مشخصات خودروی نظامی لندرور ولف
رویداد۲۴| حسین فلاحی: خودروهای لندرور سری ۲ و ۳ و دیفندر (۹۰ SWB یا ۱۱۰ LWB) نامشان مترادف با عملیات نظامی در سراسر جهان است. خودروی نظامی لندرور ولف ۴ در ۴ یک طراحی سفارشی است که در حال حاضر توسط نیروهای بریتانیایی و سپاه تفنگداران دریایی هلند استفاده میشود.
این خودروی ۴ در ۴ چندمنظوره برای اولین بار در سال ۱۹۴۸ و بر اساس طرحی برگرفته از جیپهای ویلیز/بنتام معروف جنگ جهانی دوم که طراح آن موریس ویلکس بود تولید شد.
در طراحی بریتانیایی اولیه، برای بخش عمدهای از ساختار این خودرو از آلومینیوم استفاده شد که موجب شهرت لندرور به طول عمر و مقاومت در برابر خوردگی حتی در سختترین شرایط شد. لندرور اکنون متعلق به تاتا موتورز هند است که در سال ۲۰۰۸ لندرور و جگوار را از فورد خریداری کرد. لندرورها در کارخانه سولیهال، در نزدیکی بیرمنگام در بریتانیا تولید میشوند.
خودروی سبک نظامی لندرور
خودروی نظامی لندرور ولف ۴ در۴، به عنوان یک خودروی سَبُک استفاده میشود و در چندین مدل و سَبک بدنه از جمله ماشینهای آتشنشانی، بیل مکانیکی، خودروی ارتباطی، آمبولانس، حمل و نقل هوایی، خودروی سبک حمل و نقل هوایی، برفروب و نسخههای شش چرخ محرک، آبی-خاکی مورد استفاده قرار می گیرد. این خودرو توسط ارتش بریتانیا، نیروهای ایتالیایی و همچنین توسط ارتش ایالات متحده در کره و اخیراً در عراق و افغانستان مورد استفاده قرار گرفته است.
لندرور ولف ۴×۴ به عنوان یک وسیله نقلیه بارکش قابل اعتماد برای ارتش بریتانیا (همچنین برای نجات کوهستانی نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا) بکار گرفته شده است. اگرچه اکنون اقداماتی برای جایگزینی آن با گزینههای دیگر وجود دارد، اما هنوز هم این خودرو بسیار مورد استفاده قرار میگیرد.
بیشتر بخوانید: مشخصات خودروی جنگی پیاده نظام پوما آلمان
موتور لندرور ولف
خودروهای نیروهای مسلح بریتانیا بر اساس مدلهای سری و دیفندر ساخته شدهاند و معمولاً از موتور ۲.۵ لیتری چهار سیلندر ۳۰۰ TDi (با قدرت ۱۱۱ اسب بخار و ۸۳ کیلووات) استفاده میکنند که سرویس آن ساده است و به صورت الکترونیکی کنترل نمیشود.
قابلیت
لندرورها معمولاً برای وظایف گشتزنی در عراق و افغانستان استفاده میشدند، اما به دلیل احتمال حملات کنار جادهای، بمب و مین، بعدها برای انجام چنین عملیات هایی با خودروهای زرهی سبک جایگزین شدند.
اصلاحات نظامی لندرور
اصلاحات در خودروهای نوع نظامی شامل سیستم تعلیق سنگین، ترمزهای ارتقا یافته اصلاح شده، سیستم الکتریکی ۲۴ ولت، اسنورکل، چراغهای خاموش کننده، شفتهای برخاست قدرت (PTO)، وینچها، چراغهای کاروان، قطبنمای خورشیدی، سرکوب الکترونیکی سیستم احتراق، پردههای خاموش کننده و پایههای سلاح برای تجهیزات ویژه و سلاحهای کوچک، مانند مسلسل، تفنگهای بدون لگد و اخیراً با یک نارنجکانداز خودکار هکلر و کخ بود.
تسلیحات لندرور ولف
نسخهٔ طویلتر TUM دارای یک جایگاه نصب سلاح است و با نام WMIK (کیت نصب سلاح) شناخته میشود که توسط شرکت مهندسی خودرو ریکاردو توسعه داده شده است. لندرور و ریکاردو این خودروها را به شاسی تقویتشده، قفس غلتشی، جایگاههای نصب سلاح (درب عقب، سمت سرنشین در جلو، مناسب برای گلولههای GMPG ۷.۶۲ میلیمتری، مسلسل سنگین ۱۲.۷ میلیمتری، موشک ضدتانک MILAN و همچنین نارنجکانداز H&K GMG) مجهز کردهاند.
مشخصات فنی کلی ولف
- بدنه: شاسی بلند چهار در، نسخههای ۹۰ یا ۱۱۰ اینچی دیفندر با فاصله بین دو محور
- طول: ۴۵۵۰ میلیمتر
- عرض: ۱۷۹۰ میلیمتر
- ارتفاع: ۲۰۳۰ میلیمتر
- وزن: ۱.۶۰ تن
- موتور: موتور ۲.۵ لیتری چهار سیلندر ۳۰۰ TDi (۱۱۱ اسب بخار، ۸۳ کیلووات)
- برد: ۵۱۰ کیلومتر
- حداکثر سرعت در جاده: ۱۶۰ کیلومتر در ساعت
