مشخصات موشک ضد تانک اسپایک NLOS

رویداد۲۴ حسین فلاحی: اسپایک NLOS، یک سیستم موشک هدایت شونده ضد تانک دوربرد (ATGM) ساخت شرکت رافائل در اسرائیل است که توسط طیف گسترده ای از سکوهای پرتاب، از جمله هلیکوپتر، ناوشکن تانک، خودروهای سبک و حتی کشتی های آبی استفاده می شود. NLOS مخفف "Non-Line-Of-Sight" است که به برد Spike NLOS در سطح بالاتر از افق و همچنین قابلیت های حمله غیرمستقیم آن اشاره دارد. این سرویس در نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) با نام Tamuz، در خدمت بریتانیا با نام Exactor و در ارتش آذربایجان با نام Typhoon شناخته می شود.

در سال 2009، FlightGlobal  وجود یک نسخه جدید و دوربردتر از سری موشک‌های اسپایک را فاش کرد. در حالی که مدل های دیگر تا 8 کیلومتر برد داشتند، موشک جدید --- با نام Spike NLOS --- طبق گزارش ها برد 25 کیلومتر داشت. این تعجب کمی برای جامعه نظامی جهانی نداشت، زیرا در همین گزارش همچنین اشاره شد که ارتش ایالات متحده برای سال‌های متمادی در تلاش برای توسعه موشک‌هایی با برد مشابه بود.

با این حال، حقیقت پشت Spike NLOS تا سال 2011 به طورعمومی فاش نشد. توسعه Spike NLOS در واقع در اواسط دهه 1970 آغاز شده بود و به شدت تحت تأثیر تجربه ارتش اسرائیل با ATGM ها در طول جنگ یوم کیپور قرار گرفت. می توان حدس زد که آنها این تجربه را جدی گرفته اند، زیرا تلفات تانک های ارتش اسرائیل در طول این جنگ بسیار سنگین بود (به ویژه از ATGM های عربی) و تانک های اسرائیلی در نهایت متحمل بیش از 75 درصد از کل تلفات پرسنل ارتش اسرائیل شدند. تجارب جنگی ضد تانک خود ارتش اسرائیل اغلب برای برد نسبتاً نزدیک بود و نیاز به سلاحی با برد طولانی‌تر را برجسته می‌کرد.

همچنین محتمل است که Spike NLOS حداقل تا حدی تحت تأثیر موشک آمریکایی FOG-M (یکی دیگر از ATGM بسیار دوربرد، هدایت شده توسط دوربین از طریق سیم فیبر نوری) گرفته شده باشد. تعدادی از دلایل اولاً، این موشک‌ها از نظر شکل و عملکرد از لوله‌های پرتاب تا باله‌های صلیبی بسیار بلند بسیار شبیه یکدیگر هستند. دوم، زمان‌بندی توسعه آنها بسیار نزدیک است و FOG-M تا سال 1980 به اندازه کافی توسعه داده شده بود که احتمالاً در سال 1981 نیز وارد خدمت می‌شد. ثالثاً، ایالات متحده و اسرائیل در دهه 1970 روابط سیاسی و نظامی بسیار قوی داشتند که نمی توان آن را اغراق کرد.

بیشتر بخوانید: 

مشخصات سامانه گنبد آهنین

مشخصات سامانه موشکی پانتسیر روسیه

در حالی که اسلحه از بسیاری از کشورها از زمان تأسیس اسرائیل به اسرائیل صادر شده بود، اما بلوک شرق سلاح های خود را در اختیار اعراب قرار داد و در همین ارتباط  صادرات تسلیحات بریتانیا و فرانسه اساساً علیه اسرائیل معطوف شد. به عنوان مثال، زمانی که تانک چیفتن و جنگنده میراژ v هر دو منحصراً برای اسرائیل طراحی، توسعه و تولید شده بودند در عوض به کشورهای عرب داده شد. این تصادفی نبود که ایالات متحده از سال 1967 تقریباً به صورت انحصاری تسلیحات برای اسرائیل تامین کرد و این رابطه چنان نزدیک شد که تجهیزات نظامی ایالات متحده مستقیماً در طول جنگ یوم کیپور در سال 1973 به اسرائیل منتقل شد.

حقیقت پشت تولید و ساخت Spike NLOS هرچه باشد، نمی توان انکار کرد که ارتش اسرائیل به طرز شگفت انگیزی در مخفی نگه داشتن موجودیت آن موفق بود (حتی اگر تقریباً سه دهه از آن در نبرد استفاده می شد!). یکی دیگر از کودتاهای محرمانه هویت حامل ATGM بود که در اصل برای استفاده از Spike NLOS توسعه یافته بود. این وسیله نقلیه با نام مستعار Pereh در سرویس IDF، ظاهراً یک ماگاچ 5 معمولی (نسخه IDF M48A5 Patton) به نظر می رسید، اما دارای یک تفنگ ساختگی بود و پرتابگرهای مخفی "پاپ آپ" مستقیماً در سقف برجک تعبیه شده بودند. این ترفند آنقدر مؤثر بود که ارتش اسرائیل هویت یا ماهیت این وسیله نقلیه را تا سال 2014 فاش نکرد، حتی سال‌ها پس از اینکه خود Spike NLOS از طبقه بندی خارج شد.

عملکرد موشک ضد تانک اسپایک

در کل 5 نسخه از موشک Spike NLOS از تاریخ توسعه آن وجود دارد که جدیدترین مدل آن Mk.5 است، هرچند جزئیاتی در مورد تفاوت بین همه این موشک ها منتشر نشده است. با این حال، تفاوت های خارجی قابل توجهی بین مدل های Mk.1 و Mk.5 وجود دارد.

به گزارش رویداد۲۴ دو نسخه مختلف از Spike NLOS با دو پیکربندی باله کاملاً متفاوت دیده شده است. نسخه قدیمی‌تر Mk.1 دارای باله‌های دلتای کم‌عمق با الگوی صلیبی 90 درجه، با لبه‌های دنباله‌ای مربعی شکل دراز است که در عقب قرار گرفته‌اند. نمونه‌های Mk.5 که در حال حاضر توسط رافائل ارائه می‌شود، دارای دو مجموعه موازی از باله‌های مستطیلی باریک در الگوی صلیبی 90 درجه هستند، باله‌های جلویی بسیار بلند و در وسط موشک قرار دارند، باله‌های عقبی کوتاه (تقریبا مربع) هستند و در نزدیکی دم قرار دارد. باله‌ها نیز تا زمان پرتاب به دور بدنه پیچیده می‌شوند و باله‌های جلو به سمت الگوی فوق‌الذکر حرکت می‌کنند.

Spike NLOS از یک جعبه پرتاب فلزی مستطیلی شکل پرتاب می شود. پوشش جلویی پرتابگر در قسمت زیرین لولا است و زمانی که موشک در شرف پرتاب است، باز می شود. یک واحد پرتاب معمولاً دارای یک خوشه از چندین مورد از این پرتابگرها است.

Spike NLOS توسط دوربین هدایت می شود و از طریق یک کابل فیبر نوری به پلت فرم پرتاب متصل می شود. کابل فقط تا برد 8 کیلومتری باز می شود که در آن نقطه از برق جدا می شود. اگر موشک به برد بیشتری پرتاب شود، از آن زمان به بعد با فرمان رادیویی کنترل می شود. در حالی که این امر Spike NLOS را مستعد پارازیت یا تداخل در بردهای طولانی‌تر می‌کند، این نوع طراحی به دلیل مشکلات استفاده از کابل به طول 25 کیلومتر ضروری بود. همه انواع کوچکتر Spike از هدایت دوربین مشابه استفاده می کنند، به جز Spike SR که با مادون قرمزهدایت می شود.

نیروی محرکه موشک توسط یک موتورموشک سوخت جامد ارائه می شود، اگرچه اطلاعات کمی در مورد سیستم پیشرانه Spike NLOS منتشر شده است. با توجه به برد فوق‌العاده‌اش، احتمالاً یک موتور موشک دو مرحله‌ای است که با پرواز در امتداد قوس بلند، موشک را تقویت می‌کند.

سرجنگی اولیه اسپایک NLOS یک کلاهک HEAT شارژی شکل است که طبق گزارش ها می تواند حداقل 700 میلی متر از زره فولادی نفوذ کند. این برای نفوذ Spike NLOS به زره تقریباً هر وسیله نقلیه زرهی در حال خدمت کافی است. مشخص نیست که آیا این کلاهک مجهز به شارژ پیش ساز برای شکست دادن زره های واکنشی انفجاری است یا خیر، اما احتمالاً مدل های جدیدتر اسپایک NLOS این ویژگی را دارند.

کلاهک های جایگزین نیز توسط رافائل ارائه می شود، از جمله "Penetration-Blast-Fragmentation" (PBF). این یک نوع کلاهک دو منظوره انفجاری قوی (HEDP) است که برگرفته از طراحی کلاهک مورد استفاده در موشک انداز MATADOR و یک کلاهک HE-FRAG برای حداکثر اثر در برابر اهداف ضعیف تراست.

Spike NLOS از زمان جنگ لبنان در سال 1982 در تمام درگیری‌های اسرائیل مورد استفاده قرار گرفته است، اگرچه به دلیل پنهان کاری از سوی ارتش اسرائیل جزئیاتی از آن در دست نیست. نام این موشک در نشریات متعددی در خصوص استفاده از موشک‌های ارتش اسرائیل در مناطقی مانند نوار

 ذکر شده است. اخیراً موشک‌های Spike NLOS  ارتش اسرائیل  با درگیری موفقیت‌آمیز خود با سامانه ضدهوایی پانتسیر S1 سوریه در برد بسیار زیاد توجهات را جلب کردند.

عجیب ترین استفاده رزمی از Spike NLOS تا به امروز توسط نیروهای بریتانیایی در عراق و افغانستان انجام شده است. نیروهای مسلح بریتانیا با شناسایی شکاف توانایی خود در نبرد، به سرعت 600 موشک اسپایک را در خودروی پرتابگر موشک ضد تانک Hafiz عملیاتی کردند که در سرویس خدمت بریتانیا Exactor نامیده شدند. در حالی که خودروی پرتابگر موشک ضد تانک Hafiz  و 200 موشک اول مستقیماً از ارتش اسرائیل دریافت شدند، موشک‌های باقیمانده طبق سفارش در دو شکل تغییر یافته مختلف تولید شدند. این سه دسته به عنوان Exactor-1 (موشک های سابق IDF NLOS Mk.2)، Exactor-2 (NLOS Mk.5) تعیین شدند.

رافائل به تولید و بازاریابی فعال Spike NLOS ادامه می دهد. این سامانه موشکی در حال حاضر در جمهوری آذربایجان، کلمبیا، اسرائیل، کره جنوبی و بریتانیا عملیاتی است و برای فیلیپین نیز سفارش داده شده است. طبق گفته گروه Teal، هزینه واحد یک Spike NLOS در سال 2019 تقریباً 100000 دلار بود.

انواع موشک‌های اسپایک

Spike NLOS Mk.1 پیکربندی اولیه است. دارای باله های کم عمق به شکل دلتا در الگوی صلیبی 90 درجه، با لبه های دنباله دار مربعی شکل دراز در عقب قرار گرفته اند.

Spike NLOS Mk.2 یک نسخه بهبود یافته است که شبیه Mk.1 است. نام بریتانیایی این موشک Exactor-1 و بر اساس شاسی نفربر زرهی M113 ساخته شده است.

Spike NLOS Mk.3 نسخه دیگری است که احتمالاً همان ظاهر کلی با باله های دلتا شکل کوتاه مدل Mk.1 را دارد.

Spike NLOS Mk.4 یک نوع دیگر با ظاهر مشابه است. به احتمال زیاد موشک های Mk.1، Mk.2، Mk.3 و Mk.4 قابل تعویض هستند.

Spike NLOS Mk.5 آخرین نسخه است که در حال حاضر توسط Rafael ارائه شده است. این موشک دارای دو مجموعه موازی از باله های مستطیلی باریک در یک الگوی صلیبی 90 درجه است، باله های جلو بسیار بلند و در وسط موشک قرار دارند، باله های عقب کوتاه (تقریبا مربع) و در نزدیکی دم قرار دارند. باله‌ها تا زمان پرتاب به دور بدنه پیچیده می‌شوند و باله‌های عقب به همین شکل و باله‌های جلویی به سمت جلو و در الگوی فوق‌الذکر حرکت می‌کنند. نام بریتانیایی این موشک Exactor-2 و توسط یک تریلر یدک‌کش شده بود.