حسین شریعتمداری: کسانی که کشف حجاب می‌کنند اندک هستند؛ با این‌ها تسامح نکنید

رویداد۲۴ مدیر مسوول کیهان گفت: روشنگری و تبیین ماجرای حجاب ضروری است، اما بدیهی است که روشنگری نباید مانع پیشگیری از هنجار‌شکنی باشد.

 به نقل از فارس، در آخرین شماره سال ۱۴۰۱ روزنامه کیهان یادداشتی به قلم مدیر مسئول این روزنامه و با عنوان «نامعادله حجاب را چه کسی حل می‌کند»؟! درج شده بود. وی در آن یادداشت کم توجهی برخی مسئولان در مواجهه با کشف حجاب برخی از خانم‌ها را غیر قانونی و جفای بزرگی در حق توده‌های عظیم مردم مسلمان این مرز و بوم و حتی خانم‌های کشف حجاب کرده دانسته بود. شنیده‌ها حاکی از آن بود که برخی از مسئولان نیز در واکنش به یادداشت مزبور با مدیر مسئول کیهان تماس هائی داشته اند.

خبرنگار فارس در تماس با شریعتمداری نظر او را در این خصوص جویا شد. مدیر مسئول کیهان در پاسخ به سئوال خبرنگار ما گفت: چند تن از مسئولان محترم بر ضرورت مقابله با این هنجارشکنی تاکید داشتند و می‌گفتند که برنامه‌هایی را در دست اقدام دارند، ولی متاسفانه تاکنون نشانه چندانی از اقدامات مورد اشاره آنان دیده نشده است! و انتظار آن است که اگر اقدام یا اقداماتی در دست انجام است که به یقین هست، از توضیح آن برای مردم خودداری نکنند.

مدیر مسئول کیهان افزود: در یادداشت مورد نظر آورده بودیم که «کشف حجاب مشکل هر سه طیف، مردم، مسئولان و خود خانم‌های کشف حجاب‌کننده است. مردم از آن روی که حق مسلم آن‌ها در حفظ عفاف و اجرای قانون نادیده گرفته شده است. مسئولان از آن جهت که بار‌ها نشان داده‌اند همه مردم را ابواب‌جمعی خانواده بزرگ و فراگیر ایران اسلامی می‌دانند و کشف حجاب‌کنندگان از آن روی که بسیاری از آنان راه گم‌کردگانی از پاره‌های تن همین خانواده بزرگ هستند.

خبرنگار پرسید؛ شما چرا و به چه منظور عنوان «نامعادله» را برای یادداشت خود برگزیده بودید؟! مدیر مسئول کیهان در پاسخ اظهار داشت: برای این که مسئولان و کارگزاران جمهوری اسلامی ایران نیز مانند اکثریت قریب به اتفاق مردم، در ضرورت حجاب و الزام شرعی و قانونی آن کمترین تردیدی ندارند و از عواقب تلخ و فاجعه آفرینی که این پدیده می‌تواند برای سلامت اخلاقی و عفاف جامعه به دنبال داشته باشد نیز باخبرند، بنابراین تعلل و مماشات آن‌ها در مقابل این رخداد خسارت آفرین قابل توجیه نیست و با اعتقادات دینی و ملی و شرح وظائفی که به عنوان مسئول برعهده آنهاست همخوانی نداشته و به یک «نامعادله» شبیه است.

شریعتمداری در ادامه گفت: مسئولان نباید با تسامح در قبال این هنجار شکنی، حق مسلم توده‌های عظیم مردم مسلمان این مرز و بوم را به پای جماعتی اندک و کم شمار و قانون شکن قربانی کنند! آن‌ها به نمایندگی از سوی توده‌های چند ده میلیونی مردم بر کرسی‌های مسئولیت تکیه زده اند و باید حافظ ارزش‌های دینی و مجری قانون باشند.

مدیر مسئول کیهان در ادامه گفت: مماشات با کشف حجاب برخی از خانم‌ها، جفا در حق خود آن‌ها نیز هست. این عده اگرچه در مقایسه با توده‌های عظیم و چند ده ملیونی مردم مسلمان و باورمند کشورمان، بسیار اندک و کم شمارند، ولی به عنوان اعضای جامعه اسلامی نباید و نمی‌توان نسبت به مخمصه ویرانگری که گرفتار آن شده اند بی تفاوت بود.

وی گفت: بر پایه برخی از بررسی‌های میدانی و داده‌های آماری می‌توان این جماعت قانون شکن را در سه گروه تعریف کرد. گروه اول کسانی هستند که دنباله امنیتی دارند و کشف حجاب را به عنوان یک ماموریت انجام می‌دهند! شناسائی عوامل پشت صحنه این گروه بر عهده مراکز اطلاعاتی و امنیتی است و نباید در برخورد پشیمان کننده با این عده که تعدادشان انگشت شمار نیز هست کمترین تسامحی صورت پذیرد.

وی گروه دوم را برخی از افراد کج فهم با هویت‌های دم دستی و آلوده به عقده خودنمائی دانست و گفت: هنرپیشگانی که کشف حجاب کرده و تصاویر بدون حجاب خود را در فضای مجازی به نمایش می‌گذارند، در این گروه جای دارند.

مدیر مسئول کیهان در ادامه گفت: گروه سوم خانم‌ها و دخترانی هستند که واقعیت آموزه الهی حجاب را آن‌گونه که واقعاً هست نمی‌دانند و از حجاب تصور و برداشتی غیر‌واقعی دارند. روشنگری و تبیین ماجرا برای این طیف ضروری است و نباید آنان را غریبه و جدا از خود تصور کرد؛ و البته بدیهی است که روشنگری نباید مانع پیشگیری از هنجار‌شکنی باشد بلکه باید و ضروری است که از کشف حجاب خانم‌ها با جدیت پیشگیری شود و این ممانعت به سود خود ممانعت‌شونده نیز هست. در غیر اینصورت و چنانچه کم توجهی و تلقی انفعال در مقابله با پدیده کشف حجاب ادامه پیدا کند بعید نیست این تصور غلط را در میان برخی از نوجوانان دامن بزند که کشف حجاب را ناهنجار و خلاف شرع و قانون تلقی نکنند! و به این توهم دچار شوند که اگر این‌گونه نبود، مسئولان محترم با آن برخوردی شایسته می‌کردند! این تلقی در صورت پیدایش ــ حتی بگونه‌ای کم دامنه نیز ــ بی توجهی به آینده بخشی از فرزندانمان است.