وفاق در بنبست؛ چرا ایده گفتوگو با جناحها در دولت پزشکیان به نتیجه نرسیده است؟
رویداد۲۴| کامبیز نوروزی، حقوقدان و نویسنده سرمقاله شرق، در یادداشتی با عنوان «وفاق در راه بایگانی» مینویسد: ایده وفاق رئیسجمهور پزشکیان برای گفتوگو با جناحهای سیاسی کشور، یک سال پس از طرح، هنوز در هالهای از ابهام قرار دارد. اهداف، چارچوب و طرفهای گفتوگو روشن نشدهاند و ظرفیت واقعی این مذاکرات با موانع ساختاری و کمکاری گروه پشتیبان محدود مانده است.
به نوشته نوروزی، هدف از وفاق گفتوگو با جناحهای سیاسی هنوز مشخص نیست؛ آیا برای تقسیم قدرت است یا برای تأمین منافع ملی ایران؟ مردم ایران در سختترین شرایط، مانند جنگ ۱۲ روزه، وفاداری و ایراندوستی خود را نشان دادهاند؛ آیا طرفهای گفتوگو به همین اندازه ایراندوست هستند؟ فهرستکردن مشکلات کافی نیست؛ دولت باید نشان دهد با مدیران لایق و تغییر دیدگاهها میتواند راه حلهای عملی برای مشکلات کشور پیدا کند.
گفتوگو بدون چارچوب مشخص، به جز هیاهو نتیجهای ندارد. نوروزی تأکید میکند که چارچوب باید قانون اساسی و قوانین کشور باشد و هرگونه مصلحتاندیشی فردی یا حزبی که حقوق ملت را به خطر بیندازد، غیرقابل قبول است. مردم نباید قربانی رقابتهای قدرت شوند؛ چارچوب قانونی تنها راه حفظ وفاق واقعی است.
در دو دهه گذشته، دو جریان اصلی بحرانآفرین، یکی نهادهای رسمی بیرون از دولت و دیگری گروههای فشار، مشکلات جدی ایجاد کردهاند. مشخص نیست آقای پزشکیان با این جریانها چه گفتوگوهایی داشته یا دارد و چه برنامهای برای اصلاح رسانهها و مهار گروههای فشار دارد.
نوروزی مینویسد، گفتوگو زمانی موفق است که طرف مقابل ناآگاه باشد و با استدلال قانع شود. اما بسیاری از جریانها، مانند طرفداران فیلترینگ، به رغم شکست سیاستهای خود اصرار دارند. در مقابل چنین جریاناتی، گفتوگو تنها کافی نیست و استفاده از ابزار قانونی، اطلاعرسانی و توان جامعه مدنی لازم است.
هیچ رئیسجمهوری نمیتواند تمام گفتوگوها را شخصاً انجام دهد. گروه پشتیبان باید شجاع، متخصص و وفادار به حقوق ملت باشد. تجربه یک سال اخیر نشان داده که بخش زیادی از همکاران رئیسجمهور توان کافی برای حمایت از این گفتوگوها و اجرای طرحهای وفاق ندارند.
نوروزی در پایان تأکید میکند که تا زمانی که دولت به مردم اطلاع ندهد چه گفتوگوهایی انجام شده و چه موانعی وجود دارد، ایده وفاق در معرض فراموشی و بایگانی قرار خواهد گرفت. مردم باید شریک فرایند باشند و بدانند دولت برای حل مشکلات کشور چه اقداماتی انجام داده است.
