره شکایت وزارت ورزش ، به سیستم قضایی کشور رفته اند اما این حقیقت را نمی توان کتمان کرد که فتح الله زاده با وجود تمام ابهام هایی که درباره دوره فعالیتش هست ، باز هم به مراتب موفق تر و بهتر از دوره های قبل و بعد از خود این تیم را اداره کرده است و تقریبا هر مدیر دیگری هم وارد چرخه مدیریتی استقلال یا پرسپولیس شده ، لاجرم بر مشکلات شان افزوده و به سمت بهبود سیستم نرفته است.