نقد و بررسی سریال روزی روزگاری آبادی | سریال طنزی با بازی متفاوت علیرضا خمسه

رویداد۲۴| مازیار وکیلی: تلویزیون مدت‌ها است پر شده از فیلم‌ها و سریال‌هایی با داستان‌هایی به شدت پاستوریز، مضمون زده و شعاری که تلاش می‌کنند شعار‌های مدنظر مدیران سازمان را به شکل نه چندان جذابی به خورد مخاطب دهند. سریال‌هایی که نه مخاطب هدف شان مشخص است نه می‌توانند برای مخاطبی که به تماشای سریال‌های خوش ساخت خارجی عادت کرده جذاب باشند. این که آیا سریال روزی روزگاری آبادی هم یکی از این همین سریال‌ها است جای بحث و بررسی دارد. باید به این سریال زمان داد و منتظر ماند، اما تا این جا این سریال هم نتوانسته فضای تازه‌ای در تلویزیون ایجاد کند.

حسین سهیلی زاده یکی از چهره‌های قدیمی و پرکار تلویزیون است. کارگردانی که کارش در تلویزیون را با ساخت سریال فراموش شده جنگلبانان کوچک آغاز کرد. اما این ساخت سریال رستوران خانوادگی بود که باعث شهرت او شد. سهیلی زاده با ساخت رانت خوار کوچک که در ماه رمضان ۱۳۸۲ پخش شد تبدیل به کارگردانی مطمئن شد که می‌تواند سریال‌های پرطرفدار بسازد. اما عمده شهرت سهیلی زاده به خاطر ساخت ملودرام‌های خانوادگی مانند دلنوازان و فاصله‌ها است. ملودرام‌های سوزناکی که داستانی خانوادگی را روایت می‌کردند و در کنار این داستان خانوادگی یک خط قصه فرعی عاشقانه هم داشتند که به مخاطب کمک می‌گیرد سریال را با حوصله بیشتری پیگیری کند. ساخت این سریال‌ها باعث شد سهیلی زاده تبدیل به کارگردانی پرکار شود که سالی یک سریال تهیه و تولید می‌کند. سهیلی زاده مدتی هم به پلتفرم‌های اینترنتی سر زد و چند سریال برای آنها ساخت، اما نتوانست به دوران اوجش در تلویزیون برگردد. او حالا با روزی روزگاری آبادی به تلویزیون بازگشته است و اُمید دارد بتواند خاطرات روز‌های خوبش را دوباره زنده کند.

خلاصه داستان روزی روزگاری آبادی

این سریال داستان بازگشت «داوود» به همراه مادرش به روستای زادگاهش را روایت می‌کند؛ بازگشتی که با چالش‌های خانوادگی، رقابت بر سر کسب‌وکار پسته و کشف رازی مشکوک همراه می‌شود...

بازیگران و عوامل سریال روزی روزگاری آبادی

علیرضا خمسه یکی از مهم‌ترین کمدین‌های ایرانی در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی است. او در سریال روزی روزگاری یکی از نقش‌های اصلی را بر عهده دارد. خمسه متولد سال ۱۳۳۱ در محله پامنار تهران است. این بازیگر توانمند سینمای ایران فارغ التحصیل رشته روانشناسی از دانشگاه شهید بهشتی است. خمسه در سال ۱۳۵۷ به مدت یک سال و نیم به فرانسه رفت و پانتومیم و بازیگری را فرا گرفت. خمسه در دهه شصت و هفتاد هجری شمسی در کنار اکبر عبدی ستاره‌های بی رقیب دنیای کمدی بودند. بازی او در فیلم‌های روز باشکوه، دو نفر و نصفی، جیب‌بر‌ها به بهشت نمی‌روند، دلاوران کوچه دلگشا و مهریه بی بی به یاد ماندنی است. خمسه به خاطر بازی در فیلم بیست سیمرغ بلورین نقش مکمل را کسب کرده است. نقش خمسه در سریال روزی روزگاری آبادی عمق و پیچیدگی خاصی ندارد و او توانسته با تکیه بر تیپ سازی که یکی از توانایی‌های اوست از پس ایفای این نقش بر بیاید.

فاطمه گودرزی بازیگر زن سریال روزی روزگاری آبادی متولد تیر ماه سال ۱۳۴۲ است. گودرزی دارای مدرک دیپلم اقتصاد است و با گذراندن دوره دو ساله تئاتر وارد حرفه بازیگری شد. گودرزی را با بازی در ملودرام‌های دهه شصت و هفتاد سینمای ایران به خاطر می‌آوریم که اغلب نقش زنان رنج کشیده و فداکار را بازی می‌کرد. می‌خواهم زنده بمانم، جنگ نفتکش‌ها، غزال، دردسر والدین و فردا دیر است از مهم‌ترین نقش آفرینی‌های فاطمه گودرزی هستند. او به خاطر بازی در فیلم غزال سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن را از جشنواره فیلم فجر کسب کرد. او در سریال روزی روزگاری آبادی نقش کلیشه‌ای مادر‌های سریال‌های تلویزیونی را برعهده دارد و در حد بضاعتش توانسته بازی خوبی در این سریال ارائه دهد.

نگاهی کلی بر سریال روزی روزگاری آبادی

روزی روزگاری در آبادی را می‌توان بازگشت به فضای روستا دانست که یک بار در سریال علی البدل امتحان شده بود و شکست خورده بود. سهیلی زاده کوشیده در این سریال بر روی روابط آدم‌ها تمرکز کند و محصولی بسازد که معرف یک سبک زندگی متفاوت باشد، اما داستان کلیشه‌ای در کنار شخصیت پردازی ضعیف باعث شده که تلاش‌های او ابتر باقی بماند.

تلویزیون بیش از هر چیز فضای بسته‌ای شده که مدیران این سازمان برای هنرمندان به وجود آورده‌اند. موضوعات تکراری در کنار پرداخت شعاری فصل الخطاب سریال‌های تلویزیونی این سال‌های صدا و سیما است. روزی روزگاری آبادی هم از این قاعده مستثنی نیست. نمی‌توان کارگردان یا نویسنده را در وقوع چنین اتفاقی مقصر دانست. به هر حال آنها هم تا یک جایی می‌توانند در دل این کلیشه‌ها دست به نوآوری بزنند. روزی روزگاری آبادی یکی دیگر از قربانیان سازمان صدا و سیما و سریالی تلف شده است که نتوانسته از ایده اولیه‌اش بهره درستی ببرد.