عصبانیت کیهان از تسلیت مقامات دولتی در پی درگذشت بیضایی؛ برای کسب اعتبار اجتماعی آویزان سلبریتیها نشوید
رویداد۲۴| روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود با عنوان «کجا با این عجله؟» به شدت از پیامهای تسلیت مقامات دولتی در پی درگذشت بهرام بیضایی انتقاد کرده و این واکنشها را نشانه فقدان «هویت و قوه عاقله فرهنگی» در دولت چهاردهم دانسته است.
در ابتدای این یادداشت آمده است: «دولت چهاردهم هویت و قوه عاقله فرهنگی ندارد؛ این را میشود از پیامهای تسلیت این روزهای دولتمردان دید. آنها بدون هیچ شناختی از جریانشناسی فرهنگ ایران… واکنشهایی مقلدانه در سطح دلباختگان چهرهها (سلبریتیها) در شبکههای مجازی از خود نشان میدهند».
کیهان با اشاره به صدور پیامهای متعدد تسلیت از سوی مقامات مختلف دولت مینویسد که دستکم پنج مقام رسمی، از جمله معاون اجرایی رئیسجمهور، معاون توسعه روستایی، دستیار اجتماعی و رئیس شورای اطلاعرسانی دولت، در این باره موضعگیری کردهاند و میپرسد: «معلوم نیست… چه سنخیتی با این حوزه داشتهاند که وظیفه خود دانستهاند بدون شناخت کافی از متوفی و جریان ضدفرهنگی حامی او در این موضوع ورود کنند».
این روزنامه همچنین رسانههای اصلاحطلب را متهم کرده که «مرگ او در خارج از کشور را دستمایه خودتحقیری قرار دادهاند».
کیهان در ادامه، با وجود تأکید بر اینکه «معمولاً بنا ندارد به سوابق افراد تازه درگذشته بپردازد»، به دلیل آنچه «واکنش تعجببرانگیز دولتمردان» میخواند، وارد بررسی پیشینه بهرام بیضایی شده و ادعاهایی را درباره خانواده، ارتباطات پیش و پس از انقلاب و فعالیتهای او مطرح میکند.
در بخشی از متن آمده است: «بیضایی که در خانوادهای بهائی متولد و بزرگ شده بود، پیش از انقلاب ارتباطات وثیقی با رژیم پهلوی به خصوص دفتر فرح داشت… بیضایی حتی متقاضی استخدام در ساواک شد، اما با نظر منفی مدیران مربوطه به آرزویش نرسید!»
کیهان سپس به فعالیتهای بیضایی پس از انقلاب اشاره کرده و ادعای او درباره بیکاری و محدودیت را «خلاف واقع» میداند و مینویسد: «این در حالی است که وی طی ۳۰ سالی که اظهار داشت بیکار بوده… بیش از ۴۰ کتاب منتشر نمود، شش نمایشنامه به روی صحنه برد، هشت فیلم کوتاه و بلند ساخت…».
در بخش دیگری از یادداشت، کیهان به گفتوگوی بیضایی با رادیو فردا اشاره کرده و بخشی از سخنان او را نقل میکند: «[سانسور در زندگی من]از همان روز یا نیمه شبی که به دنیا آمدم… [شروع شد]… هرکس را دور و بر خود نگاه میکردم، طرد شده بود».
این روزنامه نتیجه میگیرد که نگاه بیضایی به مردم ایران «بدبینانه و نفرتآور» بوده و این نگاه در آثار او نیز بازتاب داشته است.
کیهان در پایان تأکید میکند: «سنجیدهترین واکنش نسبت به مرگ بهرام بیضایی از جانب دولتمردان «سکوت» بود» و دولت چهاردهم را متهم میکند که کنشهای فرهنگیاش «صرفاً از روی جوزدگی» انجام میشود یا برای کسب اعتبار اجتماعی به چهرهها متوسل شده است.
کیهان در پایان، با یادآوری پیام تسلیت مقامات برای درگذشت کامران فانی، بار دیگر دولت را به نداشتن مبنای فکری و فرهنگی منسجم متهم کرده است.
