دربیِ دربهدر | از آزادیِ نیمهکاره تا ورزشگاه ۱۰ هزارنفری؛ دربی تهران چرا به اراک کوچانده شد؟
رویداد۲۴| روزنامه خراسان در گزارشی با عنوان «دربهدرترین دربی جهان» نوشت برگزاری دربی تهران در اراک با تنها ۸۶۰۰ تماشاگر، «مقیاس هیجان این بازی را که یکی از معروفترین دربیهای جهان بود بهشدت کاهش داده است». بهنوشته این روزنامه، دربی زمانی «رویدادی بود که طی آن صدای نفسکشیدن ۱۰۰ هزار نفر در آزادی حس میشد»، اما امروز «سر از شهر خوب اراک و ورزشگاهی ۱۰ هزار نفریاش درآورده».
آزادی در دست تعمیر؛ چرخهای بیپایان
در بخش دیگری از گزارش، خراسان با انتقاد از وضعیت قدیمیترین ورزشگاه ملی نوشت: «ورزشگاه آزادی سالهاست در چرخهای تکراری از بازسازیهای نیمهتمام گرفتار مانده؛ چرخهای که نه برنامه زمانبندی شفافی دارد و نه توضیح قانعکنندهای درباره اینکه چرا پروژهای با این اهمیت مدام تکرار میشود.»
این روزنامه تأکید کرده تأخیرهای مداوم فقط یک مسئله عمرانی نیست بلکه «آوارگی در زمینهای بیکیفیت، از کاهش تمرکز و ریسک مصدومیت گرفته تا افت کیفیت بازیهای آسیایی، همه پیامدهاییاند که محصول ضعف مدیریت زیرساختاند». خراسان مینویسد: «دربی در اراک فقط نوک کوه یخ این بحران است.»
۸۶۰۰ تماشاگر بهجای ۱۰۰ هزار نفر؛ سقوط سرمایه هیجانی فوتبال
خراسان در ادامه تأکید میکند که انتقال بازی به اراک صرفاً تغییر محل برگزاری نیست: «وقتی ۱۰۰ هزار صدا به ۸۶۰۰ نفر تقلیل مییابد، معنای دربی هم کاهش مییابد؛ گویی دربی از سطح نمادین به سطح اتفاقی کوچک و کمتأثیر سقوط کرده که فقط باید باشد.»
این روزنامه با اشاره به هزینههای سنگین باشگاههای پایتخت—از «۱۰۰ میلیارد فسخ قرارداد سه بازیکن پرسپولیس» تا «۶۰۰ میلیارد هزینه استقلال برای مهاجمان ناکام» —نوشته است: «اما همین ستارههای میلیاردی باید روی زمینی بازی کنند که کیفیت چمنش یادآور لیگهای آماتور است؛ با نور ضعیف، تصویربرداری نامناسب و امکاناتی که تناسبی با ارزش نمادین مسابقه ندارد.»
اراک، تبریز، بندرعباس؛ میزبانیهایی که دائمی نیستند
خراسان یادآوری میکند که میزبانی در شهرهای دیگر سابقه دارد، اما نمیتواند تبدیل به یک روال دائمی شود:
«دربی یک رویداد ملی است، نه صرفاً یک مسابقه لیگ. طبیعی است که هواداران پایتخت انتظار داشته باشند این اتفاق بزرگ در خانه اصلیاش برگزار شود.»
ضربه اقتصادی، رسانهای و اجتماعی
در بخش پایانی، خراسان هشدار میدهد که برگزاری دربی در ورزشگاه کوچکتر فقط مسئله ظرفیت نیست؛ بلکه «این تصمیم مستقیماً ضربهای اقتصادی، رسانهای و فنی به فوتبال ایران وارد میکند».
بهنوشته روزنامه: «وقتی دربی در مقیاس کوچک برگزار میشود، حتی بینندهای که در خانه پای تلویزیون نشسته هیجان کمتری تجربه میکند. این یعنی ضربه به مهمترین سرمایه فوتبال: اثر اجتماعی مشترک. فوتبالی که نتواند شور بسازد، فقط یک مسابقه خنثی است.»
